My Heartless Husband

Chapter 4

JIRO POV

Kulang na kulang pa ang ginawa ko sakanya. Di niya deserve ang MAHALIN dahil sa pagkadesperada niya.

Pagkatapos niyang mahimatay ay lumapit ako sakanya at hinawakan ang damit niya tsaka hinila hanggang sa pinasok ko siya sa lumang bodega dito sa mansion. May kasama naman siya ehhh. Hahahahah yun nga lang puro mga alikabok. Lahat ng ginawa ko sakanya ay siyang ikanasasaya ko.

Kailan kaya siya susuko. Ilang ulit ko na siyang sinasaktan pero wala pa rin lumalaban pa rin siya. Dikit na dikit pa rin siya sa apelido ko at mansion ko. Antayin ko na lang ang araw na magsasawa siya sakin.

Umalis na ako atsaka lumabas sa maduming lugar. Pagkapasok ko sa mansion ay naabutan ko si manang na naghahanda ng makakain namin. Napangite naman ako dahil nakita ko ang pinakamamahal kong babae na nakaupo sa sofa. Ng makita niya ako ay agad siyang tumakbo at lumapit sakin tsaka niyakap ng mahigpit. Para namang 5 taon kaming di nagkikita ahh.. Hahahah.

Mahal na mahal ko talaga ang babaeng to. Di ko siya kayang ipagpalit sa iba. Siya yung pinangarap kong babae sa buong buhay ko. Ibang iba siya kay maxine na napakadesperada.

"I misd you so much hubby." jasmine. Bat ba ang ganda ng babaeng to at sobrang bait pa. Hahah natawa namana ako sa sinabi niya.

"Why are u laughing?" nagtataka niyang tanong. Tinignan ko naman siya at nakapout hahah. Sarap kurutin.

"Kasi naman wife ko kakakita palang natin kaninang umaga. Miss mo na agad ako." ako. Tinignan naman niya ako.

"Bakit bawal ba?" jasmine.

"May sinabi ba ako." ako.

"Oo na ikaw na panalo." suko niya. Alam niya kasing hindi ako magpapatalo.

Mag uusap pa sana kami ng nagtanong bigla si manang sakin.

"Ijo nasaan pala si max?" manang.

"Ahhh di ko po alam manang. Baka nanlalaki na naman yun." ako. Pagkatapos kong sabihin yun ay umalis na kami di ko na hinintay ang sasabihin ni manang dahil magtatanong na naman yun.

Kahit na isang beses di pa nakakapasok si maxine dito dahil siya importante.

"Hubby? Nasaan pala ang malanding yun?" jasmine.

"Well nasa bodega lang naman siya." ako. Habang nakangise.

Humalakhak naman siya dahil sa sinabi ko.

MAXINE POV
Nagising ako dahil sa gutom. Pero nagulat ako ng sobrang dilim dito. Kinapa kapa ko ang paligid at may nahahawakan akong mga lumang gamit na di na ginagamit. Bigla akong napatayo kaagad dahil parang alam ko na kung nasaan ako. Nasa lumang bodega ako.

Kinapakapa ko pa ang bahagi nito hanggang sa marating ko ang pinto pinihit ko nag seradura nito pero di ko mabuksan. Alam kong nakalock nito sa labas.

Naiiyak na ako. Bat ba kasi ako nagmahal sa katulad niyang masama. Di ko naman kasi siya kayang iwan dahil mahal ko siya. Di kaya ng puso ko na iwan siya pero ang isip ko nagsasabi na iwan ko na siya dahil sa ugali niya.

"TULOOOOONG! TULONGAAAN NIYOO AKOOO!" sigaw ko para lang may makarinig sakin.

Ilang ulit pa ako nagsusumigaw at humihingi ng tulong pero walang dumadating na tutulong sakin. Napakamalas kong tao. Bat pa kasi ako nabuhay.

'Sana di na ako magising.' bulong ko sa sarili ko tsaka natulog na lang.

SECURITY GUARD (mansion nina jiro at maxine)
Hayyssss.. Nakakaawa naman si ma'am gusto ko siyang tulongan kaso nga lang tatanggalan ako ng trabaho ni sir jiro kapag tinulongan ko si ma'am maxine. Mabait namang tao si maam maxine. Pero bakit di siya kayang mahalin ni sir jiro. Kung ako ang nasa sitwasyon nila mas pipiliin ko pa si maam maxine kesa kay maam jasmine. Dahil si maam jasmine parang di naman niya mahal si sir jiro. Minsan kasi nahuhuli ko siyang may kausap sa phone niya at napapangise pa. Minsan binabanggit niya ang pangalan ni boss. Parang may masamang balak ang babaeng to.

MANANG POV

Hayyy nasaan na ba ang batang yun kanina pa ako dito nag aantay. Alam kong hindi nagsasabi ng totoo si jiro. Dahil alam kong di magagawa ni maxine ang manlalaki dahil matinong babae yun at si sir jiro lang ang mahal niya.