singularity -taeten

19

chittaphon yavaşça gözlerini araladı. önce sevdiği adamın ardından da küçük kızlarının yüzüne baktı. kızının yanağını okşadı ve yavaşça kalktı yataktan. küçük bedeni kolları arasına alıp odasına götürdü.

kızını kendisine yaklaştırdı ve o eşsiz kokusunu içine çekti. taeyong'un eşsiz kokusundan sonra en sevdiği kokuydu.

küçük bedeni oyuncak ayılarla dolu beşiğine yavaşça yatırdı ve üstünü örttü. gece lambasını açıp odadan çıktı ve kapıyı hafif aralık bıraktı.

tekrar odaya doğru adımladı. duvardaki saate baktığında henüz üç olduğunu gördü. sessiz adımlarla yatağa ilerledi ve sevdiği adamın yanına yattı.

loş ışığın altında onun tapılası yüzüne baktı. dirseğinin üstünde doğruldu ve elmacık kemiğindeki beni öptü. ardından dudağının kenarındaki bene yöneldi.

kalbi onu ilk gördüğü an gibi hızlı atıyordu. nefes alışı düzensizleşirken bir kez daha arzuladığı beni öptü. geri çekildi ve sersemce gülümsedi. saçlarıyla oynamaya başladı sevdiği adamın.

ona sahip olduğu için kendisini çok şanslı hissediyordu. onu seviyordu. kalbini seviyordu. kendisine yansımasını seviyordu.

son iki ayda hayatı hiç tahmin bile edemeyeceği şekilde değişmişti. onu tanıdıktan sonra sevgiyi öğrendi. ardından da şefkati. onu tanıdıktan sonra öğrendi saflığı ve temizliği. onu tanıdıktan sonra öğrendi hayatın her ne kadar acımasız olsa bile güzelliklerle karşılaştırdığını. chittaphon, taeyong sayesinde çok şey öğrendi.

sevdiği adamın yüzünü incelemeye devam ederken yavaşça aralanan gözlerine baktı. gülümsediğinde taeyong'da gülümsemişti.

taeyong kollarını sevgilisinin beline sardı ve kafasını göğsüne koyup kalbini dinlemeye başladı. chittaphon ağlamamak için direniyordu. sevilmek, tarif edilemeyecek kadar güzel bir duyguydu.

"seni seviyorum taeyong"

"bende seni, en az senin kadar seviyorum sevgilim" chittaphon yanağından süzülen bir damla yaşa engel olamadı.

"beni sevdiğini nasıl anladın?" taeyong uykulu sesi ile mırıldandığında chittaphon gülümsedi. "seni görünce heyecandan bayılacak gibi oluyordum. bu anlamam için yeterliydi bence"

"sanırım evet" taeyong kıkırdadı ve kafasını kaldırıp sevdiği adama baktı. "biz birbirimiz için yaratılmışız sevgilim. kim ne derse desin bu böyle. bunu hissediyorum"

"ben de hissesiyorum. bana en güzel duyguyu yaşatanın sen olacağını kütüphanede anlamıştım"

chittaphon kıkırdadı ve gözlerini kapattı. taeyong tekrar eski haline geldiğinde chittaphon sevgilisinin eşsiz kokusunu ciğerlerine doldurdu. sersemce gülümsedi ve mırıldandı. "binlerce kez iyi geceler sana"

"binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa"

. . .

2 ay sonra...

düğün günüydü. kulağa her ne kadar tuhaf gelse de iki genç kalplerini birleştirdiği gibi tutuştu el ele ve kendilerini bekleyen davetlilerin oluşturduğu kalabalığı yararak ilerledi

ikisi de o kadar heyecanlıydı ki bayılmamak için tanrı'ya dua ediyorlardı resmen.

chittaphon kahkahalar atan küçük kızlarına bakıp en güzel gülümsemelerinden sundu ve sevgilisine döndü.

yeminler edilip yüzükler takıldıktan sonra taeyong sevdiği adamın alnından öptü. chittaphon ise öpmek için arzuyla yandığı beninden öptü.

küçük kızları yanlarına geldiğinde taeyong onu kucağına aldı. ikilinin aileleri de yanlarına geldiğinde sanki her şey bir rüyaymış gibi hissetti chittaphon. ona göre her şey çok hızlı gelişmişti fakat yanılıyordu.

gördüğü bedenlere bakarken gülümsemesi yavaşça solmuştu. her iyi günün sonu kötü biter diye tekrarladı içinden.

bayan kim ve yanındaki iki adam hiç iyi şekilde bakmıyordu ikiliye. küçük kız kollarını babasının boynuna doladı. ortamdaki gerginlik fazlasıyla artarken chittaphon kocasının önüne geçti.

"beni hayal kırıklığına uğrattınız gençler. neden bana da haber vermiyorsunuz. hiç değilse küçük bir hediye alırdım"

kadının söylediklerinden sonra chittaphon derin bir nefes verdi ve kocasına döndü. taeyong, sevdiği adamın eşsiz ve iç ısıtan gülümsemesi mest olmuşçasına baktı ve alnından tekrar öptü.

"bana bir şey olursa eğer. sakın ola yasımı tutma sevgilim"

-
aha..