Chapter 32

256 10 2
                                    

DISCALIMER:Ang lahat ng inyong mababasa ay gawa-gawa lamang ng manunulat. Walang kinalaman sa totoong buhay ng artista o kung sino man.

Regina POV

Nagising na lang ako,puro puti na ang nakikita ko.

"Iyay!" nanghihina kong sabi.

"Reg,you're up.Wait tatawag ako ng nurse" gulat niyang sabi.

Hinintay ko lang siya makabalik.

May mga nurse na nagpunta sa'kin to checked me.

saka na sila umalis.

"Iyay,anong nangyari?" ani ko.

"Hinimatay ka sa daan kagabi." Nag aalalang sabi niya.

"Reg.." ani niya na tila may gustong sabihin.

"what?" nanghihina ko paring sabi.

"Reg,buntis ka" she said.

nag tila nagpa lakas sa diwa ko.

Is it true?

"Oo Reg,kaso..." halata sa boses niya ang kaba.

No..Naalala ko kagabi dinudugo ako.No,hindi pwede.Shit.

"anong nangyari sa anak ko?" naiiyak ko ng sabi.

"Reg kase..." kabado parin niyang sabi

tangina hindi..Puta.

"Sabi ng doctor,malaki ang tyansa na nakunan ka.Pero wala pa namang result"kabado niyang sabi.

Tangina,hindi. Please,baby kapit ka lang.Please.

napahawak na lang ako sa tyan ko.

Halos mapa-upo ako ng pumasok ang doctor.

Praying na sana walang masamang nangyari sa anak ko.Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko

"Doc...Anong nangyari sa anak ko?"  agad kong tanong.

may kakaiba sa mukha niya.Puta.Hindi...

"buhay ang bata" nakangiti niyang sabi.

Tila nabunutan ako ng tinik.Tangina.

Nararamdaman kong halos mapunit ang labi ko sa kakangiti.

Magiging mommy na 'ko.

"Congrats,Mrs.Campo you are 3months and 3weeks pregnant" ani niya.

Na tila nag paulit ulit sa tenga ko..

"O my god,Reg!" masayang sabi ni Iyay.

"Pero kailangan mong mag doble ingat may ir-recommend ako sayong OB maselan ang pagbubuntis mo" She said.

Doble,triple kahit ilan pa. Hinding hindi ko hahayaang mawala sa'kin ang anak ko.

"Pwede ka na 'ring lumabas ng hospital anytime.Ayusin niyo na lang yung bills" nakangiti nitong sabi,saka umalis.

"Ako na mag aayos" presinta ni Iyay,saka lumabas.

nakahawak lang ako sa tyan ko.. Is it true? Ngayon ko lang din napansin na malaki nga ang tyan ko or I just imagined it? All this time,I thought I am just blowted.

"Okay na,aysus.Hindi mawala ang ngiti,wag hawak ng hawak sa tiyan hindi tatakbo yan" ani ni Iyay

Natawa na lang ako.I remember nung buntis siya lagi kong sinasabi sakanya yun,malay ko bang ganito yung feeling.

habang nasa byahe kami,hindi ako nagsasalita.Nakatungo lang ako habang nakatingin sa tyan ko.

"Ang feeling nito! wala pang sisipa jan!" pang aasar  ni Iyay.

Loving YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon