Evlilik Oyunu (Tamamlandı)

22. Bölüm

50 vote gelmeden bölüm gelmeyecek

3 ay sonra:
Elvan:

Çok fazla olmasada şişik olan karnıma baktım.

"Bakın nasıl kilo aldım sizin yüzünüzden." Dedim ve dudaklarımı büzdüm.

"Oğluşlarım bakın baba beni aldatırsa suç sizin" dedim ve yatağa oturdum.

"Sen yine ne konuşuyorsun kendi kendine." Diyerek duştan Emre çıktı.

"Ben kilo aldım." Dedim ve üzgün bir şekilde baktım

"Çok güzelsin." Dedi ve önümde diz çöktü. "Sen her halinle çok güzelsin ve çok fazla da kilo almadın."

"Emre. Çocuklarımızdan biri kardeşini yemez dimi?"

"Saçmalama güzelim."

"Ama duydum ben anne karnındayken kardeşlerden biri kardeşini yiyebiliyormuş."

"Yat uyu Elvan" dedi ve beni yatırıp üstümü örttü. Üzerine bir şeyler giyip yanıma yattı ve bana sarıldı.

"Emre ben çok korkuyorum."

"Yamyamlık meselesi mi?"

"Hayır ya! Doğum yapmaktan." Dediğimde dudaklarımdan öptü "merak etme hiçbir şey olmayacak ben senin yanında olacağım." Dediğinde gülümsedim. Uykum vardı bu yüzden gözlerimi yavaşça kapattım.

Sabah uyandık ve kahvaltı yaptık salonda oturmuş televizyon izlerken kapının çalmasıyla düzgün bir hal aldık.

İçeri takım elbiseli bir adam girdi ve bizimle selamlaşıp koltuklardan birine oturdu.

"Elvan Hanım, Emre Bey ben Aydın Tekin. Tuğrul Korkut'un Avukatıyım."

"Tuğrul mu?" Dedim merakla

"Evet. Sizin merakınızı gidermek için konuya giriyorum. Dün akşam saatlerinde Tuğrul Bey'in cesedi Fransa sınırlarında bulundu." Dedi Avukat. Ben şaşkın bir halde Emreye bakarken avukat konuşmaya devam etti.

"Tuğrul Bey'in vasiyetnamesine göre bütün mal varlığı size ait oluyor." Dediğinde yutkundum.

"İyi de ben anlamam ki o tür işlerden."

"Kocanız ya da Holding'in ortakları size yardımcı olacaktır."

"Emre?"

"Dene bakalım her şey de ben senin yanındayım." Dediğinde gülümsedim ve Avukata bakıp başımı olumlu anlamda salladım. Nasıl yapacaktım bilmiyorum ama Emre'ye güveniyordum. Bana yardımcı olacaktı.

Saat 12'ye gelirken Emreyle beraber Tuğrul'un ama artık benim olan holding'e geldik. Emliyet kemerini çıkarttım ve yanağından öptüm. "Sen kendi işyerine git ben hallederim."

"Akşam alırım seni." Dedi ve gülümsedi. Arabadan indim ve arkamdan kapıyı kapattım.

İçeri girdiğimde lobide beni bir grup insan karşıladı. Ortada kocaman bir pasta duruyordu. "Hoşgeldiniz Elvan Hanım" dediler hep beraber.

"Ya ama hamileyim ağlarım bakın" dediğimde güldüler. Yanıma birköç insan geldi ve hayırlı olsun diyip kendilerini tanıttılar.

"Merhaba Elvan Hanım. Ben Begüm sizin asistanınızım. Eminim çok iyi anlaşacağız." Şaşkın bir şekilde ona bakıyordum. "Kız dur biraz yavaş konuş yetişemiyorum."

"Peki Elvan Hanım. Buyrun sizi odanıza götüreyim" dedi ve asansöre doğru ilerledik. 12. kata bastı.

12.kata çıktığımızda etrafa baktım.bir koridordan geçtik ve açık kahverengi bir kapıdan içeri girdik.