NEFRETİN ELLİ TONU ✔

~8. Bölüm~

(Medya: Ela Evcimen)

"bu aşkımızın sembolü olsun, kalp şeklini almış minicik sonsuzluk işaretleri" bana uzattığı ellerinin üzerine koydum ellerimi, gözlerimi gözlerine kilitledim "aşkımızın sembolü..."

°°°

"çok ama çok yakıştı bu kolye sana" Gülşen'in sözleriyle kendime gelerek cep aynasını masaya koydum

Hande "Elif iyi misin? Yüzün bembeyaz oldu" diyerek endişeli gözlerle baktı yüzüme

"iyiyim, daldım sadece"

"bu kolyeyi de çıkaralım artık" Gülşen'in boynumdaki eski kolyemi çıkarmak için uzanan ellerini durdurdum

"hayır! Murat eğer boynumda görmezse çok üzülür"

"aman o gelene kadar çantanda kalsın" diyerek eski kolyeyi bir çırpıda çıkarıverdi "bak böyle daha güzel oldu"

"ben kızları arayıp çağırayım da eve gidelim artık anca hazırlanırız" Hande sözlerinin üzerine telefonunu çantasından çıkartıp kızları aradı ve yanımıza gelmelerini söyledi kısa süre sonra kızlar geldiğinde AVM den çıktık

Zeynep Hande ve Gülşen birlikte önden taksiyle gittiler Ebru Ela ve ben de arkalarından başka bir taksiyle gidiyorduk nasıl olduysa eve ilk varan biz olmuştuk geldiğimizde Demir kapıda bekliyordu bizi

"hoş geldiniz kızlar" ben ona doğru ilerlerken kızlar bahçedeki kamelyaya doğru ilerlediler

"sende hoş geldin, bir sorun mu var?"

"yok hayır sadece bir kaç eşya almam gerekiyor hemen geri gideceğim"

"çok beklemedin umarım"

"hayır yeni geldim"

"iyi bakalım" diyerek kapıya doğru gidip anahtarla açarken "bizde bugün sana anahtarı teslim etmek için uğrayacaktık" dedim

"nasıl yani?"

"geri dönecektik fakat arabamız arıza çıkardı"

"neden bu gün peki, bir hafta dememiş miydin?"

"evet ama evde bazı sıkıntılar çıktı o yüzden"

"anladım"

"öyle"

"peki madem ben eşyaları alayım" diyerek yukarı kata çıktı bende kızların yanına doğru yürüdüm kamelyaya girdiğimde Ela kendi kendine söyleniyordu beni gördüğünde "niye gelmiş?" diye sordu

"eşyalarını almaya gelmiş gidecek şimdi"

"iyi gitsin hemen"

"burası onun evi Ela istese kalabilir de"

"şimdilik burada biz varız Ebru, burda altı kız birlikte kalıyoruz o nereye geliyor"

"normalde gelmezdi demek önemli bir şey almak istediği her ne ise" dedim eve doğru bakarken

"olabilir, neyse hadi girelim eve oda çıkar gider heralde kalacak değil ya" Ela'nın söylediklerini başımla onayladım bunun üzerine kalkıp eve doğru ilerledik diğerleri hala gelmemişti

"ya Ela, kalsa ne olur ki burası onun evi değilmi?"

"Ebru canın dayak istiyor sanırım, çok mu meraklısın elin adamıyla aynı evde kalmaya?" döveceğinden değildi ama konuşuyordu işte

Kızlar atışarak salona giderken ben mutfağa geçip büyük bir bardak soğuk su içtim arkamı döndüğümde dibimde Demir'i fark etmemle bir adım geriledim son yudumumun genzime kaçmasıyla öksürük krizine girdim