Loving You

Chapter 20

DISCALIMER:Ang lahat ng inyong mababasa ay gawa-gawa lamang ng manunulat. Walang kinalaman sa totoong buhay ng artista o kung sino man.

Regine POV

napatayo nalang ako sa pagkakahiga ng may kumatok sa pinto ko.

"Come in" ani ko.

niluwa nito si Millan na naka tungo.

"Millan,why? anong problema?"dire-diretso kong tanong

habang sume-senyas na pumwesto siya malapit saakin.

"Ninang" agad niya kong niyakap.

meron ding bakas ng lungkot sa boses niya

hinagod ko lang ang buhok niya.

"iniisip mo parin ba yung nangyari kanina?" tanong ko.

tango lang ang isinagot niya.

"Millan, you are only 13 yrs old.Pero bilang panganay,you need to be strong para sa mga kapatid mo.okay" ani ko.

bumitaw siya ng yakap,saka tumungo lang.

"Ninang am I bad, if hilingin ko na maghiwalay na lang sila?Ninang, hindi ko na kasi kaya" naluluha niyang sabi.

Niyakap ko lang siya saka ipinatong ang baba ko sa isang balikat niya.

"Ofcourse not, iniisip mo lang naman ang kapakanan niyo pero baby promise me na never kang magagalit sa daddy mo okay,dahil kahit anong mangyari he's your dad. Kahit anong gawin niyang masama.Still he's your dad." payo ko.

Ayokong magaya siya sa'kin na lumaking may malaking galit sa sarili kong ama.

"Ninang,paano ako hindi magagalit sa taong walang ginawa kung hindi saktan si mommy?" nakayukom na kamao niyang sabi.

hinaplos ko lang ang likod niya para pakalmahin.

"Ninang please,help me na iconvince si mom na makipaghiwalay na lang." Umiiyak na niyang sabi

"Millan" hndi ko siguradong sabi

"Ninang please" umiiyak niyang sabi saka yumakap sakin.

"okay okay,don't cry na" pagpapatahan ko.

"You sleep here na" nakangiti kong sabi

***
nakatulog nalang din siyang umiiyak na nakayakap sa'kin.

Hindi ko alam kung tama ba na nangako ako.Oo alam ko,alam kong ayun ang mas makakabuti sakanila.Pero alam ko rin na napaka hirap mabuhay ng walang ama na umaagapay sa'yo.Hindi biro yung hirap,hindi biro yung sakit na pag nakaka kita ka ng buong pamilya.You feel so uncomplete.

Kung 'di mo lang kami iniwan.Sana larawan tayo ng isang masayang pamilya ngayon.

***
"Salamat ha,Slsalamat" naiiyak iyak na sabi ni Iyay habang umiinom kami ng kape.

"Iyay,hangang kelan?" seryoso kong tanong

"Ewan o alam ko na ayoko lang tanggapin" nakatingin narin siya sa malayo,na sinagot ang tanong ko.

"Millan talked to me last night. Gusto na niyang hiwalayan mo ang daddy nila."seryoso kong sabi

"Ikaw ba? Pag sinabi ko sayong hiwalayan mo na si Gie,dahil sa nagawa niya.Gagawin mo? Ofcourse hindi,dahil mahal m hindi mo hahayaang masira lang yun,dahil sa sinabi ng ibang tao" ani nito.

napatahimik na lang ako sa sinabi niya.Ang hirap magmahal, ang hirap magpakawala ng minamahal, kahit sobrang sakit na,kahit nakakapagod na.Sabi nga nila normal sa relasyon ang problema ang tanong paano mo malalaman kung normal pa ba o senyales na ng katapusan.