"Okul buz patenine götürecekmiş" diyen Eylül'e çevirdim bakışlarımı.
Umursamaz bir biçimde omuz silktim ve geri telefonuma dönüp Poyraz'ı stolklamaya devam ettim.
"Hadi ama, biz de gidelim" dediğinde gözlerimi telefondan ayırmadan cevap verdim.
"Buz pateninde kaymayı bilmiyoruz Eylül"
"Öğreniriz"
"Öğrenmek için geç"
Yanıma gelip oturdu. Telefonu elimden alırken oflayarak ona baktım. "Lütfen" dedikten sonra dudaklarını büzerken kusarmış gibi yapıp geri çekildim.
"Bir daha şöyle ani hareketler yapma, çok kötü"
Gözlerini devirdi. "Katılıyoruz değil mi?"
"Paralı mı?" diye sorduğumda kafasını olumlu anlamda salladı.
"Evet"
"Fakirim ben, param yok."
Kaşlarını çattı ve ayağa kalktı. "Annenin doktor olduğunu hatırla benim salak kankitoloşkitoşkom"
"Ya istemiyorum işte"
Tekrar ofladı ve koltuğa oturdu. Bende koltuğa düşmüş telefonumu geri alarak Poyraz'ın hesabına bakmaya başladım.
Birkaç dakika sessizlik oluşmuşken Eylül cırlayarak "Beriiil" dediğinde elimde tuttuğum şu telefonu kafasına atma istediği içime dolmuştu.
Ama atmayacaktım.
Çünkü telefondu bu sonuçta. Parayla alıyoruz.
"Ne Allah'ın cezası!? Söyle"
Gülümsedi. "Poyraz'da katılıyor desem"
"Aynı okulda değiliz"
Bu sefer sırıtarak yanıma oturdu. Ekranı bana çevirirken Poyraz'ın okuduğu okulun Instagram sayfasında ki bir yazıyı göstermişti.
Dediğine göre bizim okul ile Poyraz'ın okulu ve artı olarak bir okul daha sadece 11. ve 12. sınıflar olmak üzere katılacakmış.
Dudak büzdüm. "Poyraz katılmaz"
"İkna edersin" dedi ve devam etti.
"Belki aranızda çok ağır romantik bir şey gerçekleşir" dediğinde gözlerine baktım. "Yada pistteyken birbirinize çarpar ve yere düştükten sonra öpüşmeye ramak kalırsınız"
Gözümün önünde Eylül'ün anlattıkları geçerken gülümsedim. Eylül ise iğrenç sesiyle şarkı söylüyordu.
"And iiiiiiiii will always love youuuuu, aaa aaa"
Yüzümü buruşturdum. "Beni böyle ikna edeceğini mi düşünüyorsun?"
Gözlerini kıstı. "Evet"
"O zaman çok doğru düşünüyorsun, yarın yazdıralım adımızı"
Eylül çığlık atarak üzerime abanırken bense Poyraz'ı nasıl ikna edebileceğimi düşünüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hırçın Civciv | Texting
Teen Fiction[Tamamlandı] Manita: Üzülme ama, Manita: Benim tek civcivim var ve o sen değilsin. Manita: Ve hiçbir zaman olmayacaksın. [27.04.20] [23.05.20]