Death Grip (On-going)

DEATH GRIP: CHAPTER TWENTY-FOUR

I stared at the ceiling while listening to the surroundings. Bella was busy, training at the battle arena inside the headquarters. Naririnig ko ang lagablab ng apoy nya. Zhea was sleeping in the next room because I can hear her snores. While Red..

Mabilis akong umupo sa higaan ko and stared at the wall. Maya maya lang ay nakita ko na ang loob ng kwarto ni Red. He was sitting beside his window, he wear glasses while reading a book. Hindi ko maiwasang mamangha sa nakikita ko.

Ang gwapo nya sa suot nyang puting sleeves at brown na pants..

Mabilis kong sinampal ang kaliwang pisngi ko tsaka napahawak sa dibdib ko. Shet, ano bang iniisip ko? At bakit.. Bakit ang bilis bilis ng tibok ng puso ko?

Mas lalo pa kong nataranta ng bigla syang huminto sa pagbabasa at napatingin sa direksyon ko. I blinked. What the heck, n-n-nakikita nya ba ko!?

He walked towards the wall between us and stopped. Hindi sya nakatayo sa mismong tapat ko kaya naman kumbinsido ang dibdib ko na hindi nya ako nakikita. I continued staring at him until he suppresses a chuckle. Napangiwi ako. Nababaliw na yata to..

I stands up from bed and walks in front of him. Ewan ko, parang may sariling utak ang paa ko at pumwesto ng kusa sa harapan nya. Ngayon, magkaharap na kami. May wall nga lang. Mas kita ko ngayon ang hulma ng itsura nya, yung ilong, bibig.. My heart thumped. Bigla kong naalala yung pagliligtas nya sakin against the ice monster. Hindi mawawala sa isip ko kung paano nya ko pakitaan ng kabutihan kahit na alam nyang may pagkaignorante akong tao.

Naalala ko din kung paano nya ko pilit na paaminin tungkol sa paglabas namin ni zhea ng gabi para pumunta sa intactum court. He's concern to me, pero masyado akong mapagmataas. He's suppose to hate me after that. Dalawa na sana sila ni bella na ayaw sakin, but no. He still cares for me and gave me some of his drowgy just for me to feel better.

I almost jumped ng biglang itaas ni Red ang kamay nya tsaka nilapat sa pader na nakapagitan samin. I froze. Hindi ko alam ang gagawin ko, para akong tanga. Hindi nya ko nakikita pero ganito ang reaksyon ko.

"Kuto, antagal mo magising. Anong oras na."

Disappointment rushed through my veins. Putek Red! Hanggang dito ba naman dala dala mo yang tawag mo saken!? Badtrip kang buyset ka--

"I know this may sound coward, confessing my feelings through this wall while you're sleeping but.. I do like you." He said slowly looking at me.

Napantig ang tenga ko. Hindi ako nagsasalita, pero speechless ako. Blood rushed through my face and it felt hot. D-did I hear him right? H-he likes me?

Hindi ko na naituloy ang pagtulog ko dahil sa sinabi ni Red. Napasabunot ako sa sarili kong buhok tsaka nangisay sa ibabaw ng kama. I grabbed the pillow at tinakpan ang muka kong may malaking ngiti sa labi. Tangina..

Kinikilig ako!

Pinakikiramdaman ko ang sarili ko nitong mga nakaraang araw kung may nararamdaman ako kay Red eh. Akala ko ako lang pero--shet. Oh my gosh. Hindi pa din ako makapaniwala! Crush ako ni Red!!!!!!!

"Ahhcccckkkkkk!!" Impit na tili ko sa ilalim ng unan.

Nakarinig ako ng katok sa pinto ng kwarto ko kaya napatigil ako. Mabilis akong umupo at nagayos ng buhok bago tumayo para pagbuksan ng pinto kung sino man ang kumakatok.

"Lunch are ready." Bella said before tearing her gaze at me. Napasinghap ako. Pakasungit talaga.. Hindi nya ba kayang ngumiti kahit isang beses lang?

Sumunod ako sakanya na huminto sa isang kwarto na may pagkakapareha sa foyer ng peculiarim. Maliit nga lang ang lugar na to kumpara doon.