Chapter 33

3.6K 184 183
                                    

Luke's POV


"Tangina man. Sinabi niya 'yon?" Ryoga asked me while I am here at their house. It's still raining outside and damn I think the world is crying with me.

"Gago man. Iiyak ba 'yan ng ganiyan sa harapan natin ngayon kung hindi niya sinabi 'yon?"

I wiped my tears and I drank the bottle of alochol. With all of the words that Lancie threw me? Fuck it. I just want to die because all her words are like daggers.

Kanina pa kami nag iinuman at kanina pa ako umiiyak sa harapan nilang dalawa. Raine and Ryoga.

"What the fuck should I do now huh?! Ano? Tangina. Bakit pa kaya ako binuhay ng Diyos kung ganito lang din naman pala ang mangyayari sa akin?"

I don't want to question God again, but after Lancie hurt me and stopped our affair, I'm starting to ask God again. Why me? Can't I just be happy?

I accepted the fact that she is married that's why I settled myself to be her number two. Pero kung ang pagiging pangalawa ko sa buhay niya ay babawiin niya pa, fuck. I don't know what will just happen to me.

"E bakit gusto niya na kayong mag tapos? Alam na ni Patricio?" Tanong ni Raine.

"Obob ka talaga man. Malamang alam na. Nabuking na. Ititigil niya ba 'yon kung hindi?"

"Patayin ko nalang kaya si Abellano? Tangina."

I feel so fucking desperate! I just want that guy to disappear para wala ng sagabal sa amin ni Lancie. I know it's bad but I can't just help myself to think about killing that son of a bitch.

"Pwede rin naman." Pag sang ayon ni Ryoga sa akin. "Kung maaatim ng konsensya mo. Imagine ka close mo anak niya tapos pinatay mo 'yung tatay para sa nanay? Nasa MMK ba tayo?"

"Think straight, Luke. Kung ano ano na naiisip mo. That's not you. You're crossing your limits." Raine said.

"Pag ibig nga naman. Nakakabaliw." Ryoga answered.


Sinandal ko ang ulo ko sa may upuan ko and I closed my eyes. I want to calm. I want to relax myself but I couldn't. Every time I think about Lancie's words a while ago, para akong pinapatay sa sakit.

Before, I was the most precious person to her. I was her world, her everything. But now? Damn. Kaya niya nalang ako ibasura nang ganon ganon nalang as if I am nothing.

I bit my lower lip when I felt my tears falling from my eyes again. Tangina kasi, sobrang mahal na mahal ko siya. Mas lalo akong nagiging desperado dahil hindi niya pa ako lubusan na aaalala. I know if she will just remember me, she will choose me. But how can I make her remember me if Patricio is there blocking my fucking way. Fuck him!

"Take a rest first. Mamaya mo nalang ulit kausapin pagka gising mo. Dito ka na matulog kina Ryoga."

Binuksan ko ang mga mata ko at tumayo na si Raine sa upuan niya.

"Uuwi ka na man?" Ryoga asked him.

"Yeah. Baka nag hihintay si Leinah."

"Sige. Ingat ka." Binalingan ako ni Ryoga at tinuro niya ang mga kalat. "Tutal broken hearted ka rin naman, iligpit mo 'tong mga kalat bago ka matulog. Papasok na ako. Matulog ka na."

"Gago. Ligpit mo mukha mo."


Tumayo ako at mas nauna na akong pumasok sa loob. I stopped walking when I saw Cole sitting on the couch while talking on his phone. Why is he still awake at this time? It's already dawn.


"Bestie, huwag ka na nga sabing umiyak. Para kang ewan. Bakla ka ba?" He stopped and he is listening to the other line. "Gusto mo puntahan kita kahit malayo? Hindi pa naman katapusan ng mundo."

I Love You, LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon