Their Bond

Hoofdstuk 9

Een prachtige jurk zit om mijn lichaam heen. De dienstmeisjes hadden die samen met mij uitgezocht. Het is belangrijk dat ik zo meteen een goede indruk maak op de roedel. Ik heb dan wel al enkele leden ontmoet, maar de meesten hebben geen flauw idee dat hun Alpha zijn mate heeft gevonden. Zenuwachtig sta ik voor de spiegel in mijn kamer terwijl de meisjes mijn haar opsteken. De jurk is vrij simpel voor een Luna, maar daar houd ik van. Als de meisjes klaar zijn met mijn haar loop ik naar beneden. Ik hoor de krachtige stem van Yvar. Hij spreekt de roedel toe. Vigo en Kian staan bij hem. Ze praten wat met de roedel over wat er verbeterd kan worden in de roedel. Dit doen ze blijkbaar elke maand, zodat Yvar, Kian en Vigo de leefomstandigheden in de roedel kunnen verbeteren. Ik ga naar de kant van het kleine podium dat ze voor de gelegenheid hebben gemaakt. Na een tijdje, waarbij ik naar mijn ongelooflijk prachtige mate staar, hoor ik hem aankondigen dat hij fantastisch nieuws heeft. Meteen begint de roedel enthousiast te fluisteren.

'Sommigen van jullie hebben het waarschijnlijk al gehoord of gezien, maar ik wil haar jullie officieel voorstellen. Ik heb het meest prachtige meisje dat er bestaat gevonden, mijn mate. Ik wil haar graag aan jullie voorstellen, aangezien ze later jullie Luna zal worden', nog meer opgewonden gefluister klinkt uit het publiek en Yvar werpt een blik opzij, naar mij toe. Kian en Vigo doen glimlachend hetzelfde. Ik stap op het podium en loop naar hun toe. Yvar neemt mijn hand vast en glimlacht even geruststellend naar me voor hij zich weer op de roedel richt.

'Dit is Kayla, mijn mate en jullie toekomstige Luna. Ik verwacht dat jullie met respect met haar omgaan', zegt Yvar, de roedel begint te juichen. Yvar laat mijn hand los en trekt me tegen zich aan. Ik glimlach. Als ik even naar Yvar kijk, zie ik de glinstering in zijn ogen. Hij ziet er gelukkig uit. Zijn roedel betekent alles voor hem. Ik richt me terug op de roedel. Ik zal even veel om deze mensen gaan geven als hij doet, dat beloof ik mezelf.

***

'Yvar James John Blackmoon!', we stoppen alle vier met lopen en kijken op. Een vrouw die ergens in de veertig moet zijn komt naar ons toe gerend. Vigo en Kian lachen zacht terwijl Yvar de vrouw bijna bang aankijkt. De vrouw stopt vlak voor ons met lopen, kijkt even met vlammen in haar ogen naar Yvar, en richt zich dan op mij. Ze neemt me volledig in zich op terwijl ik er wat ongemakkelijk bij sta.

'Je bent prachtig', zegt de vrouw, waarna ze me in haar armen neemt. Ik omhels haar wat verbaasd en ongemakkelijk terug.

'Mam, stel jezelf eerst voor, voordat je haar gaat knuffelen', zegt Yvar geïrriteerd. De vrouw laat me snel los.

'Ja natuurlijk. Ik ben Angy, de moeder van Yvar', stelt ze zichzelf vrolijk voor, waarna ze naar Yvar kijkt en haar ogen weer vuurspuwen.

'Waarom laat je je moeder niet weten dat je je mate hebt gevonden voordat je het de hele roedel vertelt?', vraagt ze hem kwaad en streng.

'Exact hierom, mam. Ik wilde haar niet afschrikken', zegt hij terwijl hij met zijn wijsvinger de kleine afstand tussen mij en zijn moeder aanduidt. Ze rolt haar ogen en kijkt naar mij.

'Schrik ik je af, liefje?', vraagt ze mij, ik schud snel mijn hoofd.

'Natuurlijk niet, ik ben alleen wat verbaasd', stamel ik, ze lacht naar me.

'Zie je? Ik zou de eerste moeten zijn die je vertelt over je mate', zegt ze streng tegen haar zoon. Yvar rolt zijn ogen.

'Goed mam, jij wint, ik had het moeten vertellen', geeft Yvar toe. Na deze woorden kijkt Angy tevreden.

'Ik wil haar leren kennen. Jij kunt wel even zonder haar, niet?', vraagt ze waarna ze mijn hand vast neemt en me mee trekt naar een kamer. Het is een logeerkamer die op dit moment niet in gebruik is. Ze gaat op het bed zitten en gebaart me naast haar te komen zitten. Dat doe ik en ze begint enthousiast te vertellen over haar zoon.

'Hoe hebben jullie elkaar ontmoet? Aangezien mijn zoon me niets verteld heeft', vraagt ze geïnteresseerd.

'Hij viel mijn vorige roedel aan. Ik rook zijn geur en ben die gevolgd. Ik kwam bij hem uit', vertel ik het verhaal kort.

'Hij heeft je toch niet ontvoerd?', vraagt ze met een kwade ondertoon in haar stem.

'Hij heeft een deal gesloten met mijn vorige Alpha. Als hij me mee kreeg, zou hij de rest van de roedel niets meer aandoen'

'Dus hij heeft je een soort van gedwongen om mee te komen?', vraagt ze, ik knik.

'Ben je dan niet kwaad op hem?', ik schud mijn hoofd.

'Waarom zou ik kwaad op hem moeten zijn? Ik wilde zelf mee met hem, maar mijn Alpha liet me niet gaan. Hij is mijn mate, ik wil bij hem zijn. De enige die niet akkoord was met de deal was mijn broer. Yvar heeft een reputatie en daarom vertrouwde hij hem niet', vertel ik, Angy knikt begrijpend.

'Ja, de jongens hebben wel een reputatie. Hebben ze je al verteld over hun "ongeluk" van toen ze tien waren?', vraagt ze, ik knik.

'Ze hebben het vertelt zodat ik mezelf niet onnodig in gevaar zou brengen', vertel ik, ze knikt opgelucht.

'Hebben ze toch één verstandige beslissing gemaakt', zucht ze, ik grinnik zacht.

'Ik vind anders dat ze geweldige leiders zijn. Ik heb nog nooit zo'n goede samenwerking gezien tussen een Alpha, Bèta en Gamma', zeg ik, ze knikt.

'Ja, ze zijn een fantastisch team samen. Ze zijn dan ook al hun hele leven beste vrienden. Ze kunnen echt niet zonder elkaar'

'Ja, dat hebben ze op onze eerste ontmoeting wel duidelijk gemaakt. Vigo heeft gezegd dat als ik Yvar bij hem en Kian zou weghalen, ze me zouden vermoorden', vertel ik haar, ze lacht.

'Ja, dat kan ik best geloven. Hun vriendschap en roedel zijn alles voor hun. Jij bent natuurlijk ook alles voor hun', zegt ze.

'Voor hun?', vraag ik verbaasd, ze knikt.

'Kian en Vigo zullen je ook beschermen met hun leven. Ze zijn alle drie nu al enorm aan je gehecht'

'En ik aan hun'