deel 6.

64 7 1
                                    

Wanneer de stemmen weg waren stonden we weer recht.

"We moeten echt voorzichtig zijn met jou"zei hij " je bent niet van hier je zou opvallen."

Traag wandelden we naar de stad.

"Hoe oud ben je?" Vroeg hij me.

"19" antwoorde ik "jij?".

"21."

Ik glimlachte. Ik had het dus juist geraden.

Toen we in de stad aankwamen besloot hij om me mee te nemen naar een plaatselijke markt.

"Laat me het woord voeren en doe vooral niet verdacht oké?" Zei hij best wel bevelend.

Ik knikte.

Zelf snapte ik de jongen wel.

Hij moest een wild vreemde van een andere tijd bij hem houden.

Dit was ook gevaarlijk voor hem.

Hij ging inkopen doen.

Oliver kocht appels, aardappels...

Ik deed gewoon wat hij zei.

Zwijgen en volgen.

Ik wou graag op mijn klokje kijken maar ik wist dat dit geen slim moment was.

Waarschijnlijk had ik nog tijd genoeg ik gokte het erop.

Wanneer we met alle inkopen klaar waren gingen we naar zijn huisje.

Ik bleef buiten wachten.

Hij draaide zich om.

"Kom maar mee naar binnen Clara."

Ik begreep de hint meteen.

"Zo wie is dit?" Vroeg zijn moeder meteen.

"Clara" zei hij.

Verder vroeg ze niets.

Hij zette de inkopen op tafel.

"Ik ga met Clara wandelen in het bos tot zo."

Hij nam mijn arm vast en we gingen weg.

"Sorry voor mijn moeder ze kan soms kort zijn."

Ik glimlachte.

"Kijk eens op je dingetje of je nog tijd hebt."zei hij bezorgd.

Ik was dit zelf helemaal vergeten.

Snel keek ik eens.

1 uur.

"Ik heb nog wel even tijd zei ik lachtend."

We wandelden verder.

"Vertel me eens over het leven hier" Vroeg ik hem.

"Druk voor oudere mensen maar voor ons niet zoveel te doen."

Ik glimlachte.

Terwijl ik boeiend naar hem luisterde zag ik niet dat er verder op een tak uitstak.

Ik viel.

Bezorg stak Oliver zijn hand naar me uit.

Doordat hij niet genoeg macht zette viel hij zelf om.

Hij lag nu recht op mij en keek recht in mijn ogen.

Zijn lippen kwamen dichter bij de mijne.

_______________________________________
Wat denken jullie dat gaat gebeuren? Zouden ze kussen?
Laat me ook zeker weten wat je tot nu toe vindt van mijn boek.
Tily xx

TimezoneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu