„Niezwykła Noc..."

Rozdział 6

   Historie zawarte w opowiadaniu nie są oparte na faktach! Całość to fikcja! Miłego czytania ❤️✌🏻
—————————————————————
Dojechaliśmy pod dom, wysiadałam z auta gdy nagle Łukasz krzyknął, że mam wsiąść do niego z powrotem także jak on mnie poprosił tak wróciłam się. Podszedł do mnie Łukasz z opaską na oczy dał mi ją i powiedział, że w domu czeka na mnie coś niezwykłego ...
Byłam szczęśliwa jakże obrastał mnie trochę strach bo nie wiedziałam co na mnie czeka..
Nagle poczułam jak ktoś mnie złapał za rękę kto to mógł być? No oczywiście, że Łukasz.
Nawet nie zdajecie sobie sprawy jakie on ma miękkie i aksamitne dłonie, ale nie na tym sie skupiamy. Weszliśmy do domu, zdjęłam opaskę zobaczyłam przed sobą tłum przyjaciół a za nimi ogromny stół z jedzeniem i alkoholem. Byłam w szoku.
Zapytałam ich z lekkim wzruszeniem:

- Ale z jakiej to okazji?
- Z takiej, że uratowałaś mi życie. ~ powiedział Łukasz
- Przecież nie trzeba było. Naprawdę z takiej okazji? Przecież chyba każdy zrobiłby tak na moim miejscu.
- Wiolcia uwierz mi, że nie. Otarłem się o smierć a ty mnie uratowałaś. Teraz chce Ci to jakoś wynagrodzić. ~ powiedział Łukasz ze łzami w oczach
- Boże dziękuje! ~ krzyknęłam i wybuchłam płaczem.
Nagle poczułam na sobie oddech drugiego człowieka, był to Łukasz który wtulił się we mnie i sam zaczął płakać. On się trochę uspokoił ale ja dalej nie mogłam dojść do siebie. Podeszłam zapłakana do każdej osoby która stała przy stole najpierw podeszłam do
Eleonory do mojej przyjaciółki z dzieciństwa za która tak tęskniłam, że nawet nie zdajecie sobie sprawy. Byłam bardzo szczęśliwa jak ją zobaczyłam lecz również zdziwiona, ponieważ Eleonora mieszkała kiedyś w Katowicach wspominała mi kiedys jak z nią pisałam, że przeprowadziła się do Szczecina ale nie miałam okazji się z nią zobaczyć. Byłam Łukaszowi za to bardzo wdzięczna.
Wtuliłam się w Eleonorę i poczułam na swoim ramieniu jej spływającą łze szczęścia.
Pogadałysmy chwile i następnie podeszłam do Huberta i Patrycji. Pierwsze co zapytałam ich:

- Ale co wy tu robicie? Przecież mieliście chyba gdzieś jechać?

- Tak mieliśmy ale Łukasz do nas zadzwonił, że chce zorganizować przyjęcie niespodziankę z okazji twojego bohaterskiego czynu i stwierdziliśmy, że przełożymy wyjazd~ powiedział z uśmiechem Hubert

- Ojejku to jest takie kochane dziękuje wam bardzo!~ powiedziałam i przytuliłam Huberta i Patrycję.

Po krótkiej rozmowie z nimi ujrzałam jeszcze 2 osoby. Byli to przyjaciele Łukasza o których mi wcześniej wspomniał. Między inny był to Marek i Kuba. Z tego co wiem to przyjechali specjalnie z Poznania. Podeszłam do nich przywitałam się i podziękowałam, że mogli przyjechać. Nie znałam się z nimi jakoś super, ale kiedyś się z nimi widziałam i oczywiście Łukasz opowiadał mi strasznie dużo o nich.
Marek to jego przyjaciel z ktorym tworzy filmy na youtube. Pewnie was zdziwi to, że ja również występuje u niego na filmach a nie znam Marka , ale ja wystosuje od niedawna a po prostu teraz Łukasz i Marek zrobili akcje pt. „rozstanie" aby uzyskać większy rozgłos drugiej płyty Łukasza. I w tym czasie Marek wyjechał do Poznania do swojej mamy pomagać jej w remoncie, i jakoś nie miałam okazji go bliżej poznać. A za to Kuba pomagał Łukaszowi w pisaniu tekstów do 1 płyty jak i również był na feacie. Kubę znałam trochę bardziej bo czasami przyjeżdżał jeszcze do Łukasza do studia. Lecz tez nie miałam z nim jakiegoś super kontaktu.
Po przywitaniu się z każdym, poszłam do kuchni po kieliszki i otworzyliśmy szampana. Następnie udaliśmy się wszyscy na spacer.
Wszyscy czekali przed domem oczywiście tylko ja i Łukasz jeszcze nie wyszliśmy, ale to jest już norma hahah. Mieliśmy wychodzić z domu lecz nagle Łukasz złapał mnie za rękę i powiedział.......
——————————————————————
Nowi Bohaterzy :

✌🏻 Marek Kruszel aka „Kruszwil"
✌🏻 Lat 16
✌🏻 Mieszka w Poznaniu

✌🏻 Jakub Flas aka „Kubanczyk"
✌🏻lat 21
✌🏻 Mieszka w Poznaniu
———————————————————————
zapraszam na ig: @kolbusz69 i  @hubertwezkafanpage ✌🏻 Miłego Dnia
Dzisiaj troszkę dłuższy rozdział, myśle, że wam się spodobał hahah