Let Me Hear Your Heartbeat

Chapter 38

Laureen's P.O.V

"Why did you tell her?" tanong ni chester sakin habang nagmamaneho

Papauwi palang kami, chester insist on driving me dahil may gusto pa siyang pag usapan namin, nasa harap ko silang pareho ni rose.
"She deserves to know, hindi naman natin pwedeng hindi sabihin. may sakit pa siya, paano kung palagi nalang siyang atakihin dahil sa pag-aalala niya kay alex?"

Natahimik siya, kaya si rose na mismo ang sumagot
"Alam nating matigas ang ulo ni lorelei, laureen. im sure shes already planning something"

Im sure she is. i gave her a gift awhile ago, im sure she will love it. kailangan rin ni alex ng tulong dahil sa problema niya ngayon so why not let her be? ang problema kasi sakanila, di nila maintindihan ang sitwasyon..

Lorelei's P.O.V

I don't know how to react, kung papaano ako makakalabas dito sa hospital para hanapin si alex.

Kakauwi lang nila laureen, but the one she said a while ago is still fresh in my mind. i already have taken my medicine, nacheck narin ako ng doctor at nurse, ang kailangan ko nalang ay kung papaano ko mapapaalis si daddy kahit saglit lang.

"Ahh.. dad?"

"Bakit lorelei? may masakit ba sayo?" tumingin sakin si daddy bago lumipat ulit ang tingin niya sa mga damit na dinala niya. its not for me, its for him. dito daw siya matutulog ngayon. buti sana kung umuwi siya ngayon dahil mas madali akong makakalabas. ang malas ko naman kasi talaga kasi ngayon pa niya naisipang matulog dito.

"Uhmm.. dad? pwede niyo ba akong bilhan ng strawberry? im craving for those fruits right now.."

Nagtataka siyang tumingin ulit sakin
"May dinala sina laureen na prutas jan lorelei, may strawberry jan"

Napatingin ako doon sa dinala kanina ng mga kaibigan ko. may strawberry nga doon, tss.
"Ehh strawberry ice cream po ang gusto ko"

"Gabi na anak"

"Please dad, pleasee.."

He sigh kaya napangiti na ako. tumayo siya ng maayos, hawak hawak narin niya yung susi niya
"Okay i will be right back, basta matulog kana pagkatapos mong kumain ng ice cream"

"Ofcourse dad, i will"

Umalis na siya. naghintay pa ako ng ilang minuto pa para masigurong hindi na siya babalik bago tinanggal yung nakakabit sakin at tumayo. i put my jeans and tshirt on dahil naka hospital gown ako, di ako pwedeng lumabas ng naka ganun dahil siguradong makikita ako ng mga nurse at doctor dito. dala dala ang susi ng kotse na pinahiram ni laureen kanina ng palihim, lumabas ako. wala ng masyadong tao dahil gabi na kaya nakalabas ako ng walang nakahalatang pasyente ako dito. nakangisi akong pumasok sa kotse at pinaandar ito.

Ngayon ko lang nagustuhan ang regalo ni laureen sakin. im glad shes on my side.

Habang nagmamaneho ay tinawagan ko na si laureen. nung sinagot niya ito ay agad akong nagsalita
"Saan hospital ba yung sinasabi mo laureen?'

"Yung malapit lang doon sa condo ni alex, you will see it immediately. may nurse mamaya na naghihintay sayo para samahan ka sa room nila, her name is sheena. by the way, goodluck lorelei, i hope you will find him"

"Thank you laureen, this mean so much to me."

"Just dont give alex a heart attack, ipaliwanag mo ah. mag-aalala rin yun sayo kung bakit ka hindi naka confine"

Ngumiti ako
"I will, salamat ulit. goodnight"

"Goodnight lorelei"

Ibinaba ko ang cellphone ko at ibinulsa ito. mas pinabilis ko pa ang pagmamaneho, baka kasi diko na siya maabutan doon..

The hospital came into view kaya agad kong pinagilid ang kotse at ipinark bago lumabas. nagmamadali akong naglakad papasok ng hospital. lumapit ako doon sa isang nurse na nakatayo
"Ahh miss? kilala mo ba si sheena?"

Napatingin siya sakin at napakurap. ngumiti siya saglit
"Im sheena. ikaw na ba si lorelei? halika"

Sinundan ko siya, sumakay pa kami sa elevator.
"Buti at nakarating ka, malapit na ang curfew dito"

Pati nga rin doon sa hospital na pinanggalingan ko. ano na kayang nangyayari doon? nakabalik na kaya si daddy? Im sure hinahanap na nila ako ngayon.

Sana naman makapag usap kami ni alex bago nila ako matunton..

Tumunog yung elevator, meaning na nakarating na kami sa 3rd floor. bumukas ito, saktong nakita ko yung dalawang tao na hindi ko inaasahan na makikita ko dito.

Yung papa ni alex at yung babae noon... napatingin sila sakin na lumalabas sa elevator pero alam ko namang di nila ako kilala. saka lang ako napaiwas ng tingin nung hinila na ako ng nurse
"Thats alex's father, halika na baka may nangyayari nang hindi maganda doon"

Lumingon pa ako sa kanila na kakapasok lang sa elevator

What are they doing here? Di pa ba sapat na naghihirap si alex at ng mama niya? Kailangan pa ba nila ipamukha na masaya sila habang sila alex hindi?

Kumuyom ang kamao ko

Nung makarating kami doon ay pumasok kaagad yung nurse, naiwan ako doon sa harap ng pintuan.

The whole room is a mess. halatang may nangyaring kaguluhan, gising narin yung mama ni alex, nag wawala siya. may mga nurse pang dumating, pinipigilan nila yung mama ni alex na mag wala.

Dumapo ang tingin ko kay alex, nakatingin lang siya doon sa mama niya. halata ring kagagaling niya lang sa pag iyak. Para siyang bata na hindi na alam ang gagawin.

My alex...

Napatingin ulit ako doon kila tita nung tumili yung isang nurse, may nahawakan atang matulis yung mama ni alex at muntik na naman niya itong maidapo sa katawan niya

I saw alex burst out, lahat ng sama ng loob niya na kinimkim niya ay sumabog

"Ma! tama na! why dont you just accept it! oo wala na siya! pero ma naman! nandito pa ako oh! nandito pa ako na kailangan ka! nandito pa ako na nagmamahal sayo! Please naman ma.. Pagod na pagod na ako.. Please just be here for me just this once.."

Umiyak yung mama ni alex. doon narin dumating ang isa pang nurse at ininject'an siya para makatulog. bago makatulog yung mama ni alex ay may sinabi pa siya

"Sorry, anak..."

Napatago ako noong naglakad palabas si alex. tinignan ko lang siya habang naglalakad papalayo, should I follow him?

"Lorelei, can I talk you for a second?"

Gulat akong tumingin doon sa tabi ko, yung papa ni alex..

Why is he here?