His Ignored Love

Simula

A/N: sorry sa mga typo and grammatical error. Happy reading!

===========

"And the last but not the least, for her first ever appearance in book signing event, let's all welcome misstery!"

Masigapong palakpakan at malalakas na sigawan ang namayani sa buong araneta nang ako'y lumabas mula sa backstage. Hindi mabilang ang dami ng tao. Halo halo: matanda, bata, babae at lalaki.

Masaya ako dahil sa naabot ko ngayon. Sa simpleng pagkahilig sa pagsusulat ng mga kwento ay narito ako ngayon hinahangaan at iniidulo ng maraming tao. Sinisigaw ang pangalan ko at hawak ang mga librong sinulat ko.

For four years of writing and hiding behind the writing platform, this is the first time I show off myself to everyone.

I've known as Misstery as my pen name in wattpad -- an online writing application where you can read free stories and write your own story -- no one knows my real identity. But now, I'll completely and whole heartedly introduced myself in my readers and supporters.

Isa ako sa sampong authors mula sa wattpad ang naimbetahan para sa book signing event. Binubuo kami ng apat na lalaki at anim na babae.

Umupo ako sa gitnang bahagi ng isang pahabang lamesa sa stage kung saan nakahilara ng upo ang kasamahan kong authors.

"How do you feel?" Tanong ni Catya o mas kilalang imagicianery -- her pen name -- na nasa kanan ko.

"Mixed emotion." Ang tangi kong nasagot dahil hindi ko mapangalanan ang nararamdaman.

Matagal bago nahupa ang sigawan ng mga tao matapos kaming isa isang naipakilala gamit ang aming pen name.

"Since our authors are now complete, the question and answer portion are now open. You can ask anything to them and they would gladly answer. But please avoid negative comments if there's a question that left to be answer. Let's respect their privacy everyone." Sabi ng emcee na si Ate Miranda.

"Ready yourself. I'm sure ikaw ang makakatanggap ng maraming tanong." Bulong ni Arnold o mas kilala bilang arneedle -- his pen name -- na nasa kaliwa ko. Tumango lang ako.

"This question is for misstery," umayos ako ng upo ng marinig ang pen name ko. Nakita ko ang mukha ko sa malaking black screen dahil nakatutok na sa akin ang camera para makita ako ng mga nasa likoran. "A simple question. What is your real name and how old are you?"

Kinuha ko ang mikropono na nakapatong sa lamesa. "My real name is Diane-" naputol ang sanang sasabihin ko nang makita ang pamilyar na lalaki na napapagitnaan pa ng dalawang lalaki. Pareho silang tatlong nakatayo sa hindi kalayoan. He's wearing a simple plain black v-neck shirt and faded jeans na pinaresan ng black rubber shoes. Iyon din ang pormahan niya noong una ko siyang makita sa recognition ko noong grade ten ako. Ang pinagkaiba lang ngayon ay walang camera na nakasabit sa leeg niya.

Magkakalahating minuto na ng matapos ang recognition event pero wala pa rin kaming mahagilap na photographer. Si mama at papa na umalis para maghanap ng maglilitrato ay hindi na nakabalik dahil naaliw sa kakachika sa mga kakilala. Ganoon rin sina kiya at Arah pati ang pamilya nito.

Ako lang yata ang gustong magpalitrato sa aming lahat.

Bagsak ang balikat ko nang ikutin ang buong paligid nang mahagip ang isang lalaking nakatayo di kalayoan sa amin na may nakasabit na camera sa kaniyang leeg. Nakasuot ito ng plain black v-neck shirt at faded jeans na pinaresan ng itim na rubber shoes. Matangkad siya at maputi. Kung wala lang nakasabit na camera sa leeg niya aakalain mong modelo dahil sa tindig nito at sa gwapong mukha. Mukha rin siyang mayaman kung titignan. Parang isa siya sa mga living perfect man na pinapangarap ng kababaihan.