Loving You

Chapter 17

DISCALIMER:Ang lahat ng inyong mababasa ay gawa-gawa lamang ng manunulat. Walang kinalaman sa totoong buhay ng artista o kung sino man.

Regina POV

"tara, alis tayo" yaya niya habang naka upo ako dito sa sofa nila.

Pinagmamasdan ko lang yung unfinished painting niya. Ang gara lang kase parang may story yung painting, kahit hindi pa tapos.

"dito na lang tayo" hindi ko pagsang-ayon sa gusto niyang lumabas.

"what? are you sure? walang trip dito" takhang sabi niya.

"Ikaw,gumagawa nito?" seryoso kong tanong.

"huh?oo, why?" bakas sa boses niya ang kaba.

I think kinakabahan siya dahil baka hindi ko nagustuhan, without knowing na gustong gusto ko.

ngumiti lang ako sakanya.

"I like it, kelan mo pa 'to tatapusin?Tyaka anong kwento nito?" dire-diretso kong tanong.

Naniniwala kase ako na hindi lang basta painting yun.Parang siyang may kwento at yung kwentong yun is parang ang lapit lapit sa puso niya. 

Masyado lang ata ako nagiging mapag-isip.Ganon,talaga kase yung dating saakin nung painting.

umupo siya sa tabi ko at tinitigan din yung painting na naka patong sa lamesa.

"It's about Wrong Love.A man who fell inlove with the married woman at kung kelan ko siya tatapusin? siguro pag nagawa na nung lalaki ang tama" seryoso niyang sabi.

it's a simple and short story pero napaka lakas ng tama sa puso ko.

"Did you experience that?" tanong ko nang hindi parin inaalis yung tingin ko sa painting.

"Yah,pero I choose to love that woman secretly.Make her happy kahit sa sandaling panahon lang.I don't want to ruin a marriage,kahit nino man." seryoso niyang tugon

parehas lang kami nakatitig dun sa painting.

"You know,alam kong may alam ka sa paintings and I think you love paintings,tara may ipapakita ko sayo" ani niya saka ako hinila papuntang second floor.

ipinasok niya ko sa isang kwarto.

bumungad sakin ang napakaraming paintings yung iba nakasabit, yung iba nasa lapag na lang dahil wala naring mapaglagyan.

napanganga na lang din ako sa ganda ng mga yun.

"wow! don't tell me ikaw gumawa nito?" mangha kong sabi.

"I used to paint everyday before, pero since na maiwan ako. I decide na talikuran na lang ang pagpipinta." seryoso niyang sabi.

"maiwan? hindi ba ikaw ang umalis mula sa America papunta dito?" takhang tanong ko.

may inabot siya sa 'king painting nang isang nagdadalang tao na babae and sobrang ganda non.. sobrang nakaka-amaze.

"wow!" manghang sabi ko.

"It's Elaine my live in partner, carring our first child" malungkot na sabi niya.

"Shocks! You don't tell me na may pamilya kana! Edi sana naghihinay hinay ako sa paglapit ko sayo,baka mag selos yon?!" gulat na sabi ko..

ngumisi lang siya saka umupo sa upuan..

"I wish...I wish" malungkot niyang sabi.

naramdaman ko na rin ang lungkot sa mga mata niya.Iniwan kaya siya?