IMPOSSIBLE means I'M POSSIBLE ( On-Going )

CHAPTER 2

Zay's POV

Sa tantiya ko, umabot din ng isang linggo ung pag-iwas ko kay kuyang transferee. Putcha kasi, nahiya kasi talaga ko.Di kasi ako yung tipo ng babae na ganun, ipapangalandakan na hinahanggan yung isang tao. Ou , hinde nga ako yung nagsabi pero kasi kaibigan ko yung nagsalita at anlakas pa ng boses niya, narinig ata halos ng buong 3- Dream eh. Nahiya kasi talaga ko baka iba isipin nila sakin.

Buti na lang talaga at mabait si God that time kasi sa tuwing makakasalubong ko siya, nauuna ko agad siya makita kaya nakakaiwas agad ako. Feeling ko naman hindi yun nahalata ni Chris.

Sana lang hehe

Tagal ko ring hindi nabisita si Jubi nun ng dahil sa kanya wah tsk. Ewan ko ba dun ke jubi, di man lang kami nakukuhang dalawin ni Chris , siguro busy lang talaga sila sabagay kami din eh pero slight lang saka naiintindihan ko naman siya.

Pero ngayon, This is it na talaga! Monday ngayon at may pasok kami. Pinag-isipan ko tong mabuti kagabi bago matulog, bakit nga ba ko iiwas eh wala lang naman yun. As if namang CRUSH ko siya diba? Wews hahaha

Really I feel like I've seen him before but how? Malabo. New transfer nga eh, Erase your thought!

Ngayong araw na toh, wala na kong paki kung makita ko man siya o hindi, di naman totoo eh. Kaya dapat wapakels lang (walang paki)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Zay maaga pa oh, tara, bisitahin muna natin si angel sa room niya" si Chris

" Sige, sige, no problemo but wait ok ka lang ba? Parang nitong mga nakaraang araw super tahimik mo eh"

" Luh, kelan pa aber? Sa daldal kong toh! Tsk"

" Madaldal ka nga pero iba naman sinasabi ng mga mata mo"

" Ay sige, ano ba sinasabi ng mga mata ko?"

" Aba malay ko sayo, mata ko ba yan? Gusto mo dukutin ko para maging akin, willing ako hahaha" sagot ko naman.

" Tsk Ewan ko sayo, di ka ata nakainom ng gamot mo eh"

" De seryoso na, ok ka lang ba talaga?"

Tahimik siya saglit saka ngumiti.

" Syempre naman ok ako, wala namang dahilan para hindi ako  maging okay eh"

" Pero happy ka?"

" Eh ! After ng tanong na okay lang ba ko, happy naman ngayon?"

" Syempre naman, ganun talaga, sagutin mo na lang"

" Ou happy ako, masaya kana?"

" Okay sabi mo eh"

Di namin namalayan na nasa tapat na pala kami ng building ni angel. 2nd floor din room niya kaya umakyat na din kami. Sakto pagtaas namin sa 2nd floor nasa labas siya ng room nila ( tabing hagdanan room nila).

"Angellll!, oh ano musta na ba? Hiwa-hiwalay na tayo nila jubi ng section :'(" sabi ko naman

" Ou nga eh, buti ka nga 2 kayo, magkasama/magkaklase kayo ni Chris, kami ni jubi parehas loner"

" Ay angel grabe sa loner wah, parang di naman! Me mga kausap ka nga oh!"

Sabay turo naman ni Chris sa mga kausap ni Angel kanina bago namin siya tawagin.

" Huy Chris, sshh ka lang, ayan ka na naman eh, lakas boses"

" Eh totoo naman kasi eh"