The Stolen Black Asian Bird Ship (LNF #02)

File II: Search for a Cockatoo

"Si Steve ang bagong kapitbahay namin. Kakalipat pa lang niya rito noong isang linggo," pahayag ni Mrs. Añonuevo. Kaya pala parang hindi pamilyar sa akin ang pangalan niya.

"Did you invite him inside the house? Did he saw the cockatoo?" sunud-sunod na tanong ni Lev sa matanda.

"Inimbita ko siya sa bahay noong isang araw dahil birthday ni Oscar, pinuri niya pa nga ang cockatoo at kinausap ito. Tinanong niya sa akin kung sino ang nagbigay noon at sinabi ko namang galing iyon sa aking namayapang asawa," the old man narrated. So that's how the man knew they had a parrot.

Though I see no reason why would he stole it. Hunters are hunting wild animals and a white parrot called cockatoo isn't a wild animal. So bakit magkakaroon siya ng interes na nakawin 'yon?

"Let's have a friendly visit to Mr. Steve before he try to leave," yaya ni Lev. Tumayo kaming tatlo at sinamahan siya sa paglabas ng bahay. Pagkalabas namin ng gate ay huminto siya at humarap sa amin, "I forgot one thing, you three will go to Mr. Policarpio's house while I search for something."

Bumalik sa loob ng bahay si Lev samantalang kaming tatlo ay pumunta sa bahay ni Mr. Policarpio. I rang the doorbell, after two attempts, the gate sprang open and a man with a mustache appeared behind it.

"Mr. Policarpio, pinapalipad ni Oscar ang laruan niyang eroplano at sa kasamaang palad ay napunta iyon sa bakuran mo kaya gusto sana naming kunin iyon," nakangiting wika ko.

"Airplane toy? Walang dumapong laruan sa bakuran ng bahay," naiinis na sagot niya. Nagmamadali niyang isinara ang gate pero bago pa ito tuluyang ma-close ay itinulak ko ito papasok.

"What's with the rush? Are you hiding something? Hindi kami aalis dito hangga't hindi mo kami pinapapasok sa loob ng bahay mo. Kung wala ka namang itinatago, mangyari lamang na papasukin mo kami para kami na mismo ang maghahanap ng laruan ni Oscar," mataray na wika ko. Umiral na naman ang pagka-beach ko.

He hesitated at first then he opened the gate widely. Pumasok kami sa loob at kunwaring hinanap ang nawawalang laruan ni Oscar kuno samantalang pinapanood kami ni Steve. Kahit na bantay sarado kami sa kaniya ay nakaisip pa rin ako ng paraan kung papaano makakapasok sa loob.

"Mr. Policarpio, pwede ba akong maki-cr sandali? Sumama kasi ang tiyan ko, ayaw mo naman sigurong magkalat ako rito sa labas di 'ba?" pangungumbinsi ko. Napangiti ako ng senyasan niya ako na sumunod sa kaniya.

Nanguna siya sa paglalakad. Inilibot ko ang aking paningin sa loob ng bahay niya. Puno ng wild animals painting ang nakasabit sa dingding ng bahay. Mahilig nga talaga siya sa mga wild animals. Wala akong nakitang cockatoo sa paligid. Saan niya kaya ito itinago?

"Nandito na tayo," anunsiyo niya sabay turo sa loob ng comfort room. Tumango ako at pumasok sa loob at isinara ang pinto. Maliit ang bintana sa loob ng cr kaya imposibleng makalabas ako roon.

Sigurado akong nasa labas siya ng pinto, naghihintay at binabantayan ako. Tahimik sa loob ng bahay hanggang sa makarinig ako ng nagsasalita.

"Sa ilalim ng puting ilaw! Sa dilaw na buwan!"

Hindi ako maaaring magkamali, that's the cockatoo! It's not a human voice but a parrot. Narinig ko ang papalayong footsteps mula sa pinto ng cr. Binuksan ko ang pinto at lumabas. Nakita kong tumatakbo si Mr. Policarpio paakyat ng hagdan. Sinundan ko siya, nag-iingat na hindi makalikha ng anumang tunog para hindi niya ako mapansin.

Pumasok siya sa silid na matatagpuan sa pinakadulo. Habang papalapit ako roon ay papalakas ng papalakas ang tinig ng parrot. Dahan dahan kong ipinihit ang pinto pero pagbukas ko ay walang tao sa loob. Nasaan na si Mr. Policarpio?