LANCE
"M-myles?"
Bago ko pa siya makausap ay tumalikod na siya at tumakbong umalis.
Tiningnan ko lang ng masama si Samantha at umalis na para habulin si Myles.
"Aahh fuck! Ano nanaman ba tong ginawa ko!"
Nasundan ko naman si Myles at andito na kami ngayon sa labas ng mall.
"Babe, wait." Ayaw niya pa ring huminto kaya binilisan ko pa ang lakad ko hanggang sa nahawakan ko siya, hinila at niyakap.
"Im sorry babe" Saglit na yakap, dahil bigla niya kong tinulak at sinampal.
*slapppp*
Napahawak naman ako sa aking muka pero hindi ininda ang sakit. Deserve ko to para sa katangahan ko.
"MASARAP BA? MASARAP BA SIYA HUMALIK KUNG KAYA'T NAGAWA MO KONG KALIMUTAN!?"
Galit na galit na siya at parang sasabog sa galit. Ngayon ko lang siya nakitang ganito.
"N-no Myles, let me explain" akma ko siyang hahawakan pero umilag siya.
"ANO PANG IPAPALIWANAG MO SAKIN LANCE!!!? KITANG KITA NG DALAWA KONG MATA, NAG HALIKAN NANAMAN KAYO! FOR THE SECOND FUCKING TIME LANCE! NAHULI NANAMAN KITA, AT ANO NANAMANG SASABIHIN MO SAKIN? NA NABIGLA KA KAYA HINDI MO SIYA NATULAK AGAD? HAH! LELANG MO! KAYA PALA 2 LINGGO KANG WALANG ORAS SAKIN KASE, YUNG PAGPAPANGGAP NIYO AY NAGING TOTOO NA!"
'Hindi yun totoo.
"No Babe, that's not true."
"MUKA MO! Lance, pumayag ako sa pagpapanggap niyo dahil ayokong maging selfish. Kase gusto kong hindi ka mawalan ng trabaho. Pinili kong kalimutan yung sarili kong nararamdaman para sayo, para sa lisensya mo. Kahit ilang linggo mo na kong tinatabla, pilit kitang iniintindi. Nagbubulag-bulagan ako sa mga nakikita at naririnig ko tungkol sa pagiging malapit niyo ni Samantha. Inintindi ko yung pagka-busy mo kaya di mo na ko napupuntahan, natetext o nakakamusta man. Pilit kong tinatatak sa isip ko na busy ka lang sa school works, kahit na parang mas busy ka pa dun sa babae mo. Akala ko maayos yung pag-uusap natin nun Lance, akala ko nagkaintindihan tayo. Pero mukang hindi ka na gumawa ng ibang paraan para maayos yung problema natin, kase nakuntento ka lang sa set up na ganto. Okay ka na, wala ng nagpapakalat ng pictures, safe na license at pangalan mo. Pero sa sobrang komportable na ng sitwasyon ay nakalimutan mo na ko. Nag-iba yung Lance na nakilala ko. *sniff sniff*"
'Damn! She's crying
Im so fucking insensitive. Tama si Myles, masyado akong naging komportable at nawalan ako ng oras sa kaniya. Akala ko kase ayos na ang lahat, kaya todo bigay ako sa pagpapanggap namin ni Samantha. Kase akala ko yun yung makakabuti, pero nakakalimutan ko na pala ang taong totoong nagmamahal sakin.
"I-im sorry babe"
"*smirked* alam mo? Ang tanga natin sa part na hindi natin naisip na pwedeng si Samantha pala ang nagpakalat ng pictures natin noon. Diba ex mo siya? At sabi mo gusto niyang makipag-balikan sayo? Eto na yun, eto na yung mga plano niya. At nagbulag-bulagan naman tayo dun. Kaya nagtagumpay siya"
"Fuck! Oo nga, bakit hindi ko rin naisip. It's all planned!"
Shit, kung kelan nagkanda-leche leche na. Tsaka lang namin nalaman.
'Fck that Samantha
"Masyado ng magulo lahat ng nangyayare Lance, maski tayo ay nagiging bulag na sa nangyayare. Lalo ka na. Sobra mo kong sinasaktan.
BINABASA MO ANG
The Forbidden Love
RomanceJACKSON JAMES LANCE PARK. Isang cool na professor na kahit kailan ay walang sineseryosong relasyon. Halos tingin niya sa mga babae ay isang laruan, na pwedeng pagkabalahan sa mga oras na BORING sya. LASHLEY ZEL MYLES MARIANO Isang hopeless romantic...
