Κεφάλαιο 20ο

12 1 0
                                    

Δήμος:

Σηκώθηκα απρόθυμα από το κρεβάτι αλλά δεν με έπιανε ύπνος δεν ξέρω τι είχα πάθει τελευταία αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ την σκεφτόμουν συνέχεια, έτσι κατέβηκα κάτω για να φάω πρωϊνό. " Θα πάω στην Δανάη θες να έρθεις; " με ρώτησε η Έλενα πονηρά " Άντε πάμε μικρή " της είπα και της χάιδεψα το κεφάλι. " Καλημέρα " μας είπε ο κύριος Γιώργος όταν μας είδε στην πόρτα " Καλημέρα " απαντήσαμε ταυτόχρονα και η Έλενα έτρεξε στο δωμάτιο της Δανάης " Είναι πολύ κοντά " παρατήρησα και ο πατέρας της γέλασε " Ναι την έχει σαν δική της αδερφή εσύ πως και από εδώ; " είπε κάπως ειρωνικά και τον κοίταξα θλιμμένος " Άστο κατάλαβα κάτσε όσο θες αν και εγώ έχω δουλειά η Δανάη και ο Ορέστης θα είναι εδώ για ότι χρειαστείς " μου είπε και έφυγε. Έτσι αποφάσισα να πάω για λίγο τρέξιμο " Έρχομαι σε λίγο " φώναξα στον Ορέστη και αυτός απλώς κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. Όταν γύρισα είδα τον Ορέστη και τους φίλους του να βγαίνουν από το σπίτι και χαιρετηθήκαμε ενώ ο αυτός με είδε με αυστηρό βλέμμα μα καλά τι έκανα πάλι; νόμιζα πως η Δανάη κοιμόταν μέχρι που την άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο " Καλημέρα! Έλεγα αν θες να έρθεις από εδώ για καφέ μαζί με την Δήμητρα " άκουσα να λέει αλλά δεν μπήκα στην κουζίνα γιατί δεν ήθελα να την διακόψω " Δεν πειράζει άλλη φορά δεν θέλω να κρατάω το φανάρι τα λέμε " συνέχισε να μιλάει στο τηλέφωνο και από ότι κατάλαβα οι φίλες της δεν μπορούσαν να βγουν μαζί της και έτσι πήρα το θάρρος μπήκα στην κουζίνα αλλά εκείνη ακόμη δεν με είχε καταλάβει " Αν θες μπορούμε να πάμε μαζί για καφέ να μου πεις και γιατί με μισείς τόσο πολύ " της είπα και ξεφύσηξε " Τι κάνεις εδώ; όλο εδώ είσαι τώρα τελευταία! " μου είπε και άρχισα να σκέφτομαι ότι εξαιτίας αυτού του μαλάκα πρέπει εγώ να ξεσπιτώνομαι και να απαντάω ένα σωρό ψέματα στην Έλενα για να μην της καταστρέψω την τέλεια εικόνα που είχε για τον μπαμπάκα της " Αφού ξέρεις γιατί είμαι εδώ " είπα τελικά και το βλέμμα της ήταν περίεργο σαν να μην ήξερε γιατί μιλούσα αφού ξέρει γαμώτο γιατί κάνει την ανήξερη; " Όχι Δήμο δεν ξέρω ειλικρινά " μου είπε έχοντας το ίδιο περίεργο βλέμμα τι; δεν ήξερε; αφού είμαι σίγουρος ότι κάτι είδε στο σπίτι μου λες να μην είδε τίποτα και να είναι η ιδέα μου; " Καλύτερα! Λοιπόν θα μου πεις γιατί με μισείς τόσο; " ρώτησα