Jiji:
Dziękuję, że znowu odprowadziłeś mnie do domu^^
Nie musiałeśMinho hyung:
Daj spokój, żaden problem
Wolałem być pewny, że dotrzesz tam bezpiecznieJiji:
To kochane!
Martwisz się o mnie, heheMinho hyung:
Nie grab sobie
Ale fakt, martwię się
Ostatnio ktoś za tobą szedł, gdy byłeś samJiji:
Ha, przyznałeś się
Jeszcze raz dziękuję, że wtedy przyszedłeś po mnie
Nie wiem co bym bez ciebie zrobiłMinho hyung:
No ja właśnie też nie wiem, ale ważne, że jednak jestem
Jak będzie trzeba to uratuje cię z każdej opresji, więc pisz albo dzwoń od razuJiji:
Rozkleję się
...
Właściwie mógłbyś mnie uratować terazMinho hyung:
Co się dzieje?
Znowu słyszałeś hałasy na podwórku?
Pali się?Jiji:
Nie, po prostu nudno mi
I znowu jestem sam w domu :<Minho hyung:
Jak mógłbym cię uratować w takim wypadku, księżniczko?Jiji:
Księżniczko??
Hyung ja jestem chłopakiem!Minho hyung:
No, ale tak jest w bajkach, prawda?
Książę ratuje księżniczkę, a potem żyją długo i szczęśliwie, czy cośJiji:
No niby racja..
W każdym razie, mógłbyś do mnie wpaść?
Felix jest zbyt zajęty Changbinem hyungiem! :<Westchnąłem ciężko, by rozejrzeć się po swoim pokoju, nie wiedząc, co miałbym zrobić. Powinienem do niego iść? Widzieliśmy się ledwo dwie godziny temu, więc miałem pewne wątpliwości, choć w głębi serca chciałem go znowu zobaczyć.
Minho hyung:
Do której pracują twoi rodzice dzisiaj?Jiji:
Znowu mają nocny dyżur, więc będą około 10 rano w domuMinho hyung:
Chcesz coś ze sklepu?Jiji:
Jesteś najlepszy hyung!
Możesz kupić pocky i pianki, jeśli to nie jest problemMinho hyung:
Niedługo będę, przygotuj sięJiji:
Nie mogę się doczekać!!!
CZYTASZ
Melody of love | Minsung
FanfictionGdzie Lee Minho postanawia dołączyć do chóru tylko ze względu na uroczego blondyna, który pierwszego dnia szkoły go zaintrygował lub gdzie Han Jisung kocha śpiew, ale jeszcze bardziej kocha, gdy starszy o rok chłopak nie może oderwać od niego oczu...