"A-A-AANO !? .. bi-bitiwan mo na ako ... natatakot na 'ko. p-p-pin-p-inapangako ko, wala akong pagsasabihan ng sikreto mo kung ano man 'yun! Pramis! sige na !?" pagmamakaawang tugon ko.
"Paano ko naman malalaman na nagsasabi ka ng totoo?" tanung ni Anna sa akin.
"Magtiwala ka! .. sige na, natatakot na talaga ako. Ayokong maniwala na may mga bampi-"
Hinigpitan pa nya lalo ang pagsukbit sa aking necktie. Nasasakal na ako sa ginagawa nya pero di ako makapiglas sa lakas ng pwersa nya.
"Hindi ka naniniwala na totoo ang mga bampira? Pa'no kaya pag sinabi kong nakakatakam ang dugo mo? Lahat ng mga kasama ko ay handang hanapin ka."Wika nya sa akin.
"Wala kang ligtas. Nasa paligid lang sila. Minamanmanan ka lang nila."
"P-pe-ro! sa mga libro at peli-k-kula lang talaga kayo l-lu-lu--luma--lab-bas~!"
*catches breathe*
"kathang isip lang t-t-t-a-tal-a-laga k-k-k--ayo."
"Talagang ayaw mo maniwala aaahhhhhhhhh ...."
Binaba nya ako. Naghabol ako ng hininga dahil sa ginawa nya sa akin. Pagkatapos ay hinawakan nya ang aking braso na sobrang higpit para palitawin ang ugat.
*sniffs, grins*
"di nga ako magtataka kung bakit ka hinahanap ng maraming bampira gaya ko."
*brings her fangs out, gently bites my arm*
*frightens* (Hindi ko magawang pumalag. Ang sakit, pero ... unti-unti gumiginhawa ang pakiramdam ko. Para akong nasa alapaap. Ganito pala ang pakiramdam ng kagat ng isang bampira.)
Pakiwari ko'y nasa alapaap ako nung mga oras na 'yon. Napapapikit ang aking mga mata, at unti unti akong nawalan ng malay.
*TING DING DING DING*
"Uy, Kenneth, tapos na ang klase natin. Gising na.."
BINABASA MO ANG
Ang Klasmeyt Kong Bampira by HiroAyama
Vampire"Vampires only exists in books and films. They are only but a fictions that created by man." Pero paano kung totoo nga sila? At ang maganda pa, isa ito sa mga kaklase mo? Paninindigan mo pa rin kaya na sila ay pawang kathang isip lamang? o tatanggap...
