13.

5.2K 251 125
                                    

Beril: Nerdesin lan mal?

Eylül Malı: Yanına baksana amip beyinli.

Mesajı okuduğum an gözlerimi ekrandan ayırıp her iki yanıma da çevirirken kimsenin olmadığını gördüm. Mesaj sesi geldiğinde tekrar gözlerimi telefona çevirdim.

Eylül Malı: Şakaaaaaaaaa ahahahahhahdjdjej gerzek seni.

Gözlerimi devirip boş bir banka oturdum. Okula nedenini bilmediğim bir şekilde erken gelmek istemiştim ve şuan okulda çalışanlardan başka kimse yoktu.

Eylül'e ise yalnız kalmamak nedeniyle gelmesi için yaklaşık yarım saat yalvarmıştım. Aslında kabul etmişti ama benim mal arkadaşım hala gelmemişti.

Beril: Eylül eğer beni ekersen ölümün benim elimden olur.

Eylül Malı: Taam apla, özür dilerim.

Eylül Malı: Yoldayım.

Beril: Adam ol koçum.

Beril: Because I'm a Queen.

Eylül Malı: Ok.

Beril: Bye.

Eylül Malı: Öd.

Beril: SUS VE GEL.

Eylül çevrimdışı olurken konuşmadan çıktım ve Poyraz'ı biraz stolklamak amacıyla sosyal medya hesabına girdim.

Takip ettikleri kısmına baktığımda Ayla'yı görememiştim fakat yüzsüz Ayla onu hala takip ediyordu.

Gözlerimi devirip en son attığı fotoğrafı ve yorumları incelerken ağzımdan salyalar akmamak için zor duruyordu.

Gerçekten taştı.

Ve şuan düşmemek için de kendimi tutuyordum. Yarabbim bu ne?

poyrazka: yakalım her şeye

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

poyrazka: yakalım her şeye

1.743 beğenme 429 yorum

kevseryorgn: ufff çok iyi

selinkrn: düştüm Allah kaldırma beni

hilalgazel: sigaran olayım iç beni Poyraz

mamiuslu: bu ne aq?

resulkadir: ergen ne olacak

yusufsenr: kötü yorum atanlar; erkek olduğum halde ben düştüm amk

gamzebelir: bu çocuğu aldatanın aklından şüphe duyarım

zeynepkar: lan biz daha böylelerini bulamıyoruz insanlar aldatıyor

ayla.sari: hala seviyorum seni 🖤

...

Yorumlar çileden çıkmam için bir nedenken kendimi tutmaya çalıştım kendimi. Ayla'nın yorumunu gördüğüm de alayla güldüm. Poyraz ikisiyle birlikte olan bütün fotoğraflarını kaldırtmışken o ise hala kendini affettirmeye çalışıyordu.

Yazık.

Acınası.

Bir an gazla Ayla'nın hesabına girdim. Ellerim klavyede iken düşünmeden yazmaya başladım ve mesajı direk gönderdim.

berilsevgin: Manitama yavşıyorsun aldattığın halde, dikkat et de saçların kalmasın ellerimde.

Yazdığım mesajın kafiyeli olmasına karşı sırıttım.

Mesaj birkaç dakika sonrasında görüldü olurken yazmaya başlamıştı. Sinsi bir şekilde gülümsedim.

Kavgaya her zaman açık bir insandım.

O sıra yanıma birinin oturmasıyla gözlerimi telefonumdan ayırmadım. Gelenin Eylül olduğunu biliyordum.  Arkama iyice yaslandım ve ekranı görmesi için Eylüle doğru uzattım.

"Umarım kavga ederiz" diye kıkırdayarak konuştum. O sırada Ayla mesaj atmıştı.

ayla.sari: Hah, Poyraz'ın ilgi alanında bile değilsin sen tatlım. Sana bakacak biri değil o.

Sinirle dudaklarımı birbirine bastırdım. Kesinlikle saçını başını yolmak istiyordum.

"Benimle birlikte fotoğraf at, belki inanır"

Yanımdan gelen tanıdık sesle gözlerimi yavaş yavaş telefonun ekranından yanımda ki kişiye çevirdiğimde mavi gözler ile karşılaşmam ile sertçe yutkundum.

Poyraz şuan yanımdaydı.

Benimle birlikte yanımda oturuyordu.

Benimle ilk defa canlı olarak konuşmuştu.

Allah'ım umarım bu bir rüya olmazdı ve şuan gerçek Poyraz ile yan yana oturuyorumdur.

Çünkü bu gerçek olamayacak kadar güzeldi.

"Burada mısın?" dediğinde yüzüne odaklanmayı kesip gülümsedim. İşaret parmağım ile yüzüne dokunduğumda gerçek bir beden hissetmemle hızla ayağa kalktım.

"Sen gerçeksin" dedim heyecanlı çıkan sesimle.

"Evet" diyip arkasına iyice yaslandı. "Ama bazıları yakışıklılığımdan dolayı varlığıma inanamaz"

Egosuna karşı yüzümü buruşturdum. "Neden buradasın?" diye sorduğumda kaşlarını havaya kaldırdı.

"Biliyor musun bilmiyorum ama ben burada okuyorum"

Birkaç saniye dediğini anlamadan yüzüme bomboş baktım. Eliyle okulu gösterirken buranın gerçekten de Poyraz'ın okulunun olduğu gördüm.

Şu tarihte okulunu karıştıran ilk kız olabilirdim sanırım.

Telefonumdan saate baktığımda yediyi on geçtiğini gördüm. Ve okulun başlamasına daha elli dakika vardı.

"Neden erken geldin?" diye sordum Poyraz'a doğru sakin bir sesle.

Genellikle okula ya geç kalır ya da son beş dakikasında gelirdi.

Omuz silkti. "Biraz hava alayım derken okula gelmişim"

Gülümsedim.

Şuan onunla konuşmak çok güzel bir şeydi. Ne diyeceğimi, ne konuşacağımı bilmeden öylece ayakta yüzüne bakarken güldü.

Neden güldüğünü bilmiyorum ama onun gülüşüyle bende güldüm.

"Fotoğraf çekilmiyor muyuz?"

Hırçın Civciv | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin