Loving You

Chapter 23

DISCALIMER:Ang lahat ng inyong mababasa ay gawa-gawa lamang ng manunulat. Walang kinalaman sa totoong buhay ng artista o kung sino man.

PJ POV

Putangina! Alam ko naman,alam kong kahit anong mangyari,she will choose her husband.Kahit anong gawin nun at kahit anong gawin ko.

Pero bakit ako nasasaktan ng ganito,nahanda ko na sarili ko sa ganito.Hindi ba dapat sapat ng marinig ko sakanya na mahal niya 'ko,hindi ba dapat masaya na 'ko na sa ilang segundo ng buhay ko nagkaroon ako ng napakalaking pag asa na pinipili niya 'ko.

"Fuck!" gulat na sabi ni Vince.

na kakarating lang,nag kalat narin kase sa sahig ang mga bubog na pinaghahagis kong baso.

"What the hell,PJ!Stop,this kind of shit!" awat niya saka kinuha ang bote ng wine na hawak ko.

napatigil na lang ako,napatulala iniisip kung paano niya saking sinabing mahal niya ko.

"What happen?" seryoso niyang sabi.

"She knows everything" maiksi kong sabi.

"Tsk,nasabihan na kita umpisa pa lang.She will never love you back,PJ ano ba!" Saway niya.

Napangiti na lang ako nang kaunti..

"She said,she loves me" maliit na ngiti kong sabi.

Naramdaman ko rin ang pagtigil niya

"w-what?" gulat niyang sabi

"Sabi niya, mahal niya 'ko" pag uulit ko.

ang sarap lang ulit ulitin,ang sarap lang umasa.

"What the fuck,so bakit ka nagkakaganto?" Takhang sabi niya

"She said,he loves me but he loves her husband more." bigla ring nagbago ang mukha ko.

Yung kaunting ngiti,bumalik sa mukhang tila namatayan.

"Bro,stop that shit. Umpisa pa lang alam mo na,sabi mo naghanda ka 'di ba? Ipakita mo ngayon." Ani ni Vince.

"Naisumpa ko na dati na hindi ako magmamahal ng iba,bukod sa asawa ko.Not until, I saw her and got a chance to know her. She's the only woman na tiningnan ako bilang kaibigan,hindi bilang kalandian lang. Pero sana naitatak ko ng maayos sa utak ko na kaibigan lang" nanghihina ko ng sabi.

napaupo na lang ako sa sahig at sumandal sa pader.

Isinubsub ko na lang ang mukha ko sa dalawang tuhod ko at bumuhos ng iyak. Mas makakabuti pa nga ba na nalaman kong mahal rin niya ko kahit papaano o mas naging pahirap lang sa'kin 'to.

Gie POV

"Hon!"

halos nagtayuan ang balahibo ko,nang tawagin ako ni Reg sa salitang yun. It feels like a first time,ang tagal kong pinagdasal 'to.

"Hon!" Sigaw pa niya lalo.

like,para na 'kong babae na kinikilig dito. Lintek.

"b-bakit?" utal kong sabi

"nauutal ka jan? gusto ko lang tanungin kung saan ka matutulog?" ani niya.

Pwede bang sa tabi niya? Gusto ko sa tabi niya,pero mas okay na siguro yung siya yung magsasabi.

"Sa guest room,ayun naman ang napagkasunduan 'di ba" alangan kong sabi

please sabihin mo dun na lang ako sa kwarto. please..

"Ahh,okay sige.Akyat na 'ko" naka ngiti niyang sabi at iniwan ako dito sa baba.

baka nga kailangan pa niya ng space, sa ngayon matututo akong makuntento sa kaya niyang ibigay. Wala akong karapatang mag demand o magreklamo..