ξανά και την πλησίασα " Δηλαδή δεν ξέρεις τον λόγο που σε αντιπαθώ; " μου είπε ειρωνικά και γύρισε να με κοιτάξει, τότε κατάλαβα πως είχε καρφώσει το βλέμμα της στο σώμα μου " Που θες να ξέρω; για αυτό σε ρωτάω και αν θες μπορούμε να το συζητήσουμε να βρούμε μια λύση και να γίνουμε φίλοι " της είπα δήθεν αθώα και συνέχισε να κοιτάει το σώμα μου και δάγκωσε το κάτω χείλος της " Ξέρεις κάτι; καλύτερα να κάτσω μέσα γυρίσαμε αργά χθες, μην το παρακάνουμε " μου είπε και γέλασα " Οκ πάω να βάλω μια άλλη μπλούζα μπας και μπορέσουμε να μιλήσουμε σαν άνθρωποι γιατί βλέπω ότι σε αποσυντονίζω και εσύ φτιάξε καφέ " είπα με ένα χαμόγελο και έτρεξα στο σπίτι μου δεν έκλεισα τελείως την πόρτα αφού θα ξαναγυρνούσα και σε δύο λεπτά ήμουν κ πάλι μέσα στο σπίτι της. " Λοιπόν γιατί με μισείς; " της είπα μπαίνοντας στην κουζίνα " Δεν σε μισώ σε αντιπαθώ έχει διαφορά " είπε και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ της " Τι για εμένα δεν έφτιαξες; " παραπονέθηκα " Καλύτερα! Θα πιώ χυμό που είναι πιο υγιεινός " συνέχισα και πήρα ένα ποτήρι, έβαλα χυμό και κάθισα απέναντι της " Θα μου απαντήσεις καμιά ώρα; γιατί με αντιπαθείς; " είπα ανυπόμονος να ακούσω την απάντηση της και ήπια λίγο χυμό " Είναι απλό δεν γουστάρω αγοράκια σαν εσένα που παίζουν με τις κοπέλες σαν να ήταν μαριονέτες τους " μου είπε ξαφνιάζοντας με μα καλά που ξέρει αυτή τι κάνω εγώ με τα αλλά κορίτσια; αλλά ακόμη και να ξέρει αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι " Παίζω με τα κορίτσια; " της είπα γελώντας " Έπαιζα με τα κορίτσια θες να πεις. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά έχω σοβαρευτεί σταμάτησα να ασχολούμαι με τέτοια κοριτσάκια εδώ και πολύ καιρό, σκέφτηκα να αλλάξω γιατί.... " είπα και τότε συνειδητοποίησα τι πήγα να ξεστομίσω θα της έλεγα γιατί θέλω να είμαι μόνο μαζί σου ρε Δανάη αλλά ξέρω ότι εκείνη δεν με έβλεπε έτσι " Γιατί; " μου είπε ανυπόμονη και προσπαθούσα να βρω μια δικαιολογία " Γιατί... Γιατί... Γιατί μεγαλώνω και πρέπει να σοβαρευτώ " είπα τελικά νευρικός, μπράβο Δήμο καλά τα είπες και τώρα σε πίστεψε τίποτα καλύτερο δεν βρήκες; " Μάλιστα δηλαδή τώρα είσαι από τα καλά παιδιά " μου είπε με υφάκι " Μπορείς να το πεις και έτσι πάντως θα ήθελα να δοκιμάσω να κάνω σοβαρή σχέση " είπα και σηκώθηκα παίρνοντας τον χυμό μου να πάω στο σαλόνι ή οπουδήποτε που δεν ήταν αυτή εκεί γιατί παραλίγο να την κάνω την μαλακία.

"Έλα Αλέξη θα βγούμε σήμερα ρε μαλάκα; " του είπα με το που το σήκωσα και άκουσα την Μαρία να του φωνάζει από μέσα " Είμαι λίγο απ..." πήγε να πει αλλά τον διέκοψα " Αστό δεν πειράζει καλά να περάσεις " του είπα και το έκλεισα θα πάω στην Δανάη είμαι σίγουρος πως θα είναι και αυτή μόνη. Χτύπησα λίγο δειλά το κουδούνι γιατί είμαι σίγουρος πως θα με διαολόστελνε αλλά αξίζει η προσπάθεια " Τι κάνεις; " της είπα με το που άνοιξε την πόρτα και μπήκα μέσα " Λέω να δω ταινία θες να δούμε μια μαζί; " μου είπε και με έπιασε αδιάβαστο ήθελε να δούμε μαζί ταινία; πήγα και πήρα τον υπολογιστή γιατί τέτοιες ευκαιρίες όταν πρόκειται για την Δανάη δεν τις χάνεις " Καλύτερα να δούμε καμία στο ίντερνετ έχει πιο πολλές επιλογές! Τι ταινία θες; " της είπα και με κοίταξε λιγάκι περίεργα " Θέλεις να δούμε μια ταινία τρόμου; " μου είπε και έτριψε τα χέρια της " Ναι και εμένα μου αρέσουν πολύ " είπα μέσα στα γέλια μου για την χειρονομία του τρελού επιστήμονα που έκανε, έβαλα μια ταινία ενώ εκείνη ετοίμασε ποπ κορν. Γύρισε με ένα τεράστιο μπολ γεμάτο και κάθισε δίπλα μου " Ελπίζω να μην είναι μόνο για σένα αυτή την φορά " την πείραξα και την κοίταξα με μάτια λυπημένου κουταβιού " Χευ δεν τρώω τόσο πολύ " μου είπε προσποιούμενη την πειραγμένη και με σκούντηξε " Πάλι καλά " είπα και πήρα λίγα να φάω. Όταν τελείωσε η ταινία καθόμασταν για λίγο σιωπηλοί " Δήμο να σε ρωτήσω κάτι; αν το θεωρήσεις αδιάκριτο μην απαντήσεις " μου είπε δισταχτικά και την κοίταξα με περιέργεια τι ήθελε να με ρωτήσει που τόσο φοβόταν; Λες να με ρωτήσει για τους γονείς μου; " Πες μου " " Όταν σε φώναξα χθες με ολόκληρο το όνομα σου γιατί κοκάλωσες; και μην το αρνηθείς σε είδα κοιτούσες στο κενό σαν να είδες φάντασμα " μου είπε και πάγωσα δεν ήξερα τι να πω δεν ήξερα αν έπρεπε να μάθει για την Άννα αλλά μπορούσα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία " Αν σου απαντήσω θα μου πεις και εσύ τι τρέχει με το μουσικό σου κουτί που φρικάρεις κάθε φορά που το αγγίζω; " είπα τελικά και την είδα σκεφτική μάλλον ήταν πολύ σοβαρό για να το σκέφτεται τόσο πολύ " Δεν πειράζει μάλλον δεν θα μάθω ποτέ " μου είπε στεναχωρημένη και σηκώθηκε από τον καναπέ όταν την έπιασα από το χέρι " Δανάη.. " της είπα τραβώντας την και έπεσε πάλι στον καναπέ, χωρίς να την αφήσω να πει κουβέντα βρήκα την ευκαιρία και άρχισα να την φιλάω με πάθος και αμέσως ανταποκρίθηκε στο φιλί μου, δεν μπορούσα άλλο την αγαπούσα τόσο πολύ και κάθε φορά που ήταν κοντά μου ήθελα να την πάρω αγκαλιά και να την φιλάω συνέχεια, έβαλα τα χέρια μου γύρω από την μέση της και εκείνη τα δικά της γύρω από τον σβέρκο μου δεν ξέρω πόση ώρα φιλιόμασταν όταν σταματήσαμε και τότε συνειδητοποίησα πόσο βλάκας ήμουν, σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα χωρίς καν να την κοιτάξω, μα καλά τι σκεφτόμουν; μια κοπέλα σαν την Δανάη δεν είναι για μένα, εγώ μονό πόνο θα μπορούσα να της προκαλέσω και ας μην το ήθελα, έτσι είμαι μόνο πόνο προκαλώ στους γύρω μου, δεν θέλω να πάθει κάτι εξαιτίας μου, να πληγωθεί επειδή εγώ δεν ξέρω να αγαπώ, δεν θα την αφήσω να μπλέξει με έναν κόπανο σαν εμένα και μετά να πληγωθεί με τον χειρότερο τρόπο, την ήθελα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο αλλά δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Την αγαπάω ρε γαμώτο.

Ο Φύλακας Άγγελός ΣουWhere stories live. Discover now