Ο Φύλακας Άγγελός Σου

Κεφάλαιο 19ο

Ξύπνησα με έναν τρομερό πονοκέφαλο μα καλά τι στο καλό είχα πιεί; μπήκα για ένα ντουζ και το ζεστό νερό με βοήθησε λιγάκι να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά. Άκουσα το κουδούνι να χτυπά αλλά δεν έδωσα σημασία όταν βγήκα και είδα την Έλενα να κάθεται στο κρεβάτι μου " Καλημέρα " μου είπε χαμογελαστή φαινόταν πάρα πολύ χαρούμενη " Καλημέρα " της είπα το ίδιο χαμογελαστή για να μην της χαλάσω το κέφι " Δανάη ήθελα να σε ρωτήσω κάτι αν επιτρέπεται " μου είπε και χαμήλωσε το βλέμμα της " Ναι πες μου βρε Ελενάκι μου τι είναι; " της είπα και την σκούντηξα για να της δείξω ότι δεν έχω πρόβλημα να με ρωτήσει ό,τι θέλει " Να μωρέ ήθελα να σε ρωτήσω ο Στέλιος και εσύ είστε μαζί; " με ρώτησε και συγκρατήθηκα να μην γελάσω με το ύφος της " Όχι γιατί; σου αρέσει ο Στέλιος; " της είπα και την κοίταξα πονηρά " Εμ τι; όχι ούτε καν απλώς ρώτησα " μου είπε απολογητικά και είχε κοκκινήσει από την ντροπή της " Μην ανησυχείς δεν θα του πω τίποτα αλλά αν θες μπορώ να τον ψαρέψω " της είπα πονηρά και άρχισε να κοκκινίζει ακόμη πιο πολύ " Δεν νομίζω να του αρέσω άλλωστε είμαι μικρότερη του " μου είπε κάπως απογοητευμένη και βγήκε από το δωμάτιο μου για να ντυθώ. Αφού ντύθηκα κατέβηκα στο σαλόνι οπού ήταν ο Νίκος με τον Ορέστη " Καλημέρα " μου είπαν και οι δύο με μια φωνή και εγώ γέλασα " Τι κάνετε; " τους είπα όταν παρατήρησα ότι η τηλεόραση ήταν κλειστή " Περιμένουμε μια φίλη μας να έρθει από εδώ για να πάμε όλοι μαζί για καφέ. Θες να έρθεις μαζί μας; " απάντησε ο Νίκος και ο Ορέστης τον κοίταξε έτοιμος να τον πνίξει " Όχι ευχαριστώ κάποια άλλη φορά " του είπα και μπήκα στην κουζίνα για να πάρω τηλέφωνο την Μαρία " Καλημέρα Δανάη " είπε μόλις το σήκωσε " Καλημέρα! Έλεγα αν θες να έρθεις από εδώ για καφέ μαζί με την Δήμητρα " της είπα και άκουσα κάποιον να την φωνάζει από μέσα " Βασικά είμαι με τον Αλέξη, τον Μάρκο και την Δήμητρα για καφέ αν θες μπορείς να έρθεις " μου είπε απολογητικά " Δεν πειράζει άλλη φορά δεν θέλω να κρατάω το φανάρι τα λέμε " της είπα χαρούμενα " Όπως θες " μου είπε λίγο στεναχωρημένη και το κλείσαμε " Αν θες μπορούμε να πάμε μαζί για καφέ να μου πεις και γιατί με μισείς τόσο πολύ " άκουσα να μου λέει ο Δήμος που καθόταν από πίσω μου και ξεφύσηξα " Τι κάνεις εδώ; όλο εδώ είσαι τώρα τελευταία! " του είπα και τον είδα να σκοτεινιάζει " Αφού ξέρεις γιατί είμαι εδώ " είπε και πραγματικά δεν καταλάβαινα τι εννοούσε " Όχι Δήμο δεν ξέρω ειλικρινά " του είπα συνεχίζοντας να τον κοιτώ περίεργα και φάνηκε να ξαφνιάστηκε " Καλύτερα! Λοιπόν θα μου πεις γιατί με μισείς τόσο; " ρώτησε ξανά και πλησίασε " Δηλαδή δεν ξέρεις τον λόγο που σε αντιπαθώ; " του είπα ειρωνικά και γύρισα να τον κοιτάξω και πήγα να πάθω καρδιακό ήταν ιδρωμένος και η μπλούζα είχε κολλήσει πάνω του με αποτέλεσμα να διαγράφονται οι τέλειοι κοιλιακοί του " Που θες να ξέρω; για αυτό σε ρωτάω και αν θες μπορούμε να το συζητήσουμε να βρούμε μια λύση και να γίνουμε φίλοι " μου είπε αθώα και δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από το σώμα του τόσο που ασυναίσθητα δάγκωσα το κάτω χείλος μου " Ξέρεις κάτι; καλύτερα να κάτσω μέσα γυρίσαμε αργά χθες, μην το παρακάνουμε " του είπα και γέλασε " Οκ πάω να βάλω μια άλλη μπλούζα μπας και μπορέσουμε να μιλήσουμε σαν άνθρωποι γιατί βλέπω ότι σε αποσυντονίζω και εσύ φτιάξε καφέ " μου είπε και έφυγε, μα τι ηλίθιος σιγά μην κάτσω να του φτιάξω και καφέ ακούς σε εκεί με αποσυντονίζει επειδή φαίνονταν το κορμί του σαν να μην φοράει μπλούζα αλλά έχει ένα κορμί ο άτιμος και μην μου πεις ότι δεν το έβλεπες γιατί εκεί ήταν καρφωμένα τα ματάκια σου ακούστηκε η φωνή μέσα στο κεφάλι μου και άρχισα να φτιάχνω καφέ. " Λοιπόν γιατί με μισείς; " μου είπε ο Δήμος μπαίνοντας στην κουζίνα " Δεν σε μισώ σε αντιπαθώ έχει διαφορά " του είπα και ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου " Τι για εμένα δεν έφτιαξες; " είπε παραπονιάρικα " Καλύτερα! Θα πιώ χυμό που είναι πιο υγιεινός " συνέχισε και πήρε ένα ποτήρι, έβαλε χυμό και κάθισε απέναντι μου " Θα μου απαντήσεις καμιά ώρα; γιατί με αντιπαθείς; " είπε αφού ήπιε λίγο χυμό " Είναι απλό δεν γουστάρω αγοράκια σαν εσένα που παίζουν με τις κοπέλες σαν να ήταν μαριονέτες τους " του είπα και τον είδα να ξαφνιάζεται " Παίζω με τα κορίτσια; " είπε και γέλασε " Έπαιζα με τα κορίτσια θες να πεις. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά έχω σοβαρευτεί σταμάτησα να ασχολούμαι με τέτοια κοριτσάκια εδώ και πολύ καιρό, σκέφτηκα να αλλάξω γιατί.... " είπε και σταμάτησε σαν κάτι να τον εμπόδιζε να πει αυτό που ήθελε " Γιατί; " τον ρώτησα και η καρδιά μου πήγε να σπάσει " Γιατί... Γιατί... Γιατί μεγαλώνω και πρέπει να σοβαρευτώ " είπε τελικά νευρικός σαν να μην το πολύ-πίστευε όχι ότι εγώ πίστεψα την δικαιολογία του αλλά προσποιήθηκα πως τον πίστεψα " Μάλιστα δηλαδή τώρα είσαι από τα καλά παιδιά " του είπα με υφάκι " Μπορείς να το πεις και έτσι πάντως θα ήθελα να δοκιμάσω να κάνω σοβαρή σχέση " είπε και σηκώθηκε παίρνοντας τον χυμό του.

