10 YIL ÖNCE
Hislerimi itiraf ettiğim için çok pişmandım.İtiraf ettiğim günden bu yana Taehyung peşimden ayrılmaz olmuştu ve beni birtakım şeyleri yapmaya zorluyordu.Bu şeylerin en korkunç olanı kuşkusuz ona çıkma teklifi etmemi istemeseydi ki bunu yapmam bir hamamböceğine evlenme teklifi etme ihtimalimle aynıydı.
Ben Jeon Jungkook ilişkilerden nefret eden bir canlıydım ve Taehyung'tan hoşlanıyor olsam da onunla bir ilişki yaşamak istemiyordum.İlişkiler saçmalıktı.Bir ilişkimin olmasının hiçbir getirisi olmayacağına emindim.
En yakın arkadaşım olduğunu iddia eden Park Jimin'se Taehyung'a çıkma teklifi etmemin gerekli olduğunu söyleyip duruyordu tanrı aşkına benim göremeyip Jimin'in gördüğü bu gereklilik neydi,fazlasıyla merak ediyordum.
Kafamdaki bu aptal ve gereksiz düşüncelerle amfiden içeri girdiğimde bakışlarımı aptal sınıf arkadaşlarımın üzerinde gezdirdim.Onları seviyordum,bir solucanla evlilik yapmak ve bu insanlar arasında bir seçim yapmam istenseydi bu insanları seçerdim.Hatta son günlerde birkaçını ötekilerden ayırabiliyordum.Sosyal olmak zordu.
"Hey Jungkook!"
Kapının orada duran şişkonun adımı söylemesi beni fazlasıyla şaşırtmıştı.Şişkonun yüzüne birkaç saniye baktım.Diyecek hiçbir şey bulamamıştım.Bu yüzden tek kelime etmeyerek önlerde bir yere oturmaya yeltendim.Bu girişimim şişkonun yolumu kesmesiyle son bulduğunda kendi etrafımda birkaç kere dönerek bunu kutladım.
"Sana seslendim duymadın mı?"
Cevap vermeye üşendiğimden yüzüme en sıcak gülümsememi yerleştirdim.
"Sana bir soru sordum adamım?"Adamım kelimesi de neyin nesiydi?Korkmuştum ve tabi dehşete kapılmıştım.Bir insan neden bu aptalca kelimeyi kullanırdı ki?Aslında merak bile etmemiştim.Ama şuan adamım kelimesinden çok daha önemli bir sorunum vardı:Şişko konuşmamı bekliyordu.Ben de bu yüzden konuşmaya karar verdim.
"Tamam."
"Ruh hastası!Her neyse adamım senin manitayı başka bir adamla görmüşler.Onu haber edeyim dedim."
Benim manitam mı vardı?Acaba kimdi?Merak duygusunun beni ele geçirmesine izin verdim.
"Kim miş?"
"Park Bogum var ya iktisattan..."
"Bokumu sikeyim de benim manitam kim onu söyle sen yarrağım."
"Yahu sen şu zengin çocuğu Taehyung'la sevgili değil misin?Bütün fakülte bunu konuşuyor."
"Değiliz de amına koyayım niye tüm fakülte bunu konuşuyor?Başka konuşulacak bir şey mi kalmamış?"
"Ne bileyim ben manyak!Sen fakirsin ya o da zengin ilgilerini çekti heralde ama sevgili olmadığınıza çok şaşırdım son birkaç haftadır Taehyung hep yanındaydı ya..."
"Şaşıracak başka bir şey mi bulamadın amına koduğum?"
"Göt herif,dur ben sana Bogum'la Taehyung'un fotoğrafını göstereyim de kudur."
Şişkonun gösterdiği fotoğrafa baktığımda dikkatimi tek bir şey çekmişti: Bokum denen alçak adamın burnunu kıvırması.Acaba bunu neden yapmıştı?Bu sorunun cevabını hiçbir zaman öğrenemeyeceğim bilincinde olduğum ve şişkoya daha fazla katlanamayacağım için başka bir şey söylemeden önlerde bir yere oturdum.
Amfi teker teker dolarken neden olduğunu bilmediğim bir öfke tüm vücudumu ele geçirmeye başlamıştı.Hoca geldiğinde ise derse olan ilgimi biran olsun kaybetmeyerek pür dikkat hocayı dinlemeyi başardım.Neden bu kadar mükemmeldim tanrım?
Ders dinleyen Jungkook
ŞİMDİ OKUDUĞUN
madman | taekook
FanfictionSen tüm o aptal, sıkıcı ve gereksiz insanların içinde resmen parlıyordun çünkü sen hepsinden daha aptal daha sıkıcı ve daha gereksizdin.Ben de bu yüzden sana aşık oldum.