madman | taekook

29

                       10 YIL ÖNCE

Çöplükten çıkıp eve doğru yürüdüğümüz iki saat boyunca Jimin yalnızca iki dakika falan susmuştu.Başım feci şekilde ağrıyordu ve leş gibi kokuyordum.Jimin'in de benden farkı yoktu.Çöplükte on dakika bile durmamıştık ama tüm şehrin çöpünün kokusunun üzerimize sinmesi için on dakika yetmişti.

Ama ne yazık ki evde herhangi bir temizlik malzemesi kalmamıştı ne şampuan ne sabun ne de çamaşır suyu bu yüzden apartmana girmeden mahalle bakkalına uğradık.Bakkala girdiğim ilk an gözüme her zamanki gibi "isteme veresiye dost kalalım ölesiye" yazısı takılmıştı.Yazının etkisinden çıkmaya çalışarak bakkala istediklerimi söyledim:

"Moruk bize bir şişe Domestos"

Adam yerinden zorlukla kalkıp Domestos aramaya giderken Jimin heyecanla kolumu çekiştirdi.

"Ne var aq?"

"Baksana Jungkook şu şampuanlar ikili satılıyor kampanyalı."

Jimin'in uzattığı şampuanı elime alıp incelerken moruk çoktan domestosu getirmişti.

"Alın aq işte Domestos.Başka bir şey alacak mısınız?"

"Şu şampuan ne kadar?"

"Tanesi dokuz won ikisi on iki won."

"Zararına mı satıyon aq?"

"Sanane yarrağım."

"Tamam aq sakin ol.O şampuanları da ekle birde sıvı sabun ekle ne kadar oldu şimdi?"

Moruk hesap makinesinden üç parça şeyi hesaplamaya çalışırken adamın düşündüğümden daha salak olduğu sonucunu çıkardım.Bu esnada Jimin yine uzaklara dalmış ara ara gözünden gelen yaşları silmekle meşguldü.

"Eee söylesene moruk ne kadar bizim hesap?"

"Ha dur bekle bir dakika hah işte şimdi şuradan şeyi eklesek ordan da hah tamam sabunla birlikte otuz won etti."

"Baya hızlı hesapladın aq hayran kaldım zekana"

"Esprini sikerim senin!Defolun bakkalımdan Busan itleri sizi!"

Bakkaldan güzel sözlerle uğurlanıp apartmana girdiğimizde üst komşumuz Hintli bey dans ederek yanımıza geldi.

"Namaste gençler!"

Dansı görmemek için gözlerimi kapattım.Jimin'se hala dolu olan gözlerini umursamadan adamla beraber dans etmeye çalışıyordu.Bunu depresyondan çıkmak için yaptığını varsayarak onunla olan arkadaşlığımı korumayı başardım yinede bu benim için oldukça zor oldu.

Asansöre bindiğimizde adamın başındaki şey düştüğü için dans sonlansa da eve gireceğim sırada adam benden önce bizim dairenin kapısının önüne geçip dansına devam etti.Eli ile de yukarıyı işaret ediyordu.

Sonunda bunun bir davet olduğunu anlayıp dansın sonlanması karşılığında daveti kabul ettim.Bakkaldan aldığımız şeyleri eve bırakıp Hintli abimizin peşinden basamakları tırmanırken hala leş gibi korktuğumuzu fark ettim.Olsundu.