10 YIL ÖNCE
Jimin son iki gündür ağlamayı kesmişti ama ne yazık ki tutkuyla bağlı olduğu konuşma alışkanlığına geri dönmüştü.
Yoongi ile tanışma hikayesini sabah, öğle ve akşam olmak üzere günde üç kez anlatıyordu tabi sonrasında güzel anılarını ardından da kötü anılarını en sonunda da terk edilişini anlatarak kapanışı yapıyordu.Bu Jimin için artık vazgeçilemez bir rutin halini almıştı.Jimin'i bu rutini yüzünden aşağılayamıyordum bile çünkü benim rutinim ondan bile ezikti.Hergün Taehyung'un fakültesinin önünde dünyadaki tüm ezikleri temsilen nöbet tutuyordum.Taehyung denen bok parçası beni görür görmez kaçıyordu ve manyağı bir türlü yakalayamıyordum.Bir keresinde tüm kampüsü dolaşmıştık,en sonunda tam kıstırdım derken Bokum denen alçak adam motoruyla gelip Taehyung'u kaçırmıştı.
Taehyung'un neden böyle yaptığını anlamıyordum.Hareketleri fazla aptalcaydı.Son günlerde Jimin'in beyninin bile Taehyung'un beyninden daha iyi durumda olduğunu düşünmeye başlamıştım.Taehyung'a hesap sormak için yanıp tutuşuyordum.Rezil herif beni peşinden koşturuyor,beni sefilleri oynamaya zorluyordu.
Yine birgün fakülte nöbetindeydim, Taehyung'u yüzlerce salak öğrenci içinden hemen fark edebildim çünkü en salağı oydu.Adeta salaklığı ile ışıldıyordu.Taehyung beni gördüğünde bakışlarını kaçırıp bir iki adım geriledi ama sonra ondan hiç beklemediğim bir şeyi yaparak bana doğru gelmeye başladı.
Sonunda yüz yüze geldiğimiz de ilk konuşan ben oldum.
"Neden tam bir salak gibi davranıyorsun?"
"Özür dilerim Jungkook"
"Beni tek kelime etmeden bırakıp gittiğin ya da günlerdir peşinden koşturduğun için mi?Dilesen iyi olur."
"Ben çok utanıyorum ama yaşadığımız o şeyin etkisinden hala çıkamadım ve..."
"Tamam anladık.Sana söyleyeceklerim var."
"Oh peki.."
"Sana aşığım."
Sözlerimi duyan Taehyung'un gözlerinin yavaş yavaş büyümesine şahit olurken nerede olduğumuzu umursamadan ellerimi yüzüne çıkardım.Yavaşça yaklaştım, öpecek kadar yakınına geldiğimdeyse Taehyung'u birkez daha şaşkına çeviren şeyi yaptım.
"Gerizekalı niye yüzüme tükürdün!Lama mısın sen amına koduğum!"
Taehyung beni sinirle ittiğinde yalnızca göz devirdim.
"Sana az bile bu.Kaç gündür peşinden koşuyorum beynini siktiğim."
"Sen az önce bana sana aşığım demedin mi lan?Ne bu tavırlar?Aşkını sikeyim senin!"
"Dedim...Tavırlarıma gelecek olursak,bu seni hiç alakadar etmez."
"Ruh hastası...Her neyse madem bana aşıksın söylemen gereken bir şey yok mu?"
"Yok."
Hislerimi söylememin vermiş olduğu rahatlıkla Taehyung'un yanından ayrılırken uzun süre onu görmeyecek olmamın vermiş olduğu sevinçle başımı gökyüzüne kaldırıp aptal gökyüzüne baktım.İçim huzurla dolmuştu,bir saniye falan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
madman | taekook
FanfictionSen tüm o aptal, sıkıcı ve gereksiz insanların içinde resmen parlıyordun çünkü sen hepsinden daha aptal daha sıkıcı ve daha gereksizdin.Ben de bu yüzden sana aşık oldum.