A Desolate Love (Completed)

Chapter 20

I dedicate this chapter to Ate MeddyTina

Po'v Ava

"You, It's you Ava" nahigit ko ang aking hininga dahil sa sinabi niya. Ako? Kailan pa? Paanong nangyari na nagkagusto siya sa akin? Hinawakan niya ang mukha ko at tinignan ako sa mga mata. I was speechless when I see he's eyes. I can see the love that I thought I will never see in his eyes.

I want to cry right now! This time hindi ako iiyak dahil nasasaktan ako, Iiyak ako dahil sa tuwang nararamdaman ko.

"You love me? Why? Kailan mo pa ako nagugustuhan Jake?" nangingilid ang luha ko dahil sa sayang nararamdaman ko ngayon. I don't know, I can't explain this feeling. Sobra-sobra akong nadadala ngayon sa emosyon ko.

"Yes Ava, I love you so much. There's no reason why I love you. I just feel it, when I saw you crying at the jeep I know to myself that you have an effect on me. Kaya inoffer ko sayo ang panyo ko para mapansin mo ako that time. Hinanap kita kung alam mo lang lagi akong nag aabang ng jeep kung saan ka sumakay dati nagba-baka sakali ako na makita kita pero wala eh. Yung panahon na nakita kitang umiiyak sa likod ng Building I told to myself that your the one sa sobrang lutang ko that time nasabi kong papakasalan kita and I mean it. I never expect na magiging close tayo because for my classmate. Sobrang saya ko ng nagpasama siya sa akin at nagkaroon tayo ng time na tayong dalawa lang kahit na medyo awkward pa nuong una" ngayon wala na talaga akong masabi sa kwento niya. God! Matagal na niya akong gusto pero bakit sinabi niyang mahal niya pa rin si Katherine?

"Pero bakit mo sinabing mahal mo pa rin si Katherine nung nakita mo siya?" hinaplos niya ang pisnge ko at hinalikan ako sa noo.

"When I receive her text message naguluhan ako ng sobra, Sa mga oras na yun tumibok yung puso ko sa kaba kaya I taught na mahal ko pa siya dahil naapektohan pa ako sa kanya. Kaya sinubukan kong wag magparamdam sayo dahil hindi pa ako sigurado sa nararamdaman ko pero nakita lang kita bigla akong naging mahina. Ang sabi ko sa sarili ko iiwasan na kita para hindi na ako naguguluhan kasi si Katherine ang mahal ko. Siniksik ko yun sa utak ko kahit na yung sinisigaw ng puso ko ay pangalan mo! Ayokong mag take advantage sayo dahil kakabreak mo lang sa ex-boyfriend mo. But believe me Ava nung ngumiti ka lang sa akin doon ko na realize na ikaw talaga ang mahal ko at hindi na si Katherine. I know it's hard to believe but this is what I'm feeling for you"

"Jake"ayun na lang ang nasabi ko sa kanya. Paano ko ba siya sasagutin? Nakakainis naman oh! "I'm speechless"nakagat ko ang pang-ibabang labi ko "Akala ko ako lang yung nakakaramdam nito eh, sinubukan kong ideny sa sarili ko na naa-attract lang ako sayo pero hindi eh. Naging sweet ka sa akin lagi kang sumasabay sa lunch kasama ng mga kaibigan ko lagi mo akong binabanatan. Ikaw yung laging andyan sa tuwing lugmok ako. Kaya paano ako hindi mahuhulog sayo?! Minsan nga naisip ko na sigawan ka kasi ginugulo mo ang buong sistema ko. Hindi ko to naranasan kay Lance kaya medyo bago ang nararamdaman ko sayo"tumulo ang mga luha ko sa mata. Ang saya ko! Ang saya-saya ko kasi hindi lang pala ako yung nagmamahal dito. Akala ko one sided love ang mangyayari sakin pero hindi eh.

"Mahal mo din ba ako?"pati ang mga mata nito ay nagtatanong at kita ko sa mga mata niya ang kaba.

"Ano sa tingin mo? Ang slow mo naman pala eh! Nag-coconfess na nga ako nang feelings ko eh! Napaka manhid mo din!"natatawa kong sabi at sinapak ko pa ang balikat niya.

"Aray masakit ah! Malay ko bang totoo eh mamaya nabibingi lang pala ako o kaya na nanaginip ako"himas niya ang balikat niyang sinapak ko.

"Hindi ka nananaginip o kahit na ano nasaktan ka nga diba? Kaya totoo to kung ayaw mo maniwala edi wag mo! Hindi naman kita pipilitin eh! Hindi ko na din uulitin yung mga sinabi ko" nahihiyang tumalikod ako sa kanya. Ramdam ko ang init sa mukha ko malamang ay namumula na ako. Ngayon ko lang narealize yung mga sinabi ko sa kanya!