Chapter 21
I'm wearing a light pink dress at Silver flat shoes. Pababa na ako ng hagdan ng makita ko si Jm na nakangiti sa akin at Si Blue ! Tanginang aso to nakangiti Karin ba sa akin?
Nang lumapit ako sa kanya hinawakan nito ang kamay ko at hinalikan. Nang mangyari ang eksina kanina naging maayos ang usapan namin. Naging okay na kami. Although nagtatalo parin kami pero at the same time tinatawanan nalang namin!
Masarap sa feeling kasi kahit ganon bumawas ng kakaunti ang sakit na naramdaman ko. Hindi ko hiniling sa kanya pero ipinaliwanag nya sa akin kung bakit hinalikan nya ang haliparot na babaeng 'yon.
"You're so beautiful mi único" matamis itong ngumiti sakin.
"Palagi naman akong maganda pero thank you."
"Damn, baby! Let's go?" Ngumiti ako sa kanya
Natigilan ako ng biglang tumigil sya "Opps.. .I forgot." inilabas nito ang panyo sa bulsa at tinakpan ang mata hindi na ako nakipagtalo sa kanya. Ganito nangyayari sa mga Tv. Esusuprise sila tapos may mangyayari sa kani---Hala. Bad ng iniisip ko.
Samot saring emosyon ang nararamdaman ko! Kumakabog ang dibdib ko sa excitement at kasiyahan. Tama nga ang kasabihan pagkatapos ng lungkot may kasiyahan ay iyon ang nararamdaman ko ngayon. Hindi man nasabi ni Jm ang hinihintay kong salita maghihinatay ako sa tamang panahon.
Marahan niya akong hinahawakan sa bewang at inalalayang maglakad . dahan-dahan akong umakyat sa speed boat at umandar na ito, wala akong idea kung saan niya ako dadalhin marahil malapit lang naman dahilan maya-maya huminto na kami pero hindi pa nito tinatangal ang takip ng mata ko.
"Are you ready?" Masayang tanong ni Jm sakin.
I nooded. Unti-unting tinangal ni JM ang takip ng mata ko at bumungad sakin ang dagat na kumikinang sa ilaw! Nasa bahay kubo na kung saan may isang lamesa at may dalawang ipuan, sa gilid ng upuan may gitara at sa sahig nito napapalibutan ng mapupulang rosas. Nasa gitna kami ng tubig na napapalibotan ng Ilaw ! Inilibot ko ang mata ko na mga ngiti sa labi. Simple sya pero maganda pero kahit saan man basta kasama ko sya okay lang!
Humarap ako sa kanya at matamis na ngumiti."You like it?"
"I don't like it." mabilis ko syang yinakap ng mahigpit. "'couz I love it, Jm. " kumawala ako sa pagkakayakap sa kanya at inalalayan ako nito paupo sa upuan. Akala ko uupo na sya pero kinuha niya ang gitara sa tumayo ito sa harapan ko.
"Balak mo bang mangharana?" I chuckled.
He pouted ! Ang cute nya talaga! " mi único, I want you to hear this is for you" ngumiti ito sakin.
Bakit pa kailangang magbihis?
Sayang din naman ang pormaLagi lang namang may sisingit Sa t'wing tayo'y magkasama
Bakit pa kailangan ang rosas?
Kung marami namang nag-aalay sa'yoUupo na lang at aawit Maghihintay ng pagkakataon.
Titig na titig ako sa kanya Hindi ko maialis ang matamis na pagkakangiti ko! Matagal kung hinintay ang pagkakataon na makasama sya. At ito na 'yon.
Hahayaan na lang silang Magkandarapa na manligaw sa'yo
BINABASA MO ANG
Memory Lost In Costa Leona ( Aklan Series #1)
Romance"Stories may well be lies, but they are good lies that say true things, and which can sometimes pay the rent."