Evlilik Oyunu (Tamamlandı)

8.Bölüm

  
     "Komik mi Emre?" Diye sordum sinirle ama o gülmeye devam ediyordu. Ne mi olmuştu? Ben yataktan kalkmaya çalışırken üstüne düşmüştüm. Evet tam da oraya.

      "Güzelim biraz daha yapmak istiyorsan söyleyebilirsin üstüne atlamana gerek yok." Dedi gülerek.

      "Ya komik değil" Dedim ve yataktan kalkmaya çalıştım ama kasıklarıma saplanan ağrıyla tekrar oturdum.

      "İyisin değil mi?" Dedi ve sırtımdan sarıldı. "İyiyim" Dedim ve gülümsedim.

       "Duşa birlikte girelim mi?" Dedi sevimli bir şekilde gülümseyerek. Ya çok yakışıklısın sen ama.

      Ne desem ki?

     'Evet de hadi' sapıksın sen? 'Biliyorum aşko hadi evet de'

      "Tamam olur" Dediğimde gülümsedi ve hızla yataktan kalkıp beni kucağına aldı ve banyoya girdi.

      'Bence senin sevgili kocacığının aklından çok cinsel şeyler geçiyor' anlamadım.

      'Nasıl?' anlamadım işte. 'Duşta dün geceki yaptığınız şeyler' sen nasıl benim iç sesimsin ya.

      'Ne bileyim kızım. Sen çok safsın ben çok fesatım nasıl bir olduk biz'

       Duştan çıkmıştık ve iç sesimin dediği şeyden yapmamıştık.

       'Püü!'

       Valizimizi hazırlıyorduk ve dolapta bulduğum geceliği takılı olan askılığından tutarak baktım. "Bu benim dolabıma nasıl girdi"

        Emre elimde tuttuğum siyah geceliğe baktı.

        'Ayh rezillik'

        Emre gülmeye başlayınca dudağımı büzdüm.

        "Emre ya!"

         "Tamam tamam." Dedi ve gülmeyi kesti. "Muhtemelen Ablam ya da Eylül koymuş" Dediğinde başımı onaylar bir biçimde aşağı yukarı salladım.

       Emre nereye gideceğimizi söylememişti. Uçakta öğreneceğimi söylemişti.

      Tam evden çıkacakken aklıma gelen soruyu sormadan edemedim. "Emre, senin komidinin çekmecesinde neden silah var?" Dediğimde bir süre bana baktı ama bir şey demedi. Yoksa Emre katil miydi? Yok canım olamaz. Emre çok iyi birisi değildir öyle biri.

       'Herkesin bir sırrı vardır.' Ama benim yok. 'Yeme beni seninde var. 11.sınıfın Mart ayını hatırladın mı?' O olayı kimse bilmeyecek zaten bilmiyorlar da. 3 sene öncesinde kaldı.

       "Hayatım nereye daldın öyle" Dedi Emre bir anda kendime geldim.

       "Dışarıya bakıyordum dalmışım" Dedim gülümseyerek.

      'Nikahtaydı. En arka köşede. Sana bakıyordu' Bana hiçbir şey yapamaz. 'Emreye söylemelisin.' Olmaz. Yapamam.

       'Gelecekte geçmişin peşini bırakmayacak.' Sus. 'Söyle bir şekilde çözüm bulursunuz.' Sus!

        'O adam hiçbir zaman peşini bırakmayacak. Sonun ölüm olucak. Söyle kurtul'

        "Sus dedim sana sus!" Diye bağırmamla araba birden durdu. "Güzelim iyi misin?" Dedi Emre. İyi miydim?

       Şimdi farkettim ağlıyorum. Gözyaşları yüzünden etrafı flu görüyordum.

       "İ-iyiyim" Dedim ama bu söylediğime ben bile inanmamıştım.