deel 22

30 5 2
                                    

Beiden begonnen we te rennen.

We zaten weer in dezelfde situatie als vorige keer.

Sneller en sneller begonnen we te rennen.

Ik zag dat Oliver het moeilijk had.

"Niet opgeven!" Riep ik hem na.

Hij deed teken dat we moesten splitsen.

"Ik zie je waar we vorige keer het kasteel in kwamen."

Ik knikte en liep weg.

De mannen die achter ons liepen splitsen zich ook op.

Ik zag hoe drie mannen achter me aanliepen.

Terwijl ik rende probeerde ik ze van me af te schudden.

Hierin slaagde ik.

Ik liep achter muurtjes en zag hoe de mannen de andere kant opliepen.

Zo stil als ik kon liep ik verder.

Op dit moment zag het eruit dat ik veilig was.

Wanneer ik in de kelder was zag ik dat Oliver zich had verstopt achter de deur.

"Sst stil probeer zo voorzichtig mogelijk naar boven te kruipen."

Ik deed teken naar Oliver dat hij eerst mocht.

Wanneer Oliver door het luikje kroop snukte de deur open.

Er stond nu een man in het deurgat.

Ik schreeuwde naar Oliver dat hij gewoon mocht doorlopen.

Maar hij wijgerde.

De man kwam dichter en dichter en greep me vast.

Ik begon te schreeuwen.

Ik keek naar Oliver en deed teken dat hij mocht verder lopen.

Na lang twijfelen zag ik hoe hij dan toch verder liep.

De man nam me mee terug het kasteel binnen.

_______________________
Wat denken jullie dat zal gebeuren met Elodie?

TimezoneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu