madman | taekook

15

10 YIL ÖNCE

Jimin gideli iki gün olmuştu.Mutlu sayılırdım.Evde kalpli donlarıyla gezen,sürekli konuşan,balıklarını akşam yemeğine davet eden ve akvaryumu masanın üzerine koyduktan sonra balıklara bu daveti geri çevirmedikleri için teşekkür eden,apartmandaki günlere katılıp teyzelerle kanka olan bir ev arkadaşının yokluğu kimi mutsuz ederdi ki zaten?

Yalnız olmanın ne kadar muhteşem harikulade ve mükemmel olduğunu düşüneceğim sırada kapının çalmasıyla birlikte korkuya kapıldım.Kapıyı açtığımda bu korkunun yersiz olmadığını anlamıştım: Taehyung ve tanımadığım biri kapımın önünde öylece duruyorlardı.

Tanımadığım kişi sanki ölüm peşinden geliyor gibi konuştu:

"Sen Jungkook olmalısın,ben Hoseok.Yoongi Taehyung'u sana getirmemi istedi.Detayları sana Taehyung anlatacak.Benim gitmem lazım.Görüşürüz!"

Çocuk koşarak uzaklaştığında Taehyung ona yakışmayan bir masumiyetle bana baktı.

"Neler oluyor Taehyung?"

"Önce beni içeri al."

Taehyung sargılı ayağını göstererek konuştuğunda istemeyerek de olsa onu kucağıma alıp içeri taşıdım.Taehyung derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Öncelikle rahatsızlık verdiğim için üzgünüm Jungkook."

"Evet."

"Ailem geçen kış tatilinde kolumu kırdığım için bu sene tatile gitmemem için bana birkaç şey söylemişlerdi."

"Ne gibi?"

*Başıma bir şey gelirse kartlarımı iptal edeceklerini söylediler ve gördüğün gibi ayak bileğimi incittim.Doktor on gün sonra iyileşeceğini söyledi.Lütfen burda kalmama izin ver."

"Başka kimsen yok mu senin,onlarda kal?"

"Ama onlar zengin muhitlerde yaşıyorlar,orada hemen fark edilirim."

"Otel??"

"Kore'nin en iyi otellerinin sahiplerinin neredeyse tamamını tanıyorum.Olmaz o yüzden.Kötü bir yerde de ben kalamam."

"Tamam kal.."

"Ah çok teşekkür ederim Jungkook.Bu iyiliğini hiç unutmayacağım."

"Tamam."

Böylece Taehyung'la olan ev arkadaşlığımız başlamış oldu.