Ο Φύλακας Άγγελός Σου

Κεφάλαιο 8ο

Η ώρα ήταν 10:30 όταν με ξύπνησαν οι φωνές που ακούγονταν από τον κάτω όροφο μα καλά τι γινόταν; πάρτι κάνανε πρωϊνιάτικα; σηκώθηκα αφού δεν υπήρχε περίπτωση να με ξαναπάρει ο ύπνος και έβαλα ένα ροζ σορτς μαζί με μια άσπρη αθλητική μπλούζα και κατέβηκα να φάω πρωϊνό. "Καλημέρα σε ξυπνήσαμε; " ρώτησε ο Ορέστης ενώ ήταν προσηλωμένος στο παιχνίδι που έπαιζε με τον Νίκο " Καλημέρα συγγνώμη αλλά ο αδερφός σου ζορίζεται πολύ όταν χάνει " είπε γελώντας ο Νίκος " Δεν πειράζει το ξέρω πως δεν του αρέσει να χάνει " είπα γελώντας και ο αδερφός μου μας αγριοκοίταξε. Μπήκα στην κουζίνα και έβγαλα ένα μπολ για να φάω δημητριακά κάθισα στον πάγκο και έτρωγα ήσυχη το πρωϊνό μου όταν ο Ορέστης μπήκε μέσα " Να σου πω μικρό δεν ξέρω τι παίζει με εσένα και τον Νίκο αλλά ό,τι είναι να το κόψετε " μου είπε νευριασμένα " Τι λες βρε Ορέστη; τίποτα δεν παίζει δεν λέω κούκλος είναι αλλά δεν θέλω να βγω με κάποιον που μου θυμίζει τον αδερφό μου" του είπα αν και φάνηκε ότι σταμάτησε να με ακούει όταν τον αποκάλεσα "κούκλο" " Το ελπίζω " είπε και ξαναβγήκε παίρνοντας ένα ποτήρι νερό, τι στο καλό ήταν τώρα αυτό; "Δανάη χτυπάει το κινητό σου! " φώναξε ο Ορέστης και έτρεξα στο σαλόνι να το σηκώσω " Καλημέρα Δανάη ελπίζω να μην σε ξυπνάω τέτοια ώρα " είπε ο Στέλιος από την άλλη γραμμή " Όχι ξύπνια είμαι έγινε κάτι; " του απάντησα " Να μωρέ έλεγα αν θέλεις να πάμε για έναν καφέ οι άλλοι δεν έχουν ξυπνήσει και... " είπε δισταχτικά και αμέσως δέχτηκα άλλωστε δεν είχα να κάνω τίποτα στο σπίτι και χρειαζόμουν φρέσκο αέρα.

Μία ώρα μετά έφτασα στην καφετέρια που είχαμε κανονίσει με τον Στέλιο να βρεθούμε " Καλημέρα " μου είπε χαμογελαστός " Καλημέρα τι κάνεις; " του απάντησα με τον ίδιο τρόπο " Να ήθελα να μιλήσουμε για κάτι " μου είπε και άρχισα να ανησυχώ, φαινόταν πολύ σοβαρός " Πες μου τι είναι; " τον ρώτησα κοιτάζοντας τον έντονα " Ξέρω πως η Μαρία και ο Αλέξης μιλάνε πολύ τελευταία και δεν θέλω να της το χαλάσω αλλά δεν τα πάω καλά με αυτόν πιστεύω πως το έχεις καταλάβει " μου είπε και τον διέκοψα " Δεν θέλω να μιλάω για άλλους πίσω από την πλάτη τους ειδικά όταν είναι για φίλη μου, το ξέρω πως δεν τα πας καλά με τον Αλέξη αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα πρέπει να χαίρεσαι για την Μαρία άλλωστε δεν νομίζεις πως είναι καιρός να λύσετε τις διαφορές σας; " του φώναξα λες και με έβρισε δεν του άξιζε να του μιλήσω με αυτόν τον τρόπο αλλά το βρίσκω χαζό να μαλώσουν δύο φίλοι για μια κοπέλα όσο όμορφη και αν ήταν " Ίσως και να έχεις δίκιο " είπε με ένα ύφος κουταβιού που το μαλώνουν, ένιωσα άσχημα που του φώναξα αλλά αγανάκτησα " Άλλωστε δεν ξέρουμε αν όντως κάτι γίνει μεταξύ τους " του είπα αν και οι δύο ήμασταν σίγουρη πως θα καταλήξουν μαζί, την υπόλοιπη ώρα την περάσαμε συζητώντας ανούσια πράγματα όταν τελικά γυρίσαμε σπίτια μας.

Το βράδυ αποφάσισα να το περάσω σπίτι αγκαλιά με ένα μπολ ποπ-κορν και ταινία στον υπολογιστή, μόλις ήμουν έτοιμη να βάλω την ταινία να παίζει όταν χτύπησε το κουδούνι " Αμάν πια εδώ μέσα ούτε μια ταινία να μην δούμε με την ησυχία μας " μουρμούρησα εκνευρισμένη ενώ πήγαινα να ανοίξω την πόρτα " Γειά σου! είναι εδώ ο Ορέστης; " μου είπε μια άγνωστη κοπέλα ομορφούλα φαινόταν ήταν κοντούλα μελαχρινή με καφέ μάτια " Εμ όχι αλλά μπορώ να του πω ότι πέρασες, πως σε είπαμε; " της είπα καλοσυνάτα " Ειρήνη αλλά δεν πειράζει μην σε βάλω σε κόπο θα του στείλω μήνυμα " μου είπε και έφυγε κάπως απογοητευμένη, πρέπει να είναι χαζός ο αδερφός μου για να μην τα έχει με μια τόσο όμορφη κοπέλα σκέφτηκα καθώς ανέβαινα για να αρχίσω να βλέπω την ταινία μου. Μόλις έκλεισα τον υπολογιστή για να πάω για ύπνο άκουσα την πόρτα, μάλλον ήταν ο Ορέστης και κατέβηκα να του πω για την κοπέλα που τον έψαχνε " Ορέστη! " του φώναξα χαμηλόφωνα " Δανάη δεν κοιμάσαι τέτοια ώρα; " με ρώτησε και βρέθηκε μπροστά μου " Με δουλεύεις έτσι; τέλος πάντων ήρθε μια κοπέλα και σε έψαχνε αλλά μου διαφεύγει το όνομα της ήταν μελαχρινή να δεις πως την έλεγαν! " του είπα και χτυπούσα τα δάχτυλα μου λες και δια μαγείας θα μου ερχόταν " Ειρήνη μήπως; " είπε αυτός " Ναι μωρέ μπράβο είχε κολλήσει το μυαλό μου! όμορφη ήταν σου αρέσει ή τα έχετε;... " άρχισα να ρωτάω αλλά μου έβαλε το δάχτυλο μπροστά από το στόμα κάνοντας μου νόημα να σωπάσω " Μήπως γίνεσαι αδιάκριτη; " ρώτησε και με κοίταξε με αυστηρό βλέμμα " Συγνώμη απλώς παλιά τα λέγαμε όλα μεταξύ μας και... " είπα απολογητικά και με πήρε αγκαλιά " Το ξέρω αλλά δεν νομίζεις πως μεγαλώσαμε από τότε; άλλωστε σε ευχαριστώ αλλά δεν θέλω να μάθω για την πρώτη σου φορά " είπε και εγώ γέλασα, η αλήθεια είναι πως παλιότερα ήμασταν αρκετά κοντά απλώς μετά από κάποια στιγμή είναι λίγο άβολο να μιλάς για τα προσωπικά σου με τον μεγαλύτερο αδερφό σου πόσο μάλλον με την μικρή σου αδερφή έστω και αν διαφέρετε ηλικιακά κατά ένα χρόνο " Πάμε τώρα για ύπνο γιατί είμαι πτώμα " είπε και ακολούθησα μηχανικά.

Ετοιμαζόμουν για ύπνο όταν ξαφνικά μπήκε στο δωμάτιο μου ο Δήμος " Τι στο καλό θες εσύ εδώ; και μάλιστα τέτοια ώρα; " τον ρώτησα, με κοίταξε και μου χαμογέλασε στραβά " Εσένα " μου είπε και με άρπαξε και με φίλησε με πάθος με ξάφνιασε αλλά ανταποκρίθηκα στο φιλί του, ξαπλώσαμε στο κρεβάτι χωρίς να σταματήσουμε να φιλάμε ο ένας τον άλλον και τότε ξύπνησα συνειδητοποιώντας ότι όλα ήταν ένα όνειρο, ένα πολύ περίεργο όνειρο.