~21. Bölüm~

25 10 0
                                    

(Medya: Murat Alkan)

"nereye gidiyorsan git ama geri dönmeyi unutma seni bekleyen bir bebeğin var!"

Geri dönüp dibine kadar girdim "sen yat kalk kızıma dua et bu zamana kadar onun sayesinde beni kullandın ama fark etmediğin şey vardı sen kullandığından daha çok kullanıldın, hamileyken kızımı da alıp gideceğim diye ödün kopuyordu dokuz ay boyunca bu eve hapsettin ama istesem elli defa kaçardım ruhun duymazdı sence neden kaçmadım Murat?"

"benim elimden kurtulamayacağını ve peşini asla bırakmayacağımı bildiğin için kaçmaya korktun sen!"

"sen öyle san, ben kızımı beş parasız sokaklarda doğuramazdım, hamileyken doğru düzgün çalışamayacağımı adım gibi biliyordum ve ben işimi asla riske atmam bu zamana kadar paranı sömürttüğün için çok teşekkür ederim ama şunu bil ki bebeğim büyüdüğünde babasının doğumdan bir hafta önce öldüğünü bilecek ve seni asla tanımayacak nasıl bir pislik olduğunu bilmeyecek"

Arkamı dönüp gidecekken kolumu kavrayıp son gücüyle sıktı, kendine çepirip "kızımı benden alamazsın ne yaparsan yap asla koparamazsın onu benden" kükredi, sinirinden kolumu daha da sıkıyordu

"bırak canımı yakıyorsun"

"nasıl olduğunu bilmek istermisin Elif?"

"ne saçmalıyorsun? bırak kolumu dedim, canım yanıyor"

"o gece neler olduğunu bilmek ister misin? O yatakta neden benim kıyafetlerime uyandığını, kasıklarındaki ağrının nedenini içtiğin içkilerden dolayı mı sanıyorsun? Nasıl hamile kaldığını hiç mi düşünmedin? O gece bildiklerinden fazlası yaşandı, o kadar çok içtin ki tam tamına sekiz saat aklından silinip gitti, peki sarhoşken ne kadar zevk verdiğini öğrenmek ister misin? Sabaha kadar nasıl inle...... " *suratına attığım tokat çenesini kapamaya ve kolumu kurtarmaya yaradı

"eğer o gece Tahir'i o halde görmemin nedeninin sen olduğunu bilseydim emin ol katilin olurdum, o kızıl saçlı kızın senin oyuncak bebeklerinden biri olduğunu bilseydim seninde onunda bu dünyada aldığınız son nefesiniz olurdu"

"madem öldürmeye o kadar meraklısın öğrendikten sonra neden bunu benim evimde hapisken yapmadın?"

"her şey için çok geç olmasa emin ol bir dakika durmazdım"

"Elif sen korkağın tekisin, eğer az cesaretin olsaydı çoktan yapardın"

"senden nefret ediyorum bütün hayatımı zehir ettin sen gençliğimin en güzel yıllarında kabus gibi çöktün üzerime, arkadaşlarımdan kopardın beni, aldatıldığımı düşündürerek sevgilimi aldatmamı sağladın, Allah senin belanı versin sen her türlü acıyı yaşattın bana ama kızım bunların hiç birini bilmeyecek hiç birini öğrenmeyecek babasının ne kadar zalim bir insan olduğunu bilmeye..." bu sefer onun tokatı benim sözlerimi kesti

Attığı tokadın şiddeti dengemi kaybetmeme sebep oldu ben daha kendimi toparlayamadan kolumdan tuttuğu gibi tekrar tokat attı

Düştüğüm yerden kalkmama fırsat vermeden ard arda tekme atmaya başladı, nefesim kesmişti tekme atmayı bıraktığında toparlanmaya çalıştım ama nafileydi öyle sert darbe yemiştim ki kalkmaya çalışamıyordum bile

"çok değiştin Elif, sen çok değiştin" eğilip kulağıma yaklaştı "eskiden sözümü ikiletmeye çekinirdin şimdi ne değişti" kolumdan tutup bedenimi kendine çevirdi "kendine gel aynı dayağı bir daha yemek zorunda kalma"

"A...... Allah belanı versin" kesilen nefesimin arasından kısık sesle zar zor söylediğim cümlelerimi duyduğundan emin değildim

Kolumu bırakıp uzaklaştığı anda duraksayıp arkasına döndü sebebini anlamaya çalışırken bahçeye hızla giren arabayı gördüm içerisinden inen adamı tanımaya çalışsam da tam göremiyordum bir yandan toparlanırken gelen adamın kim olduğunu anlamaya çalışıyordum yaklaştıkca görüntü netleşiyordu nihayet tanıyabilmiştim...

×××

"Çetin, bebeğim.... Onu bırakamam"

"bebek mi?"

"çatı katında, be... bebeğim orda"

"tamam sen burada kal ben bebeğini getireceğim"

Kıpırdanmaya bile halim yoktu zaten, nereye gidebilirim ki

"tamam"

Çetin arabadan inip eve doğru ilerledi, yerde hareketsiz yatan adamların üzerinden geçerek merdivenlerden çıktı ve gözden kayboldu

Arabadan iner inmez önce Murat'ı etkisiz hale getirdi, kendisini durdurmak isteyen bir kaç adamı da alt ettikten sonra beni kucakladığı gibi arabaya getirmişti, peki ne işi vardı burda? Neden tam zamanında ortaya çıkıp kahramancılık yapmıştı ki? Onu senelerdir görmüyordum yüzünü bile unutma derecesine gelmişken o nasıl tam ihtiyacım olduğu anda çıkıp gelmişti?

Nereden geldiyse geldi, iyiki geldi en ihtiyacım olduğu anda yardım etti şimdi de kızımı getirecekti yıllar önce bana Tahir'i getirdiği gibi...

İçeri gireli uzun zaman olmasına rağmen hala dışarı çıkmamışlardı acaba bir sorun mu vardı, Murat'ın adamlarından birine mi av olmuştu? İyice meraklanmıştım tam kapıyı açıp çıkacağım sırada merdivenlerden kucağında bebeğimle ve elinde bebek çantasıyla inen Çetin'i gördüm

Arabaya geldiğinde benim olduğum tarafın kapısını açarak bebeğimi kucağıma verdi bebek çantasını yanıma bırakıp kapımı kapatıp şoför koltuğuna oturdu

"amma da elbisesi varmış cimcimenin, anca toparladım"

"teşekkür ederim Çetin"

"bir kız elbisesiz kalmamalı değilmi?"

"hayır gerçekten çok teşekkür ederim öyle bir zamanda yetiştin ki ne kadar teşekkür etsem az"

"daha erken gelebilirdim geç kaldım en azından götürmem gereken yere geç kalmayayım, haydi gidelim buradan"

Arabayı çalıştırıp gaza bastı, sıradaki durağımızı bilmiyordum ama buradan başka her yere gitmeye hazırdım

(*)

🎈Ve bölüm sonu🎈

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎈Ve bölüm sonu🎈

📌Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi buraya alalım

Seviliyorsunuz💖
Dark Angel...

NEFRETİN ELLİ TONU ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin