THE UNEXPECTED

PROLOGUE

DISCLAIMER:

This is only a work of fiction. All the names, places, businesses, events, locales, and incidents are either the product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are maybe coincidental.

WARNING!!

Don't read if you're going to judge my story.

I AM NOT PERFECT BUT I'LL TRY MY BEST TO MAKE THIS STORY WORTH TO READ.

So please support my first story.

Thankyou and Godbless!

Enjoy reading...

----------------------------------------------

Nag-aabang ako ng taxi na masasakyan kasi hindi ako masusundo ni daddy dahil may urgent meeting siya with his client. Halos kalahating oras na akong naghihintay pero wala pa rin, lahat ng nakikita ko ay may sakay grrr!, yung isa pa ngang nakita kong babaeng nakasakay inirapan ako hindi naman siya inaano kulang yata sa aruga si ate gurl charr.

Napatingin ako sa wrist watch ko 4:32pm na pala.

*may humintong taxi*

Sakto namang may humintong taxi sa harap ko.

"Miss sasakay ka ba?" tanong ni manong driver sakin na nakasilip sa bintana ng taxi nya.

Ay hindi manong panonoorin lang kita hanggang sa umandar ka ulit (pero syempre hindi ko sinabi yan, mabait daw dapat ako sabi ni author choss!)

"Opo manong" sagot ko at sumakay na, tinanong niya kung saan ako kaya sinabi ko agad yung address namin.

Btw. galing pala ako sa bahay ng kaibigan ko nagbonding kami kasi miss na namin ang isa't isa.

*after 30minutes*

Finally, I'm here na sa aming munting palasyo (taray palasyo pa ang nais). Binigay ko na ang bayad ko kay manong at pagkatapos syempre bumaba na ako alangan namang magstay pa ko don at sumama kay manong HAHAHA.

Pumasok na ako sa gate namin at nadaanan ko ang aming garden na talaga namang alagang alaga dahil bukod sa maganda sa paningin ay mahilig kami sa mga bulaklak at halaman.

*bukas ng pinto*

"Ay isda!" napahawak ako sa dibdib ko at gulat na tumingin kay manang.

"Ano ba iyan iha saan ka ba galing?" tanong ni manang sakin.

"Sa kaibigan ko po nagbonding lang, you know we missed each other *chuckle*" sagot ko kay manang.

"Ganon ba? kumain kana ba?" tanong pa ni manang.

"Opo, pero nagugutom po ako" natatawang sabi ko.

"Nga po pala nandyan na po si mommy?" tanong ko pa.

"Hala sige at ipaghahanda kita ng makakain" sabi niya.
"Wala pa, siguro ay may pinuntahan pa" sagot niya.
"Umakyat kana sa kwarto mo at magbihis, tatawagin nalang kita pag handa na ang pagkain mo" pahabol na sabi pa ni manang.

Tumango nalang ako at nginitian si manang tapos dumiretso na sa hagdan para makaakyat na sa kwarto. And oh yung kausap ko kanina ay si Manang Lory, baby pa lang ako nung naging katulong namin siya dito pero tinuturing na rin namin siyang pamilya kasi sobrang bait at maalaga niya.

Nandito na ako sa kwarto ko, hindi naman masyadong malaki sakto lang para sakin, pastel blue at pink ang kulay meron din white, may vanity table ako para kapag mag aayos kunno kahit hindi naman ako mahilig mag ayos, sa tabi naman non ay yung bed ko, sa paanan ay yung sofa tapos sa harap ng sofa may TV, sa tapat naman ng window ng kwarto ko ay yung study table ko, and share ko lang yung view ng window ay yung garden kaya talaga namang relaxing then sa other side ng kwarto ay may small walk in closet ako tapos sa tabi ay yung bathroom.