Timezone

deel 31

Ik keek op de klok.

17u30.

Ik begon te twijfelen. Zou ik maar naar het labo gaan.

Misschien was het wel dringend.

Ik nam mijn telefoon er bij en ging naar het nummer van Thomas.

Thomas was de jongen waar ik deze avond een date mee had.

Hij wist ook dat ik mee had gedaan aan dit experiment dus hij zou het misschien wel begrijpen.

Hij was er zelf ook super geinteresseerd in. Een keer vroeg hij me of ik het labo kon laten zien.

De telefoon ging over.

"Hallo?" Thomas antwoorde met zijn zachte stem.

"Hé Thomas." Begon ik het verhaal.

Ik legde hem uit dat de professor had gebeld.

Hij was meteen begripvol.

"Veel succes! Zie ik je dan misschien zaterdag?" Vroeg hij me.

"Zeker!" Zei ik hem enthousiast.

Ik legde de telefoon neer en begon mijn rugzak te maken.

Ik wist niet zeker of ik er zou moeten slapen dus ik nam voor het zekerste verse kleren mee.

Ik zei gedag aan mijn ouders en vertrok.

Op het station aangekomen was ik juist optijd voor mijn trein.

Wanneer ik weer aankwam in Antwerpen besloot ik om maar op een stevig tempo.

Aangekomen in het labo zag ik de professor zitten.

"Hé ik heb je nooit kunnen bedanken voor alles wat je hier hebt gedaan."

"Ik heb graag meegewerkt aan het experiment" zei ik hem.

Hij keek me glimlachend aan en wees naar de deur.

Ik keek die richting uit.

Toen zag ik hem staan.

"OLIVER?"

Niet veel later werd het zwart voor mijn ogen.

_______________________________
Vergeet zeker niet te stemmen als je mijn Boek leuk vindt! Xx