"Ik haal dit nooit, ga verder zonder me" riep Oliver me na.
Ik weigerde.
"Nee ik ga nergens heen zonder je"
Vol angst dacht ik na over een mogelijke oplossing.
Veel tijd had ik niet.
Ik besloot om gewoon weer over het hek te klimmen en Oliver te gaan helpen.
De man greep Oli vast.
Met al de kracht die ik in mij had gaf ik de man een stomp.
Hij liet Oli los.
"Snel, Rennen!" Riep ik.
Versteld volgde Oliver me.
"Ik wist niet dat je zo sterk was' riep hij hijgend.
Ik haalde mijn shouders op.
"We gaan naar de kelder waar het luik is."
Zonder aarzelen liepen we het kasteel weer binnen.
Er stond een hele groep bewakers op ons te wachten.
Ik keek Oliver zelf verzekerd aan.
"Gewoon rennen en niet achterom kijken ik zie je in de kelder"
We besloten elk een kant op te rennen.
Op mijn weg kwam ik 3 wachters tegen.
Ik hoopte natuurlijk dat Oliver geen enkele zou tegen komen.
De mannen bleven achter me aanrennen.
Ik besloot om zoveel mogelijk binnen wegen te nemen.
Bijna was ik aan de kelder.
Wanneer ik bij de Kelder aankom zie ik dat Oliver er al is.
" Ga jij maar eerst" schreeuwde ik hem na.
Zo als ik hem vroeg kroop hij als 1ste door het luikje.
Net wanneer ik er door wil kruipen voel ik een hand rond mijn enkel.
Ik keek achterom en zag dat een bewaker me vastgreep.
JE LEEST
Timezone
FantasyElodie schrijft haar in voor een experiment rond tijdreizen. Op deze manier komt ze terecht in het jaar 1615. Terwijl ze rond kijkt in de stad leert ze de jongen van haar dromen kennen. Kiest ze voor het jaar 1615 of keert ze voor altijd terug naar...