After Him

Chapter 25

Chapter 25

He held out my hand and guide me to my room, he's quite and serious as I am. Nang marating ang kwarto ko ay hindi pa din ako makapag salita, mabuti na lang at hindi na din siya nag tagal. Hinalikan niya lang ako sa aking noo at iniwan na ako doon papunta sa kwarto niya. Agad naman akong pumasok sa kwarto ko at doon palang nakahinga ng maluwag.

Alam ko ang mga sinabi niya kanina, hindi man direkta ay naiintindihan ko iyon pero naguguluhan pa din ako. Mas tama atang sabihin na mas naguluhan ako. Nakakaramdam ako ng lungkot at kirot sa aking puso habang inaalala ang mga sinabi niya.

Iniwasan niya ako dahil ayaw n'yang maguluhan ako. Ayaw niyang mahirapan ako kaya pinili n'yang umalis at wag mag paramdam. Galit siya kay Xavier dahil hindi daw nito nakikita ang nakita niya sa akin at hindi ko alam kung ano iyon. Nagagalit siya dahil para sa kanya hindi ko dapat ito nararanasan, hindi ko dapat ito pinoproblema. Nagagalit siya at nalulungkot dahil kahit gusto niyang ilayo ako kay Xavier ay hindi niya kayang gawin dahil naniniwala siyang mahal ko si Xavier. Gusto niya akong itago, gusto n'yang humingi ng chance pero hindi niya ginagawa dahil ayaw n'yang mahirapan ako.

"Hindi mo ba alam na nahihirapan din ako sa ganito?" bulong ko sa sarili habang nakahiga sa kama. Nakabalot sa akin ang makapal na kumot dahil dito ako kumportable.

Humugot ako ng malalim na pag hinga at tumitig muli sa kisame. Gulong gulo na ako sa nararamdaman ko para sa problemang ginawa ni Xavier tapos ngayon ay lalo akong naguguluhan sa sitwasyon namin ni Lucas.

If he likes me then why can't he just like me? Why can't he just let me decide?

Naiinis ako pero hindi ko alam kung kanino. Kung kay Xavier ba, kay Lucas o sa sarili ko. Naiinis ako at gusto ko na lang maiyak. Hindi ako nakatulog at lalong hindi ko namalayan ang oras, alas dos na nang makaramdam ako ng uhaw kaya lumabas ako para bumaba at makainom.

Dim na ang lights sa kabubuan ng room, mukhang natutulog na si Lucas. Dumiretso ako sa kitchen at uminom roon ng tubig. Matapos ay dumiretso ako sa couch sa sala at duon nahiga, baka maya maya ay darating na sila Gail.

Hindi naman ako nag kamali dahil bago pa mag alas tres imedya ay dumating si Gail kasama ang ilan pang tauhan ni Lucas.

Agad kong sinalubong si Gail kaya nagulat ako ng makitang kasama pala nila si Lucas. Hindi ko na lang iyon pinansin at itinuon ang buong atensyon sa aking kaibigan.

"Gusto mong kumain? Mag luluto ako," sambit ko ng matapos ang aming yakapan. Gumaan ang pakiramdam ko ngayong narito na siya at kasama ko na.

"Mabuti pa nga at nangalay ang likod at pwet ko sa byahe at namiss ko ang luto mo deserve ko ang masarap na pag kain," nakangiting saad nito. Natawa na lang ako at niyaya na siya sa kitchen.

"Anong gusto mong kainin?"

"Ano bang pwedeng mailuto dyan? Kahit ano basta luto mo, masyado akong naiimbyerna nitong mga nakaraang araw kaya bumawi ka sa akin."

Napangiti naman ako sa sinabi niya dahil alam kong totoo iyon, gusto ko din talagang makabawi sa gulong nadudulot nito sa kanila.

"Sige mag luluto muna ako, kung gusto mo ay mag pahinga ka muna sa kwarto ko. Kumain na ba ang mga kasama mo?" sambit ko habang nag hahanap ng mga ingredients.

Umiling naman siya bago sumagot, "Well kumain naman kami pero puro light meal lang, ayaw ko na din kasing maabala biyahe namin kakastop sa mga pwedeng kainan. Ulam na lang ang lutuin mo, gusto ko ng Caldereta may mga ingredients ba? Ayaw ko umakyat natulog naman ako sa byahe."

Napangiti ako lalo dahil saktong mayroong ingredients para sa gusto niya.

"Sakto lang, kumpleto ang ingredients para sa Caldereta."