Piyanonun tuşlarında ince zarif parmaklarını gezdirirken tam karşısında yer alan adama kıvrımlı kirpiklerinin altından baktı. "Kalbini kırabilirim."
"Zaten kırık."
⅋
Geçmişim kayıptı.
Geçmişimde ki ben kayıptı.
Geçmişimde ki aşk kayıptı.
Ben şimdi...
Bol bol eleştirin arkadaşlar. Hatalarımı düzeltmek ve farkına varmak için size ve yorumlarınıza ihtiyacım var. İlk bölüme hoş geldiniz deyip sizi baş başa bırakıyorum.🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🥀
Plaktan yayılan müziğin sesi cama vuran yağmur damlarının sesine karışırken mumlar hafif bir titreşimle kıpırdıyorlardı. Oldukça sade renklerle dekorasyonu yapılmış evin içinde oradan oraya gezinen genç kadın boydan boya camın kenarına yerleştirilmiş beyaz piyanosunun başına geçmek için can atıyordu.
İzmir şehrine geleli bir hafta oluyordu ve bu süreci eşyalı kiralık bir ev bulup yerleşmekle harcamıştı. Nitekim bavulundaki eşyaları yerleştirme işi son bulduğunda merdivenleri inip mutfağa geçti. Bir saat önce fırına attığı yemeğini tabaklayıp salondaki masayı hazırlarken yanında getirdiği şarabı doldurmaya koyulmuştu ki çalan kapının ziliyle durmak zorunda kalmıştı. Elindeki kadeh ve şarabı masaya bırakıp hızlı adımlarla kapıya ilerleyip açtı. Karşısında onun yaşlarında elinde yemek kabıyla duran genç kadını gördüğünde dudakları samimi bir gülüşle kıvrıldı.
"Behzat yok mu,"diyen kadın kaşlarını çatmış sorgulayan gözlerle Eyşan'a bakıyordu. Bir kere daha daire numarasına bakarak doğru yere gelip gelmediğini kontrol etti. "Sizin onun evinde ne işiniz var?"
"Behzat Bey önceki kiracı sanırım? Ben evin yeni sahibiyim."
"Taşınacağını neden söylemedi ki,"demekten kendini alamayan kadın bir kere daha Eyşan'ı süzdükten sonra saniyeler içinde gelen tanıdıklık hissiyle elinden düşecek olan yemek kabını daha sıkı tuttu. "Şey madem Behzat taşınmış yemeği size vereyim bari. Kime niyet kime kısmet."
"Teşekkürler," Ona uzatılan kabı alan Eyşan kenara çekilerek kapıyı daha çok araladı. "İçeriye gelmez misiniz? Sizinle tanışmayı çok isterim."
