Loving You

Chapter 27

DISCALIMER:Ang lahat ng inyong mababasa ay gawa-gawa lamang ng manunulat. Walang kinalaman sa totoong buhay ng artista o kung sino man.

Regina POV

"Your dad is in coma" my mom said.

I believe that,this is not the end for us.

"Baby,the doctor said you need to take a rest for awhile masyado ka nang stress lately" ani ni mommy.

I dont know,kung saan ko pa isisingit ang salitang rest.

Napatingin ako kay Gie,nakita kong putok ang labi niya.

"What happen?" tanong ko.

"Nothi-" iiwas sana siya ng tingin sa'kin.

"Hindi ka pa ba nagsasawa,mag sinungaling sa'kin?" ani ko.

Nakita kong napahinga siya ng malalim.

"Your brother hit him.We know everything,why don't you tell us?" ani ni mom,saka yumakap sa likod ko.

Napataklob na lang ako sa mukha ko. Kailangan kong makausap si Kuya.

"Asan si kuya?" ani ko.

"Nasa daddy mo" ani ni Mom.

Wala narin naman akong swero,kaya agad akong nakalabas ng kwarto.

Nakita ko si kuya na nasa loob with his wife.

dahan dahan akong pumasok.

"Ahm,I'll go outside" ani ng asawa niya,ngiti lang ang ibinigay ko sakanya saka lumapit kay kuya.

"why don't you tell me?" umiiyak niyang sabi,habang nakahawak sa braso ni dad.

"Ayokong madamay kayo sa problema ko" dahilan ko.

"That fucking reason!I promised to myself na,nabigo man ako to protect mom from that fucking heartbreak,sisiguraduhin kong hindi mo yun mararanasan or maranasan mo man I will make sure na nasa tabi mo 'ko,but how I do that kung hindi mo sasabihin.You promised me,before na whatever happen here sasabihin mo sa'kin 'di ba" he cried.

I feel so guilty for what I did. Tumayo siyang tatay ko,when no one did.

He became my bestfriend,but I didn't say what happen to me.

Niyakap ko lang ang braso niya.

"I am sorry" ani ko.

Hindi niya ko kinikibo.

"Kuya,sorry na" pamimilit ko.

"Kuyaa" pangungulit ko.
"kuya"
"kuya"
"kuya"
paulit ulit kong sabi

napahinga na lang siya ng malalim.

"okay fine!" ani niya

"I can forgive you,but your husband! I'll never forgive him! He's a trash!" galit niyang sabi

"Let me fix this,please" ani ko.

"Ayoko man,pero wala akong magagawa.That's your marriage,pero whayever happen.Make sure na sasabihin mo sa'min.Promise me" ani niya

"I promise" ani ko.

Ilang minuto lang kami nakatitig kay Daddy,saka ako nag pasyang lumabas.

Hindi ko alam dinala ako ng mga paa sa chapel dito.

I decide to enter saka umupo.

Lord,hindi ko alam kung anong nagawa ko para pag daanan ko lahat ng 'to.Pero naniniwala parin ako na may maganda kayong balak para sa'kin.