IMPOSSIBLE means I'M POSSIBLE ( On-Going )

CHAPTER 16

Zay's POV

"Shet! Bakit!! Bakit kita napanaginipan and bakit ganun yung napanaginipan ko about sayo. Bakit ganun yung mata mo sa panaginip ko, parang gusto mong kaawaan kita na gawin ko yung bagay na nakasulat sa papel na hawak mo. Yung titig mo sakin sa panaginip ko, bakit halatang napakaraming emosyong laman NG mga matang yun. "

Sabi ko yan sa sarili ko dahil pagkagising ko pa lang ay tandang-tanda ko pa yung laman NG panaginip ko.

~~~~~~FLASHBACK~~~~~~

Kasalukuyan akong nasa room ngayon, room namin nung grade 6 pa lang. Nakatingin ako sa malayo NG biglang nahagip siya NG paningin ko. Di ko Alam panong nangyare basta sa puntong yun parang kaming dalawa na lang ang nasa panaginip ko. Parang nag stop yung paligid.

Magkatitigan kami that time mata sa mata, yung mukha nya kitang kita ko kung gaano kalungkot. Bakit anong nangyare? Yung mata nya maluha luha na, animong parang andaming gustong sabihin pero walang lumalabas sa bibig nya.

Pagtingin ko sa hawak nyang papel, shet! Ano toh? Ramdam ko yung pagkalito NG utak ko at yung luha ko'y unti-unti NG umaagos ng sunod-sunod. Huwag mo Kong titigan NG ganyan please.

Ang nakasulat sa papel na hawak nya ay "please, never give up on us". Huwag ka namang ganyan, walang tayo pero nasasaktan ako dahil feeling ko pinapaaasa na lang ako ng tadhana.

~~~~~~END OF FLASHBACK ~~~~~~

Matagal din kaming Magkatitigan sa panaginip ko and the next thing happened nagising ako na may luha sa left eye ko, luha NG sakit sabi nga nila.

Gusto kitang makita, ou, pero Huwag naman sana akong paasahin pa na may magbabago pa. Masakit eh? Yung mga matang yun na pinakita mo, ayokong umasa pero parang gusto nun na hintayin pa kita dahil may magbabago pa.

After ko mag isip-isip ay bumangon na ko sa higaan at pumasok na. I feel like I'm wearing a mask kapag pumapasok sa school. No one knew na I'm searching for something na nagdudulot NG kalungkutan sa pagkatao ko pero walang nakakahalata kasi magaling magtago yung mga mata ko.

Crying doesn't make you weak, it only means that you're brave enough for too long and your eyes couldn't hold back the sadness you feel that's why tears keeps on streaming down your face even if you don't want it to.

Pagkapasok ko pa lang sa room ay agad akong sinalubong si Chris

"Zay! Nakagawa na ko NG tula for Vani, basahin mo!"

Binigay naman niya sakin yung tula and binasa ko.

"Thanks for making me feel this way. I'm aware that I don't have any chance for you. Kasi nakikita ko kung gaano mo ka gusto ang mga babae na sapat NG dahilan na never ka ngang magkakagusto sa isang baklang katulad ko. Sorry, kasi Di ko din ginusto tong nararamdaman ko towards you, bigla na lang kasi syang umusbong na Di ko na kayang pigilan pa. But please, can you allow me to say this one!

" I'm willing to do everything for you even if it means that I need to see you fall for someone else and not to me." Hoping you'll be happy on your birthday because that's all I want for you, to be happy always. Just want you to know, I'm always here for you no matter what, no feelings attached. Because from now on, I'll start to move on from you."

"Woah!! Ang ganda nung tula pero bakit yung letter mo for him, ganun yung message? Nahulog ka na bang talaga sa kanya? Ganun kasobra?"

"I think so Zay, tinry Kong pigilan pero ayaw eh. Nakikita ko ding wala talagang chance, sakit! poor self hahaha"

Sh*t! May mga luhang nangingilid sa mga mata ni Chris ngayon, ayoko NG ganto!!!Halatang pilit na pilit yung tawang binibigay nya sakin.

"Huy! Nu ba yan? Nag-ooverthink ka na naman!"