enchel│bxb

on dört

trevor daniel - falling [slow version]

~

öncelikle merhaba yavrumlar. kimse buraya yazdıklarımı okumayacak ama ben yine de içimdekileri dökmek istiyorum.

okuyan kişiler neden oy vermiyor, yorum yapmıyor?

108 kişi okumuş fakat oy veren kişi sayısı 20? okuyan herkes oy verseydi belki de şuan kitap ünlenmişti bile.

bakın, bunları yazarken aşırı eğleniyorum ama karşılığını da almak istiyorsun bir yerde.

ve karşılığını alamadığın zaman ise kötü hissediyorsun, yazmak istemiyorsun. moralin düşüyor ve ister istemez düzgün bölüm yazamıyorsun. hayalet misiniz siz? ';D

sayın hayalet okuyucularım; lütfen, oy verip yorum yapar mısınız?

atladığınız satırları yazmayı bitirdiğime göre hikâyeyi okumaya başlayabilirsiniz. buraya kadar okuyanlara çok teşekkür ederim.

keyifli okumalar. ';33

~

Gözlerimi araladığım da kendime gelmeye çalıştım. Hafif başım ağrıyordu.

Yatağımda doğrulup, elimle gözlerimi avuşturdum. Bileğimde ki sargı bezini ve yara bantlarını görmem ile kaşlarımı çattım.

Etrafıma bakındığım da, Demir'in arkası dönük bir şekilde yerde ki kurumuş kanı silmeye çalıştığını gördüm.

"Demir?" Uykulu çıkan sesim ile irkilip bana bakınca hemen yanıma oturup, "İyisin değil mi?" Dedi.

Kafamı 'evet' der gibi sallayıp, "Ne oldu? Görev kabul edildi mi?"

"Bırak şimdi görevi, bileğin nasıl? Acıyor mu? Eğer acıyorsa hastaneye gidebili-"

Sözünü kesip lafa atladım. "Terin soğusun aslan. Merak etme, iyiyim."

Elini yanağıma götürüp, baş parmağı ile okşadı. Garip bir şekilde huzurlu hissetmiştim.

"Korkuttun beni."

"Özür dilerim," dedim ne diyeceğimi bilemeyerek.

"Dileme, senin bir suçun yok. Suçlu olan benim. Asıl ben özür dilerim." Sesinde pişmanlık sezmiştim.

"Ne için özür diliyorsun?" Dedim anlamadığımı belirterek.

"Bu oyuna başına ben sardım. Benim yüzümden az önce kendine zarar verdin. Çok üzgünüm.."