Let Me Hear Your Heartbeat

Chapter 19

Lutang akong bumalik sa mansyon. inilabas ko na kanina lahat lahat ng hinanakit ko para di na ako maiyak sa harapan nila mamaya. di ako pwedeng magpakita ng kahinaan sa kanila. i need to be strong.

Wala ng tao sa living room nung makabalik ako, siguro nakatulog na silang lahat dahil gabi na naman at pagod rin naman silang lahat sa pagswi-swimming kanina.

Kahit na medyo matagal na nung umalis si alex ay nag-aalala parin ako sakanya. papaano nalang pag ma-stress siya doon? paano pag binalak niya ulit mag beer? sino nalang ang magbabantay sakanya? paano rin kung naisipan niya ulit magpakamatay? wala ako dun para pigilan siya.

Nakakatakot.. sobra akong nag aalala sakanya ngayon. but like he said a while ago, he will be fine.. sana nga maging maayos lang siya. wag siyang gagawa ng hakbang na ikakasira ng buhay niya.

Nagtungo muna ako sa kusina para uminom at pakalmahin yung sarili ko. nadatnan ko doon si chester na nakatingin sa phone niya habang may hawak siyang mug sa kabilang kamay niya. nang mapansin niya ako ay ibinaba niya yung phone at ngumiti sakin
"Lorelei, youre back. i didnt expect that"

Nilagpasan ko siya at nagtungo doon sa ref. naglabas ako ng pitchel at baso bago ako tumabi sakanya
"Bakit naman?"

"Akala ko kase kung isasama ka niya pauwi"

Naglagay ako ng tubig sa baso. uminom ako doon bago nagsalita
"Paano mo nalamang umuwi siya?"

Itinaas niya yung phone niya
"He called me awhile ago, he told me na uuwi daw siya kase may emergency daw. is it his mother?"

Nanumbalik saaking alaala yung sinabi niya sakin kanina.

"Lorelei, i dont need your help"

Napapikit ako. ang sakit niyang magsalita..

"Ahh, lorelei?" natauhan ako. chester wave his hans infront of me
"Okay ka lang? may nangyari ba?"

Ngumiti ako ng tipid
"I-im okay, may naalala lang"

He retrieve his hands then he take a sip from his coffee
"Ano daw ba yung emergency? is it his mother? may nangyari ba kay tita?"

"Di lang ako sure, pero narinig ko kase na binanggit niyang anak siya noong binanggit ng nasa kabilang linya na sa tingin ko ay yung mama niya"

Tumango tango siya
"Tumanggi ka bang sumama sakanya?"

Umiling ako. chester... kung alam mo lang talaga kung gaano ako nagpumilit kanina na sumama sakanya
"Hindi, sinabi niyang kaya niya na daw"

"So that means.. ikaw mismo ang nag suggest na sumama ka sakanya?"

Diko alam kung nang aasar siya o ano, pero may kakaiba kase sa boses niya
"Oo, ako yung nag suggest, pero sinabi niyang okay lang siya so diko na siya pinilit pa"

"Dapat nagpumilit ka" i saw glint of sadness in his eyes
"Si alex kase... hindi siya pala open up na tao. kung ano ang problema niya, kinikimkim niya. pero theres this side of him that when he said he dont need you, ang totoo niyan ay kailangan na kailangan ka niya. takot lang talaga siyang mag tiwala sa ibang tao. so if ever na mangyari ulit yun, make sure na pipilitin mo siya"

I know what that feels like. yung takot kang magtiwala at magsabi sa iba ng problema mo. dahil ginawa ko na to mismo kay rose,sa ama ko, sa mga taong nakapaligid sakin. diko kaya, dahil takot ako na mapalapit sa kanila, takot akong maiwan muli.. i guess alex and i were not so different after all. we dont want them to see the broken side of us..

Nagpaalam muna ako kay chester bago nagtungo sa kwarto namin. nakatulog na yung dalawa nung pumasok ako, buti naman. i took a shower and then straight to my bed when i was done.

Diko na napatay yung ilaw dahil pumasok na agad sakin ang antok.

~~~~~~~~~

"Rise and shine!"

I grunted. i need more sleep.. kinuha ko yung unan sa tabi ko at niyakap ito.

"Lorelei si alex!!"

Nagising ang buong diwa ko sa narinig. napabangon ako ng wala sa oras, pero nakapikit parin ang mata ko
"Bakit?! anong nangyari kay alex?"

Nakarinig ako ng tawa. nung maimulat ko ang mata ko ay nakatingin na sakin yung dalawa habang tumatawa at pumapalakpak
"Si alex lang pala ang gigising sakanya eh"

Nabura ang pag aalala sa mukha ko, napalitan ito ng masamang tingin. ng mahalata nilang bad mood na ako ay tumayo sila at dahan dahang naglalakad habang nakangiti sakin
"Sige na lorelei, ipagpatuloy mo na yang pagtulog mo.. hehe, bilisan mo lang dahil uuwi na tayo mamaya"

Nagsi unahan silang lumabas bago isinara ang pinto. dahil sa sinabi nila ay agad na akong naligo at nagbihis, uuwi na pala kami eh. pupuntahan ko si alex pagkauwi namin. nung kinalkal ko yung dala kong bag ay naibalik narin yung mga dati kong dala kaya isinuot ko yung dark blue jeans ko at isang tshirt.

Nang maayos ko ang laman ng backpack ko ay lumabas narin ako sa kwarto at nagtungo doon sa sala, nandoon na silang lahat.

"Nandyan na si lorelei, lets go?" agad na naunang lumabas si laureen, sumunod naman kami

Gaya ng dati ay sa yacht kami sumakay. naghintay kami ng kalahating oras bago nakarating sa port.

Bumaba kami doon at hinintay si xyl dahil kinuha niya yung van.

Maya maya pa ay nakita na namin yung van na papalapit sa pwesto namin. nang huminto siya sa harapan ay sumakay na rin kami.

Nasa likod sina chester, rose at laureen, kaya kami itong nasa harapan, pinagitnaan pa nga ako nina chase at jin, gusto ko sana doon sa may bintana pero nauna sakin si jin. ang nasa passengers seat naman ay si seth.

"Lorelei? why dont you sleep? nakatulog na yung tatlo sa likod" jin tap his shoulder kaya nagulat ako

Nang di ako kumibo ay naiiling niyang hinawakan ang side ng ulo ko at maingat niyang itinulak yung ulo ko sa balikat niya
"Wag kang mahiya, i always do this to my lil sister"

If he insist..

Nagulat siya sa biglang pagkapit ko sa braso niya, medyo umusog ako ng konti at hinayaan ang ulo ko sa balikat niya

"You always suprise me, lorelei"

Diko na siya pinansin dahil pumasok na agad saakin ang antok

Wait for me alex... pauwi na ako.