Dahan dahan akong umupo at inilagay yung bulaklak na dala dala ko sa gilid ng puntod ni mama. my father seated beside me
"Ma, we miss you"Hindi na gaya ng dati na madali akong umiyak kapag naaalala ko si mama, yes i may still cry but, at the end of the day i would always wear a smile and remember my mother and those happy memories she left with us to remember her.
"As you can see ma, im fully healed. my father and my friends help me during my hard days, kung wala po sila baka nabaliw na po ako"I just wish.. that youre here too..
"Hun.. well, i dont know if you will still let me call you that.." kahit na ilang years ng dumadalaw si daddy, ganito parin siya pagdating kay mama, he will still say sorry for all these years.
"Im so sorry.. alam kong sawang sawa ka nang marinig yung mga sorry ko, but i still want to say sorry.."Narinig ko ang pagsinghot ni daddy sa tabi ko, diko namalayang napangiti na pala ako doon. is my father being childish?
Inakbayan ko si daddy
"Im sure mama forgive you already dad, im sure of it""Kahit na napatawad na niya ako, i will still say sorry to her, and i will still say that i love her"
Napangiti ako bago hinayaang mahulog yung ulo ko sa balikat di daddy
We stayed there for almost half an hour, saka lang kami napatayo nung nagsimula nang umulan. buti nalang nagdala ako ng payong, baka magkasakit si daddy pag mabasa siya, hes not too old yet but hey, im just being careful.
"Saan ka uuwi ngayon anak?" tanong ni daddy sakin
May driver na kami ngayon dahil ayokong mag drive si daddy, he kept saying that hes still young but im just worried. kaya nagpahire ako ng driver niya
Hmm.. saan nga ba ako uuwi ngayon? sa condo namin ni alex o sa bahay?
"Sa bahay dad, medyo nabasa po kayo kanina, baka magkasakit kayo, walang mag-aala---""No"
"Po?"
Agad umiling si daddy
"Umuwi ka sa boyfriend mo lorelei, masyado mo na akong pinagtutuunan ng pansin sa mga nakaraang araw, ni wala ka na ngang time sa boyfriend mo. im still young lorelei, kaya ko pa ang sarili ko, im still in my early 50's"Napanguso ako
"Dad..""No, anak kailangan ko na ng apo, kailan ba kayo magpapakasal ng boyfriend mo?"
Natigilan ako sa sinabi ni daddy, a-anong sinabi ni daddy? apo daw? kasal?
"Dad! im still young!"And alex didnt propose to me yet...
"Young? youre already 24 lorelei! kailan mo ba ako bibigyan ng apo? pag namatay na ako?"
"D-dad dont say things like that" napasimangot ako kay daddy
"Like you said youre still young, kaya maaabutan mo pa po yung mga anak ko, you will live long. wag po kayong mag salita ng ganyan"Ngumiti lang sakit si daddy
"Ofcourse i will, now go lorelei, lumabas ka na, nandito na tayo"Napatingin ako sa bintana, nakita kong nandito na nga kami sa harap ng condo building. hinalikan ko si daddy sa pisngi bago lumabas
"Bye dad, see you tommorow"Nung hindi ko na nakita yung sasakyan ay doon lang ako naglakad papasok. pumasok ako sa elevator. naghintay ako ng ilang minuto bago bumukas yung elevator
Nung makarating ako sa harapan ng condo namin, i insert the password. when i heard a click. unti unti kong binuksan yung pintuan at pumasok, isinara ko yung pintuan at tumingin sa paligid. mukhang tulog na ata yung baby ko.
Naglakad ako patungong kwarto namin, nung binuksan ko ito ay nakita ko ang tulog na tulog na imahe ni alex sa kama. nakatagilid ito kaya diko masyadong nakita yung mukha niya.
BINABASA MO ANG
Let Me Hear Your Heartbeat
Teen Fiction"You can tell if a person is nervous, happy, excited, or heartbroken by their heartbeat. As for Lorelei, every time her heart beats faster, it doesn't mean that she's in love or anything like that. Her heart is telling her that she's sick, and she c...