Still Into You (Negros Series #1)

Still Into You 22

"Why didn't you tell me?" Kanina ko pa kinikimkim at ngayon lang ako nagkalakas ng loob para magtanong sa kanya.

"About what babe?" He smiled. Looking at him smiling is so peaceful.

If I didn't know a single thing I would still be happy about this moment together with him. Masaya naman ako. Sitting next to the person you love is so much that you couldn't ask for more. Pero hindi ko maiwasan na masaktan. No matter how I keep myself to imagine something positive, it cannot erase everything what Cheska have told me.

"About my father, that he asked you to take care of me." I was straightforward. Hindi ko na gusto na pahabain pa ito dahil alam ko sa sarili ko na kanina ko pa hinihintay ang mga sagot sa katanungan ko.

He didn't say a single word even a sound. Patunay lamang na totoo nga ang mga naiisip ko.

"Why didn't you tell me, Khalex? Ginagawa mo ba ako'ng tanga? Niloloko mo ba ako? Are you playing with me?"

Kumawala ulit ang mga luha ko. Bakit hindi siya sumasagot!? Hindi ako palamura na klase ng tao pero sa puntong ito ay inis na inis na ako

"I love you, Margaux," He reached for my hand. Hinawi ko kaagad ang kamay ko at itinago sa aking likuran.

Those stupid three words!

"Don't call me Margaux because my name is Alex. Alam ko na alam mo din iyon. Bakit hindi mo man lang binanggit sa akin na inutusan ka lang pala ng ama ko? Naaawa ka ba sakin para gawin mo iyon?"

I don't deserve this pain. Wala naman ako ginawang masama ah? I obeyed everything! Lahat ginawa ko sa makakaya ko. I even work hard. Ano bang kasalanan ko para masaktan ako ng ganito?

"Yes he asked me for it. Sinunod ko dahil malapit sa akin si Mayor-"

I cut him off. "So tama nga si Francheska."

"What? Francheska told you about this?" Kumunot ang noo niya at humakbang palapit saakin.

Umiwas naman ako. I don't want to go near him. Hindi ko gustong hawakan niya ako dahil konting haplos lang napapaamo na naman ako. My heart is so weak for him! Sa kanya lang ako ng magmahal ng ganito. Tapos ito pa ang makukuha ko.

"Are you angry because Cheska spilled your secret?" I scoffed. Putangina. "Did you love me because you felt pity?"

Five seconds. I counted! Simpleng tanong hindi niya masagot! Pwedi niya namang sabihin na hindi ah. Mahirap ba iyon? How many seconds would it take for his brain to process and answer my question? Or he's feeling shy to answer it because what I've said was true.

Hindi ko talaga kaya. Nasasaktan lang ako lalo sa bawat segundong pumapatak na hindi siya makasagot. Why is this happening to me? I never hurt someone like this before. Bakit sakin napupunta ang sakit na ito?

"Stupid. Fucking Stupid Alexandria Margaux." I will not be a Lacson for no reason!

I removed my heels and walked barefoot on the cold sand. Natutusok ng iilang matatalim at maliit na bato ang mga paa ko ngunit wala na akong pakialam. May mas sasakit pa ba sa nararamdam ko ngayon?

I was expecting that Khalex would grab my hand. That's what happens in movie. You'll turn your back and he will grab you and hug you. But that was fiction! I expected to much that it hurts like this.

Mas lalo lang bumuhos ang mga luha ko. Walang Khalex na sumunod sa akin. It's so cold and dark outside. Mag-isa ako na naglalakad sa ilalim ng mga puno ng niyog at tanging ilaw na mula sa buwan ang nagsilbing gabay para sa akin. I was too sad and angry, deritso lang ang lakad ko panay ang punas sa mga luhang patuloy na dumadaloy sa aking pisnge.