IMPOSSIBLE means I'M POSSIBLE ( On-Going )

CHAPTER 30

Zay's POV

Kasalukuyang hinihintay ko ngayon si Chris sa may parang mini forest ng school namin. Puro kasi siya puno at may mga upuan din naman kaya natawag na mini forest. Pwede siyang pagtambayan NG mga estudyante sa school namin lalo na pagbreaktime minsan dun din nags stay yung mga nagcucutting class.

Kanina pa ko dito dahil sabi nya babalik din siya agad, may ibibigay lang daw sa kachurchmate niya pero apakatagal naman ata.

Nakailang ikot na yung mata ko kakatingin sa mga taong dumadaan sa sobrang bored. Nang biglang pagtingin ko sa kakalabas lang na lalaki sa isang building na malapit dito ay biglang napako yung tingin ko.

' Close na kami ou pero bakit ganto yung pakiramdam ko'

Yung way ng paglalakad niya'y papunta sa lugar kung nasaan ako at nakatitig pa siya sakin habang papalapit sakin. Magkatitigan kami in short.

Hindi ako naging komportable sa galaw na yun kaya bigla-bigla din akong tumalikod para hindi na siya makita pero kusang marunong yata makiramdam yung paa ko.

Sabi ng utak ko, lumiko na siya at di siya papunta sakin pero ang sabi naman ng puso ko humarap ka na.

Di ko alam kung bakit humarap ulit ako and guess what.. Pagkaharap ko'y papalapit na siya sa akin and sa sobrang paghahadaling makalapit sa akin ay katik pa siyang makabangga ng kapwa estudyante namin.

He's looking straight into my eye and so do I. Magkatitigan lang kami hanggang sa makalapit siya sakin and now. He's standing right infront of my 2 eyes. Halos isang ruler na lang ang pagitan namin sa isa't isa.

I saw him chuckled when I decided to look away from his stare. Seryoso, ibang kaba yung binigay ng ginawa niyang yun sakin. Nagtuloy lang ang pagtingin ko sa malayo upang maiwasan ang mga titig niya perooo....

He raised his right hand and carefully caressed my hair , he literally stared at me for about 7 seconds then he chuckled again . I looked at him and he's smiling brightly to me.

I really don't know what or how will I react from what he did to me. Masyado kong nagulat sa biglaang pangyayare.

When someone called his name, he caressed my shoulder and said ' sige na' then the next thing happened... I'm in shock. Nakatulala lang akong nakatitig sa likod niyang papalayo na sakin.

WTH DID HE DO TO ME? For what is that?

" Zay! Sorry , natagalan!"

"Huy Zay, tulala ka dyan? Okay ka lang ba?"

" ahm... sorry, yeah"

Khel for what is that? I don't know....

Papunta na kami ngayon ni Chris sa room pero naguguluhan pa din ako sa ikinilos na yun ni Khel! Periodical exam namin ngayon kaya dapat focus lang ako sa studies ko pero kusang pumapasok sa isip ko yung mga nangyare kanina...

Kakatapos lang ng math at english exam namin luckily nasagutan ko naman lahat at lamang pa din yung sure akong sagot. May breaktime na ibinigay samin upang makakain at makapagreview ulit kaya inaya ako ni Chris na bumaba muna saglit para makapagreview.

Science subject na kasi yung next namin kaya todo review need naming gawin para hindi bumagsak.

We're sitting here infront of Angel's Building. May parking lot kasi malapit dun and ang nagsisilbing barrier sa kada parking ay semento lang na pwede din namang upuan ng mga estudyante dahil matibay naman.

Luckily walang mga kotse that time kaya dun na lang kami nagreview ni Chris. At first, okay pa kasi nakakapagfocus pa ko ng tuluyan. Saulado pa lahat kaso nung napatingin ako sa gilid....