Gözlerimi açtığımda karşımda Emre vardı elimi tutmuş beni izliyordu.
Benim gözlerimi açtığımı görünce gülümsedi ve elimi dudaklarına götürüp öptü.
"Sana bir şey oldu sandım. Çok korktum" dedi ve bir eliyle yanağımı okşamaya başladı.
"Ne oldu ki bana?" Diye sordum şaşkınlıkla.
"Bayıldın" Dedi sakin bir ses tonuyla.
"Nihal mi oldum ben?" Dediğimde anlamazca kaşlarını çattı. Gerçekten hiç Aşk-ı Memnu izlememiş miydi?
"Aç mısın?" Dediğinde başımı olumlu anlamda salladım. Emre ayaklanınca, "Emre neden bayıldım?" Dedim
"Annem çok üzüldüğünden olduğunu söyledi." Dedi Emre ve odadan çıktı.
Yataktan kalkacağım sırada başımın dönmesiyle geri oturdum. En iyisi yatmak.
'Hamile olmayasın.' Abartma! 'Neden olmasın kızım, haftada bir kere yapıyorsunuz.' Yok ya değilimdir. Değilimdir değil mi?
Emre odaya elinde bir tepsiyle girince ona baktım. Kapıyı ayağıyla kapattı ve yanıma gelip yavaşça tepsiyi kucağıma koydu. Kremalı tavuk çorbası, ekmek ve su vardı.
"Teşekkür ederim" dedim ve yanağından öptüm. Yanıma oturdu ve kendim yememe izin vermeden kendisi yedirtmeye başladı.
"Ben kendim yiyebilirim." Dediğimde bir şey demedi ve beni duymamazlıktan geldi.
Yemek bittiğinde tepsiyi bir kenara koyup bana baktı.
"Neden bana benden uzaklaşıyormuşsun gibi geliyor?" Dediğinde kaşlarımı çattım. Öyle mi yapıyorum?
"Seni seviyorum. Sen benim ilk değil ama tek ve son aşkımsın." Dediğinde güldüm.
"İlki kimdi?"
"Gereksiz biri. Şimdi hiç umrumda olmayan birisi. İlkti ama son olamadı sen ise benim sonum ve sonsuzluğumsun." Dediğinde ona baktım.
"Ya bir gün ben de gidersem, Bırakırsam seni?"
"İzin vermem. Gerekirse seni demir kapılar ardına hapsederim ama seni bırakmam" dedi.
'Ve bıraktı hahahah' sen ne biçim bir iç sessin 'bana mecbursun'
"Ya bir gün ölürsem?"
"O zaman ben de ölürüm."
"Peki ya çocuğumuz varsa onu bırakacak mısın? Onu yetim bir çocuk olarak mı bırakacaksın Emre? Yazık değil mi?" o kadar çok etkilemişti ki şu birkaç cümle beni gözümden bir damla yaş düşmüştü. "İntihar edecek kadar aciz bir duruma mı düşeceksin?"
"Sen yokken ben hiçim, sen varken ben her şeyim."
"Nereden konu buraya geldi?" Dediğimde gülümsedi. Rahatsız olduğumu anlamıştı ve yatağın boş tarafına geçti ve sırtını yatak başlığına yaslayıp oturdu.
Ona sarıldım ve başımı göğsüne koydum. "Daha ne kadar buradayız?"
"Ben işleri çözene kadar." Dedi ve başımı öptü. Bir süre öyle durduk Emre'nin uyuduğunu farkedince bende uyumak istedim ama bu pek mümkün olmadı bu yüzden evin içinde tura çıkmaya karar verdim.
Salona girdiğimde yerdeki koltuğun yastığı dikkatimi çekti. Alıp koltuğun üzerine geri koydum.
Tam ışıkları açacakken bir el ağzımı kapattı ve sıkıca belimden sarıldı.
Korkudan ne yapacağımı bilemez bir halde dururken aklıma ilk gelen şeyi yaptım ve dirseğimi arkamdakinin karnına geçirdim.
Acıdan geri savrulurken bende odaya koştum ve direkt yatağa çıkıp Emreyi uyandırmaya çalıştım.
"Emre uyan! Evde biri var. Emre lütfen kalk!" Bir yandan Emreyi sarsıyor bir yandan da kapıya bakıyordum.
Emre hızla gözlerini açıp bana baktı. "Ne oldu?" Dedi ciddi bir şekilde.
"Evde biri var. Çok korktum" dediğimde yataktan hızla kalkıp odadaki ışığı açtı sonra odadan çıkıp evdeki tüm ışıkları teker teker açtı.
"Emin misin?" Dedi ve etrafa bakındı.
"E-eminim ağzımı falan kapattı sonra kaçtım." Dediğimde bana döndü.
"Gel buraya." Dedi ve kollarını açtı. Ona sıkıca sarıldım ve ağlamaya başladım "Çok korktum" dediğimde saçlarımı okşayıp öptü.
"Geçti. Bak gitmiş"
"Hala evde olabilir" dediğimde beni kucağına aldı. "Korumalardan biridir seni yabancı biri sanmıştır gece gece" dediğinde başımı aşağı yukarı hızlıca salladım. Beni kucağına aldığı için omzuna rahatlıkla kafamı koyabildim.
Kısa bir süre sonra sırtım yumaşak yatakla buluştu. Gözlerimi kapattığımda üstümü örttüğünü hissettim. Anlımı öpüp benden uzaklaştı.
Yanıma yattığını hissetmiştim ama nedense bunu umursamayıp uykuya dalmıştım.
Gözlerimi açtığımda güneş ışıklarının Emre'nin yüzünü aydınlatmasına takılmıştı gözüm. Çok yakışıklıydı.
'Tabi ki yakışıklı kızım çünkü senin kocan'
Emre'nin bir tutam saçı önüne düşmüştü bende onları geriye atayım derken saçlarının yumuşaklığı beni benden aldı ve bir anda kendimi onun saçlarını okşarken buldum.
Emre mırıltılar çıkararak belime daha sıkı sarılıyordu.
"Sabah sabah iyi geldi" dediğinde güldüm
"Bence daha uyanmalısın artık." Dediğimde yavaşça boynuma sokuldu.
"Hayır." Dedi çocuksu bir sesle "ben bu yatakta mutluyum" boynumu öpmeye başlamasıyla huylandım ve gülmeye başladım.
"Dün koruma mıymış?"
"Evet" dedi ama pek inandırıcı gelmedi. Pek sorgulamak istemedim bu yüzden bir şey demedim.
"Çocuk yapalım mı?" Dediğinde kaşlarımı çattım tabi bunu görmedi.
"Ne alakası var şimdi?"
"Ne bileyim yani tatlı olmaz mı? Evde koşuşturan kız ya da erkek bir bebek." Dediğinde saçlarını okşamaya başladım.
"Okulum var olmaz ve senin işlerin yüzünden çocuğun pek güvende olduğunu sanmıyorum." Dediğimde bıkkınca nefes alıp verdi.
"Bunu başıma saracaksın değil mi her olayda?" Dediğinde başımı onaylar bir biçimde salladım. Oflayıp yataktan kalktı ve tuvalete girdi. "Emre beni yanlız bırakma korkuyorum!" Diye seslendiğimde tuvaletin kapısından kafasını uzattı. "Gel o zaman beraber duşa girelim" dediğinde gözlerimi kocaman açtım.
"Kızarma hemen dalga geçiyorum" dedi ve kapıyı kapattı. Suyun sesi gelince duşa girdiğini anladım.
Yataktan hiç çıkmak istemesem de kalkıp aynanın önüne geçtim ve oturdum. Ne kadar süre kendime baktım bilmiyorum ama aynadan Emre'nin duştan çıktığını gördüm.
"İyi misin sen?" Dedi kaşlarını çatıp
"Bilmiyorum" dedim kendime bakarak. "Ben güzel miyim?" Dediğimde gülümsedi. "Benim gördüğüm en güzel kız sensin" dedi ve yanıma çöktü "sen güzelliğe fazla önem vermezdin ne oldu?"
"Bilmiyorum, kendimi çok çirkin hissediyorum. Neden beni seviyorsun?"
"Sevgi sorgulanmaz. Üzümünü ye bağını sorma hesabı" dedi ve göz kırptı "göz kırpınca çekici olmuyorsun" dediğimde güldü.
"Acıktım" dedim ve ayağa kalktım o da ayağa kalktı ve dolabı açtı. Kendine kıyafet çıkarttı. Tam havlusunu çıkartıyordu ki ben koşarak odadan çıktım arkamdan gülmesini duymuştum.
Artık bölüm yazmak çok zor geliyor acaba bir süre ara mı versem? Neyse sonraki bölümde görüşürüüüz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlilik Oyunu (Tamamlandı)
ChickLitBaşlangıç Tarihi: 28.03.2020 Elvan ve Emre'nin hikayesi, Elvan babası tarafından şiddet gören bir kız ve ona platonik aşık olan Emre'nin onu istemeye gelmesi ile hikayemiz başlar