Zwaard van de dageraad [Wattys2021 Winnaar] ✓

Hoofdstuk 7

Estario kende veel feesten, Censo zelf misschien wel nog meer, maar in het kasteel leken ze nooit te stoppen. Nu iedereen weer bijgetankt was van het Voorjaarsfeest van twee weken terug, hesen we ons nu opnieuw in onze mooiste kleren voor het Lentebal. Hoewel ieder feest een eigen thema had, kwamen ze allemaal op hetzelfde neer: eten, drinken en dansen. Een feest was hét moment voor rijke mensen om te laten zien hoe rijk ze precies waren en om hun kinderen met andere rijkeluiskinderen te laten uithuwelijken.

Een van de voordelen van de Elite was dat we altijd uitgenodigd waren voor de grote feesten, met de toestemming van de koning zelf. Onze regelmatige aanwezigheid op de kasteelfeesten hoorde bij onze dekmantel. We deden ons voor als adel zodat de rest van het volk geen argwaan kreeg. Als we van adel waren, dan hoorden we wel thuis binnen de kasteelmuren. Niemand had door dat wij onze kamers niet in het grote kasteel zelf hadden, maar in de barakken die daarachter lagen. Alleen de koninklijke garde zag ons de barakken betreden, als ze daar al aandacht aan besteden, en zij hadden zwijgplicht, opgedragen door de kroon.

Ik genoot van feestjes zoals het Lentebal. Dat kwam niet door de uit de hoogte gevallen edelen of de stokende politici. Het kwam door de hoge kwaliteit van de muziek, het overheerlijke eten en de vloeiende drank. Het kwam door mijn lichaam dat, gevoed door alles wat het feest te bieden had, mij de hele avond over de dansvloer liet zwieren. Het kwam door mijn vrienden die zichtbaar genoten van avonden zoals deze. Avonden die ons even lieten vergeten hoeveel bloed er eigenlijk aan onze handen kleefde.

Met een glas wijn in mijn hand nam ik de aanwezigen in mij op. Het was nog vroeg op de avond, dusdanig vroeg dat de leden van de koninklijke familie en hun hofhouding nog niet waren gearriveerd. Dat nam niet weg dat verschillende mensen al aangeschoten waren, de muziek al gespeeld werd en de tweede ronde eten op de tafel uitgestald werd. De koninklijke familie was altijd laat, dus niemand was van plan om daarop te wachten.

De hele menigte was een kleurig geheel. Het Lentebal stond in het teken van warmte, nieuw leven en hoop. De kleding en accessoires die gedragen werden symboliseerden dat dan ook. In mijn geval was dat een lange, zwierige, rode jurk met een split aan de zijkant. Misschien was het lijfje aan de voorkant iets dieper uitgesneden dan de preutse oudere dames hier goed zouden keuren, maar dat liet mij koud. Om het rood te doorbreken had ik een brede riem die bezaaid was met gouden steentjes om mijn taille gegespt. En, vooruit, ik had een exemplaar gekozen met lange mouwen, ook al liet de doorzichtige stof daarvan ook niets aan de verbeelding over.

Nee, aan de jaloerse blikken van sommige vrouwen te zien waren ze het niet helemaal eens met mijn kledingkeuze, hoewel veel mannen daar totaal géén problemen mee hadden.

Davina kwam over de dansvloer naar mij toe gelopen. Ze had een zelfverzekerde tred, hield haar hoofd hoog en haar borst vooruit en had een brede, charmante glimlach op haar gezicht staan. Haar lange, bruine krullen hingen over haar schouders. Ze droeg het niet heel vaak los, tenzij ze aan het werk was. Niemand kon haar knappe verschijning negeren als de waterval van krullen om haar gezicht heen deinde.

Waar wij als sluipmoordenaars ons veelal in de schaduwen ophielden, waren onze courtisanes vaak in het volle zicht aan het werk. De courtisanes van de Elite werkten het grootste deel van de tijd samen met de sluipmoordenaars en hadden zelden opzichzelfstaande opdrachten. Zo wist ik dat Davina vandaag gevoelige informatie los moest peuteren bij een man uit de Tweede Raad zodat Elias zijn werk kon doen. Lilith daarentegen vertelde eerder deze week dat ze tijdens het Lentebal een eigen opdracht zou hebben. De vurige roodharige kon heel goed de fragiele balans bewaren tussen afluisteren en actief onderzoeken. Ze zou haar slachtoffer drogeren, ervoor zorgen dat ze die avond in zijn privévertrekken zou belanden en vervolgens geheel discreet hetgeen vinden wat haar opdracht van haar verwachtte, zonder dat het naar haar terug te leiden zou zijn. Hetzij informatie of documenten.