Ήμουν μόνη σπίτι και αποφάσισα να δω μια ταινία στην τηλεόραση όταν χτύπησε το κουδούνι " Δεν υπάρχει αυτό κάθε φορά κάποιος να με διακόπτει " μονολόγησα και άνοιξα την πόρτα, τι έκπληξη! μαντέψτε ποιος ήταν ο Δήμος μα καλά δεν βγήκε αυτός; " Τι κάνεις; " μου είπε και μπήκε πριν καν τον προσκαλέσω μέσα " Λέω να δω ταινία θες να δούμε μια μαζί; " του είπα και περίμενα να με κοροϊδέψει ή κάτι τέτοιο όταν πήγε και πήρε τον υπολογιστή " Καλύτερα να δούμε καμία στο ίντερνετ έχει πιο πολλές επιλογές! Τι ταινία θες; " μου είπε και τον κοίταξα λιγάκι περίεργα " Θέλεις να δούμε μια ταινία τρόμου; " του είπα και έτριψα τα χέρια μου " Ναι και εμένα μου αρέσουν πολύ " είπε και γέλασε, έβαλε μια ταινία ενώ εγώ ετοίμασα ποπ κορν. Γύρισα με ένα τεράστιο μπολ γεμάτο και κάθισα δίπλα του " Ελπίζω να μην είναι μόνο για σένα αυτή την φορά " μου είπε και με κοίταξε με μάτια λυπημένου κουταβιού " Χευ! Δεν τρώω τόσο πολύ " του είπα δήθεν πειραγμένη και τον σκούντηξα " Πάλι καλά " είπε γελώντας και πήρε λίγα να φάει. Όταν τελείωσε η ταινία καθόμασταν για λίγο σιωπηλοί " Δήμο να σε ρωτήσω κάτι; αν το θεωρήσεις αδιάκριτο μην απαντήσεις " του είπα δισταχτικά και με κοίταξε με περιέργεια " Πες μου " " Όταν σε φώναξα χθες με ολόκληρο το όνομα σου γιατί κοκάλωσες; και μην το αρνηθείς σε είδα κοιτούσες στο κενό σαν να είδες φάντασμα " του είπα και τα μάτια του σκοτείνιασαν " Αν σου απαντήσω θα μου πεις και εσύ τι τρέχει με το μουσικό σου κουτί που φρικάρεις κάθε φορά που το αγγίζω; " είπε και δίστασα λίγο δεν ήθελα να του πω για την μητέρα μου δεν ήθελα να το συζητήσω " Δεν πειράζει μάλλον δεν θα μάθω ποτέ " του είπα κάπως στεναχωρημένη και σηκώθηκα να πάω στο δωμάτιο μου όταν με έπιασε από το χέρι " Δανάη.. " μου είπε τραβώντας με και έπεσα πάλι στον καναπέ, χωρίς να προλάβω να πω κουβέντα άρχισε να με φιλάει με πάθος και αμέσως ανταποκρίθηκα στο φιλί του, δεν μπορούσα άλλο τον αγαπούσα τόσο πολύ και δεν ήθελα πια να το κρύβω, έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και εγώ τα δικά μου γύρω από τον σβέρκο του δεν ξέρω πόση ώρα φιλιόμασταν όταν σταματήσαμε και τότε ο Δήμος σηκώθηκε σαν να τον χτύπησε ρεύμα και έτρεξε στην κουζίνα. Τι έγινε; γιατί αντέδρασε έτσι; μετά από αυτό το φιλί νόμιζα πως με ήθελε όπως τον θέλω και εγώ, πραγματικά με έχει μπερδέψει με την συμπεριφορά του δεν ξέρω τι να σκεφτώ, ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο μου και κλείδωσα την πόρτα το μόνο που ήθελα τώρα είναι ηρεμία χωρίς να την διακόψει κανείς.