Memory Lost In Costa Leona ( Aklan Series #1)

Chapter 11

Chapter 11

JM POINT OF VIEW

I'm was sitting in the edge of my bed when I hear footsteps outside in my tree house going to the back! I'm stock here because of the heavy rain na wala yatang balak na tumigil! Napapamura na lang ako ng wala sa oras sa sobrang inis. I have so many plans today but because of this bastard rain hindi na matutuloy. I don't know who's it was because I can't go outside . . . Hinayaan ko nalang ito pero afterward narinig ko na bumaba na ito!

Ilang saglit pa ang dumaan ng makarinig ako ng isang sigaw.

I heared a lady  crying outside but it don't bother me to go outside until I heard siah scream.

"Baaaakiitttt? Bakit pinagkait nyo sa akin ang pamilyang meron sana ako"

I felt her pain inside that made my heart ache too. Pamilya? Who? Dali-dali akong dumungaw sa bintana.

"Bakit lord? Deserved ko ba to? Naging masama ba akong bata noon? Hindi naman yata lord eh! Hindi ko maintindihan kong bakit!"

I saw her, nakayuko ito habang naka-upo sa gilid ng kalsada. Fck! I dont know what to do. Gusto ko siyang puntahan. I want to make her calm but bullsh*t. Natatakot ako na baka hindi niya ako kailngan na baka pagtabuyan niya ako. I admit na ilang beses din akong pabalik-balik dito sa Tree House pero walang Siah ang nagpakita sa akin. I miss her. Damn. I miss this woman so much. At ngayong nandito na siya, hindi ko manlang siyang magawang lapitan.

Ilang oras na sya nakaupo sa gilid ng kalsada puno ng hinanakit ang bumabalot sa awra niya. Hindi siya ang Siah na nakilala ko. She's different right now.  Hindi ngiti ang nakikita ko sa mga labi niya kundi ang luhang hindi ko inaasahan at masisilayan.

I cant watch her anymore. She dont deserved to cry.

Tumakbo na aKo sa ulan. Wala na akong paki-alam kong magkasakit. I only want is to make her safe. Nang makalapit na ako sinubukan nito tumayo pero biglan itong natumba and afterwards muli na namang pumatak ang luha sa mga mata niya. "Psssh, Baby! Don't cry! I'm here." ang huling sinabi niya bago ito nawalan nang  malay! 

Binuhat ko sya patungo sa car ko at ipinasok sya sa front seat! Im was driving fast dahil kinakabhan na ako sa mangyayari sa Kanya. May problema sya and I don't know what she say about earlier ! Bakit pinagkait mo ako sa pamilyang meron sana ako! Ano ibig sabihin niya? I have an idea pero hindi ako sigurado.

After 15 minutes nakarating na ako sa bahay. Dali-dali kong binuksan ang pintuan at sinalubong ako ni yaya lusing!

"Juskong bata ka! Anong nagyari sa inyo?" Nag-aalala nito tanong sakin pagkabukas ng pinto .

"Long story yay, pwede bang pakialagaan nalang si siah?"

Buhat-buhat ko parin si siah patungo sa guest room! Nakasunod lang si yaya sa likod.

"Sege iho, umakyat ka na sa kwarto naku, patay ka naman kay Mommy mo! Maligo ka kaagad." huling sinabi nito sakin bago ako lumabas ng kwarto!

Pumasok ako sa kwarto at Hinubad ang basa kong gamit at pumasok na ako sa Cr ! It took 10 minutes before I'm done.

Humiga na ako sa kama ko at nag uumpisa na akong lamigin! Napabuntong hininga ako at inangat na lamang ang kumot at binalot ko ang buo kong katawan! Damn this body. I want to see her if she is Okay.

I wake up when  heared a knock in my door ! "P-pasok" nanginginig kong sabi! I knew it.

"Its me honey." pumasok si mommy sa kwarto ko! Wala akong lakas para sumagot sa kanya kung pagagalitan niya man ako. "What happend? Bakit ka nagpaulan?"