My Heartless Husband

Chapter 6

MAXINE POV

Nagising ako ng nanghihina nanatili akong nakahiga pa rin sa sahig. Dalawang araw na akong walang kain dito at sobrang gutom na gutom na ako. Nagulat ako ng may biglang tumunog tinignan ko ito at nalaman kong phone ko pala. Napaiyak nalang ako dahil sa maliit na tuwa. Buti nalang nandito to akala ko talaga naiwan to sa loib ng mansion. Tinignan ko ang caller napagalaman kong si alvin pala ang tumatawag.

--------On phone📞---------

"Hello maxine?" alvin.

"A-alvin." nanghihina kong banggit sa pangalan niya.

"Okay ka lang ba?" alvin ask.

"A-alvin *sob*."

"Shit! Where are you? Why are you crying? What happen? Are you okay?" alvin ask. Buti pa siya nag aalala sakin kahit na di kami magkadugo.

Di ko kayang sumagot sakanya. Ang magagawa ko lang ay ang umiyak. Ito lang ba talaga ang kaya kong gawin. Ang hina ko naman pala kapag ganito lang.

"Damn! Max answer me. Where. Are. You? Bakit di kita nakikita dito sa loob ng mansion. Dalawang araw na kitang di nakikita." diin niyang tanong.

Sana ganito din si jiro sakin. Pero ang labo kasi kahit kailan hindi siya maging ganito katulad ni alvin.

"Alvin *sob* nandito a-ako *sob* sa b-bodega huhu." iyak ko. Ito nalang talaga ang magagawa ko.

Naramdaman ko nalang na pinatay na niya pala ang tawag. Kaya ibinaba ko na ang phone ko. Kasabay ng pagbaba ko sa phone ko ang siyang pagpikit ng dalawang mata ko.

ALVIN POV

Dali dali akong pumunta sa bodega. Bago pa man ako makapunta sa pinto ng bodega ay may humarang na sakin. Hindi ako nagpatinag sakanila bagkus ay sinuntok ko sila ng sinuntok hanggang sa makatulog. Kinuha ko sa bulsa ng gwardiya ang susi. Pagdating ko sa bodega ay nakita kong naraming locks ang nilagay ni jiro. Pagbukas ko ay nakita ko si maxine na nakahandusay sa sahig at hawak ang phone niya. Agad ko na siyang binuhat at dinala sa hospital. Wala akong balak na sabihin to sa magulang niya dahil wala naman din silang pakialam sa anak nila. Ang iniisip lang palagi ng magulang niya ay ang kompanya.

Pagdating ko sa ospital ay agad din siyang inasikaso ng mga nurse. Makalipas lang ang ilang oras ay lumabas na kaagad ang doktor.

"How is she doc?" agaran kong tanong sa doktor.

"She's not fine ijo." doktor. Kinabahan naman ako sa sinabi ng doktor.

"Pwede po ba deritsuhin niyo po ako." galit na sabi ko sa doktor. Binigyan naman niya ako ng tipid na ngite.

"Muntik na siyang mabaliw dahil sa wala na siyang kain and worse baka magkacause ng cancer ang mga pasa niya dahil sa lalim nito at ang kapal ng pasa. Ingatan niyo po siya. Baka magsisi kayo sa huli." doktor. Pagkatapos niyang sabihin yun ay umalis na siya at ako naman ay naiwang tulala.

Napaupo nalang ako sa upuan. Kailan niya ba kasi iwan ang hudas na yun. Diba siya nagsasawa sa ugali ni jiro. Tinawagan ko ang isa pa naming kaibigan.

"Hello?" yumi.

"Yumi?" ako.

"Oh? Napatawag ka vin. May nangyari ba?" yumi.

"O-oo si max nandito sa ospital."

" Bakit? Anong nangyari sakanya?" malakas na sigaw na tanong niya sakin. Nailayo ko naman bigla ang phone ko.

"Hoyy!! Magsalita ka diyan ALVIN."

Kaya ayun kinwento ko sakanya. Kaya ayun puro mura ang lumalabas sa bibig niya.

"PUTANG*NA NIYA. HAYOP SIYA. PESTI SIYA. KUNG SINONG GWAPO. BWESIT. KUNG NANDIYAN LANG AKO INUPAKAN KO NA ANG PUTANGINANG LALAKI NA YAN."yumi.

Oh diba sabi sa inyo ehhh.. Mag MUMURA talaga siya.

"Sige na ibababa ko na 'to." ako. Di ko na siya inantay pang magsalita kasi naman puro mura kaya binabaan ko na.